غزل شماره ۳۵۰ حافظ : به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
غزل شماره ۳۵۰ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۵۰ حافظ شیرازی : عزم توبه
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن میرسد چه چاره کنم
سخن درست بگویم نمیتوانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم
چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه
پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم
به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم
ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم
گدای میکدهام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم
مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم
به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم
ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۵۰ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، عهد شکن مباش و بر سر پیمانی که بسته ای وفادار باقی بمان که تو هر چه با دیگران کنی همان رفتار را از آنها خواهی دید و با مردم روراست و صادق باش تا روی حرف تو حساب کنند در غیر این صورت بیشترین ضرر را خودت خواهی دید و کسی هم دلش به حالت نخواهد سوخت
غزل شماره ۳۵۰ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۵۰ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.