غزل شماره ۴۴۸ حافظ : ای که در کوی خرابات مقامی داری

غزل شماره ۴۴۸ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۴۴۸ حافظ شیرازی : مقامی در خرابات

ای که در کوی خرابات مقامی داری

جم وقت خودی ار دست به جامی داری

ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز

فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری

ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند

گر از آن یار سفرکرده پیامی داری

خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی

بر کنار چمنش وه که چه دامی داری

بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم

بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری

چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود

می‌کنم شکر که بر جور دوامی داری

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود

تویی امروز در این شهر که نامی داری

بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود

تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری

معنی و تعبیر غزل شماره ۴۴۸ حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، حالا که صاحب ارج و قربی هستی و توانایی کمک به همنوعان خود را دارا می باشی  ، سعی کن از محبت کردن به دیگران دریغ ننمایی که کار خیر و صواب هم در دنیا و هم در آخرت دارای اجر و پاداش است و روزی خواهد آمد که مردمی که شما به آن ها یاری رسانده بوده اید خوبیهایتان را تلافی خواهند کرد.

غزل شماره ۴۴۸ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۴۴۸ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۴۴۸

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.