سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲
درخواست تبلیغات

سندرم سروتونین ، علل ، علایم و درمان

اشتراک:
سندرم سروتونین پزشکی
سندرم سروتونین معمولا در افرادی که نسبت به این هورمون حساس ترند ودر مصرف برخی داروهای که منجر به افزایش این هورمون در بدن می شود بوجود می آید

وجود سروتونین در مقادیر مناسب  برای بدن ضروری است ولی وقتی
بیش از حد تولید شود می تواند علایم ناراحت کننده و حتی شدیدی
ایجاد کند و در صورت عدم درمان منجر به  مرگ خواهد شد. سندرم سروتونین یک وضعیت بالقوه تهدید کننده
زندگی است که به دلیل مصرف داروهای خاص غلظت سروتونین در بدن افزایش پیدا می کند.

سروتونین یک ماده شیمیایی انتقال دهنده عصبی است که در کنترل طیف
وسیعی از عملکردهای سراسر بدن به خصوص در سیستم عصبی مرکزی
و روده ها را بر عهده دارد.

علل سندرم سروتونین

سندرم سروتونین به نام مسمومیت سروتونین یا سندرم سمیت سروتونین
هم شناخته می شود که
در اثر مصرف داروهای سرتونرژیک ایجاد می شود. این داروها سطح
سروتونین در بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهند.  علت ایجاد سندرم
سروتونین می تواند تحت شرایط متعدد ایجاد شود، از جمله :

سندروم سروتونینی در اثر مصرف یک داروی سروتونرژیک

بعید است که مصرف یک داروی
سروتونرژیک، به خودی خود سبب ایجاد سندروم سروتونین شود اما
ممکن است در افراد خاصی که حساس به سروتونین هستند به خصوص
در دوزهای بالا مشکل ساز شود.

مصرف بیش از حد : اگر مصرف بیش از حد خواسته یا ناخواسته داروهای
سروتونرژیک را کنار بگذارید مشکلتان حل می شود.

سندروم سروتونین حاد در اثر مصرف همزمان دو داروی سروتونرژیک

داروهایی که اغلب با سندرم سروتونین مرتبط هستند جزو
دسته داروهای ضد افسردگی اند :

مهارکننده های بازجذب سروتونین مانند پاکسیل Paxil
پاروزاک Prozac  و سلکسا Celexa

ولباترین Wellbutrin  که برای ترک سیگار هم استفاده می شود

مهار کننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین سیمبالتا Cymbalta
پرستیک Pristiq  و افکسور Effexor

ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمیتریپتیلین amitriptyline
پاملورPamelor  و سارمونتیل Surmontil

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز مانند ناردیل Nardil  و پارنیت Parnate

داروهای دیگری هم هستند که به عنوان داروهای سروتونرژیک در نظر
گرفته می شوند. هر چند ممکن است همه آن ها را نشناسند:

داروهای میگرنی به نام تریپتانس مثل آکسرت Axert ، آمرج Amerge
ایمیترکس Imitrex  و ماکسالت Maxalt

سندرم سروتونین و دارو های سروتونرژیک

داروهای ضد انعقادی مانند تگرتول Tegretol و دیپاکن Depakene که
برای میگرن، صرع و اختلال دو قطبی استفاده می شوند.

داروهای ضد درد مانند اولترام Ultram، کدئین codeine، دمرول Demerol
تالوین Talwin و اکسیکونتین Oxycontin

آنتاگونیست های گیرنده ۵-HT3 که برای درمان تهوع استفاده می شوند مانند
آنزمیت Anzemet، گرانیزترون granisetron، زوفران Zofran و آلوکسی Aloxi

رگلان Reglan که برای درمان بیماری رفلاکسمعده، دیافبت و تهوع شیمی درمانی
استفاده می شود.

داروهای سرفه و سماخوردگی که حاوی دکسترومتورفان dextromethorphan باشند
مانند داروهای سرما خوردگی کودکان Children’s Robitussin Cough Long-Acting
و Vicks DayQuil Cough و Vicks Formula 44 Custom Care Dry Cough و
Zicam Cough MAX و سایر داروها که حاوی داروهای ترکیبی سرفه و سرماخوردگی
و دکسترومتورفان هستند.

مشتقات ارگوت از جمله ارگومار Ergomar برای میگرن و مترژین Methergine برای
خونریزی رحم بعد از زایمان

ریلکس کننده عضله به نام آمریکس Amrix

باسپیرون Buspirone که برای اختلالات اضطرابی تجویز می شود

سایر مواد و مکمل هایی که در ایجاد سندرم سروتونین دخیل هستند :

مخمر سنت جان

کوکائین، آمفتامین، اکستازی و LSD

ال-تریپتوفان L-tryptophan یک مکمل اسید آمینه که برای
ترک سیگار، اختلالات سلامت ذهن و افزایش عملکرد ورزشی
استفاده می شود.

لیتوبید Lithobid ( لیتیوم ) ، یک تثبیت کننده حال که اغلب برای
اختلال  دو قطبی استفاده می شود.

همه این داروها به نوعی روی سروتونین تاثیر می گذارند. برخی
گیره های عصبی را مسدود می کنند و برخی از جذب مجدد آن
پیشگیری می کنند، برخی تجزیه سروتونین را کند کرده و برخی
ترشح سروتونین را افزایش میدهند.

عوامل خطر سندرم افزایش سروتونین

خطر ابتلا به سندرم سروتونین در این شرایط افزایش میابد

به تازگی شروع به مصرف یکی از داروهای سرتونرژیک کرده اید
یا دوز آن  را افزایش داده اید. بدن برخی افراد به طور طبیعی
سروتونین را دیرتر از دیگران تجزیه و مصرف می کند و این مورد
تا زمانی که دارویی را مصرف کنید که باعث افزایش سروتونین
شود، متوجه نخواهید شد. در اغلب موارد سندرم سروتونین در عرض
۲۴ ساعت پس از شروع یا افزایش دوز دارو، آغاز می شود. اکثر
آن ها در عرض ۶ ساعت شروع می شوند.

داروی ضد افسردگی خود را تغییر داده اید.

همزمان با مصرف دارو، مکمل یا ماده مخدر استفاده کرده اید.

علائم سندرم سروتونین چیست

سندرم سروتونینعوارض سندرم سروتونین

علایم سندرم سروتونین می تواند مقدار کمی از علایمی را نشان دهد
که هر کدام در مقدار بالاتر منجر به مرگ می شوند:

حرکت ناگهانی یا شوک مانند

برافروختگی یا بی رنگی

ضربان تند یا آرام

تب

سردرد

اضطراب

سفتی عضلات

گیجی

بی قراری

عرق شدید

لرز

مردمک منبسط شده

هماهنگیضعیف

تنفس سریع

ضربان قلب نامنظم

فشار خون بالا

رعشه

اگر مشکل شما شدید و تهدید کننده زندگی باشد ممکن است
با علایم زیر روبرو شوید:

تب شدید

نوسان ناگهای فشار خون و ضربان قلب

تشنج

از دست دادن هوشیاری

اگر یکی از نزدیکانتان با علایم سندرم سروتونین روبرو بود به پزشک
مراجعه کنید و در صورت مشاهده علایم شدید او را به اورژانس ببرید.

تشخیص سندرم سروتونین

از آنجا که علایم سندرم سروتونین مشابه بسیاری از بیماری های دیر
است تا زمانی که سایر احتمالات رد نشود نمی تواند گفت به سندرم
سروتونین مبتلا شده است به این دلیل که تشخیص این بیماری صرفا به علایم
تاریخچه و آزمایشهای عصبی و فیزیکی شما مرتبط است.

سایر بیماری هایی که قبل از تشخیص باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

سندرم نورولپتیک مالیگنانت Neuroleptic malignant syndrome یا به
اختصار NMS ، یکی دیگر از اختلالات مرتبط با داروهاست که دارای
نشانه های مشابه است اما به دلیل استفاده از داروها آنتی سایکوتیک
بوجود می آید. بزرگترین تفاوت این دو در این است که سندرم سروتونین
بلافاصله بعد از مصرف دارو ایجاد می شود ولی NMS معمولا یک ماه بعد
نمایان می شود.

عفونت هایی مثل مننژیت و انسفالیت

مصرف بیش از حد سایر مواد مانند کوکائین و لیتیم

ترک مصرف الکل یا مواد مخدر

مسمومیت

واکنش شدید به گازهای بیهوشی درعمل جراحی

آزمایش هایی که لازمایت  برای تشخیص انجام دیهد:

آزمایش خون کامل CBC، کشت خون برای آزمایش عفونت و
سایر آزمایش های خون برای بررسی الکترولیت ها، الکل و داروها
و بررسی کلیه، تیروئید و عملکرد کبد.

آزمایش ادرار برای وجود الکل و مواد مخدر و عملکرد کلیه

سی تی اسکن

الکتروکاردیو گرام برای بررسی قلب

ارزیابی مایع مغزی نخاعی

اشعه ایکس قفسه سینه

درمان سندرم سروتونین

اگر ابتلا به سندرم سروتونین در شما تشخیص داده شود اولی خط درمان این است
که تمام داروهای سروتونرژیک را کنار بگذازید.

مصرف بنزودیازپام ها مانند والیوم Valium ( دیازپام diazepam )
یا آتیوان Ativan ( لورازپام lorazepam ) می تواند برای از بین بردن
هرگونه علایم عضلانی مفید باشد وممکن است نیاز به درمان حمایتی
مثل اکسیژن یا تزریق داخل وریدی داشته باشید.

داروهایی که به طور خاص علیه سروتونین عمل میکنند مثل آگونیست سروتونین
serotonin agonists می توانند برای کنترل علایم مفید باشند.

در موارد خفیف تا متوسط علایم شما باید بین ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از قطع
مصرف داروها کاهش یابد.

اثر برخی داروهای ضد افسردگی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا از
سیستم شما پاک شود و علایمتان کاملا حل شوند.

اگر علایم شما نگران کننده باشد ممکن است پزشک تا زمان تثبیت شما را
بستری کند. در مواردی که علایم بسیار شدید هستند احتمال بستری در
بخش مراقبت های ویژه ICU وجود دارد.

تهیه و ترجمه گروه پزشکی پرشین وی

اختصاصی پرشین وی

گردآوری:
برچسب ها:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
آرون گروپس
تالارکده