حریم خصوصی همسران زیر یک سقف

برخی از زوجین گاهی فکر می کنند که وقتی با هم پیوند زناشویی بسته اند به این معنا است که در هر کار و حریم شخصی هم می توانند دخالت و تجاوز کنند. ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی این که تعریف حریم شخصی همسران چیست و چگونه باید رعایت شود تا دچار مشکل نشود بپردازیم. تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

حریم شخصی همسران

بسیاری از مشکلات زناشویی ناشی از احترام نگذاشتن به حریم خصوصی یکدیگر و خدشه‌دار کردن آن است.ما برای کامل‌تر شدن
ازدواج می‌کنیم نه عوض شدن و تبدیل شدن به موجودی که همسرمان می‌خواهد.
زندگی مشترک به معنی به شراکت گذاشتن همه چیز با همسرمان است، اما در این بین نمی‌توان انکار کرد که
هر انسانی مستقل از دیگران است، همان‌طور که کودک از والدینش یا حتی خواهر یا برادر دو قلویش مستقل است.

این استقلال به معنی آن است که هر یک از ما به‌تنهایی برای خود قلمرویی داریم که مخصوص خود ماست؛
مثل افکاری که در ذهنمان می‌پرورانیم و اهداف شخصی‌مان و مجموعه رفتاری که از شخصیت ما سر می‌زند و تمام
چیزهایی که ما را به خودمان می‌شناساند، در واقع خود واقعی ما که مستقل از تمام جهان اطراف ماست.
حال شاید بپرسید رابطه این استقلال و حریم خصوصی با زندگی مشترک چیست.

باید گفت که بسیاری از مشکلات زناشویی ناشی از احترام نگذاشتن به حریم خصوصی یکدیگر و خدشه‌دار کردن آن است.
می‌خواهیم با توضیح بیشتر درباره حریم خصوصی و با پیشنهاد راهکارهایی شما را در این زمینه آگاه‌تر کنیم.
هر کس صاحب حریم خود وقتی ۲ نفر با هم ازدواج می‌کنند، روی همسرشان احساس مالکیت دارند و گاهی به
خودشان حق می‌دهند که در مورد همه چیز همسرشان تصمیم بگیرند.

زندگی مشترک

وقتی انسانی که ذاتا آزاد و مستقل است حق تصمیم‌گیری برای خود نداشته باشد و به اصطلاح حریم خصوصی برای
خود قائل نباشد، ۲ اتفاق ممکن است رخ دهد؛ یا از این‌که حریم خصوصی خود را از دست داده احساس
بدی پیدا می‌کند که به پرخاشگری و عصبی بودن می‌انجامد، یا به شخصیتی وابسته تبدیل می‌شود که بدون همسرش نمی‌تواند
هیچ کاری انجام دهد و از خود هیچ چیز ندارد.

همسران باید به حریم خصوصی هم احترام بگذارند.
این به آن معنا نیست که زن و شوهر از فکر و احساس هم بی‌خبر باشند و برایشان مهم نباشد
که درون همسرشان چه می‌گذرد، بلکه به آن معناست که به احساسات و افکار او احترام بگذارند و حقوق طبیعی‌اش
را سلب نکنند.
لحظه‌هایی که همسرتان می‌خواهد تنها باشد و در خلوت خودش باشد، فعالیت‌های مورد علاقه او که ممکن است شما اصلا
به آنها علاقه نداشته باشید، حساسیت‌های رفتاری و اخلاقی‌ای که ممکن است شما به آنها حساس نباشید و…
جزو حریم خصوصی هر فردی است که قابل احترام هم هست.

نکات حریم شخصی همسران

یادتان نرود که همسران مالک هم نیستند، بلکه شریک زندگی همدیگرند و وظیفه‌شان این است که هر کاری را با
مشورت همدیگر انجام دهند، نه این‌که صددرصد به حرف هم گوش بدهند.
اگر بخواهید با فردی زندگی کنید، که مجبور باشید همان‌طور که او می‌خواهد رفتار کنید و خودتان را فراموش کنید
زندگی برایتان کسالت بار خواهد شد و بعد از مدتی خسته می‌شوید و احساس می‌کنید خوشبخت نیستید.
ما برای کامل‌تر شدن ازدواج می‌کنیم نه عوض شدن و تبدیل شدن به موجودی که همسرمان می‌خواهد.
همه ما با مجموعه‌ای از خصوصیات مثبت و منفی وارد زندگی مشترک می‌شویم که خودمان هم بعد از مدتی می‌توانیم
راجع به رفتارمان قضاوت کنیم و ببینیم که نقاط قوت و ضعفمان کجاست.

همسران باید در بهتر شدن به هم کمک کنند و بهتر شدن و تکامل هیچ فردی را خسته نخواهد کرد.
چیزی که همسران را از زندگی با هم خسته می‌کند، این است که خود را فراموش می‌کنند و فقط از
دید همسرشان به خود نگاه می‌کنند و خودشان نیز برای حریم خصوصی خود احترام قائل نیستند.

حریم شخصی همسران

نکات حریم خصوصی زناشویی

خلاف خیلی‌ها که فکر می‌کنند داشتن حریم خصوصی در زندگی مشترک با تعهدی که زن و شوهر به هم دارند
منافات دارد، باید گفت که اصلا این‌گونه نیست؛ چرا که حریم خصوصی به معنی خودخواهی و بی‌اهمیتی به همسر و
خانواده نیست، بلکه به معنی آن است که همان‌طور که به همسر و کانون خانواده احترام می‌گذاریم به خود نیز
احترام بگذاریم و از همسرمان هم انتظار داشته باشیم به حریم خصوصی ما احترام بگذارد.

در این‌که همه زوج‌ها باید رضایت همسران خود را جلب کنند شکی نیست، اما این یعنی به جای این‌که از
همسر خود بی‌چون و چرا اطاعت کنیم، راجع به همه چیز با او مشورت کنیم و با هم به گفتگو
بپردازیم تا بتوانیم بهترین گزینه‌ها و راه‌ها را با کمک و راهنمایی هم انتخاب کنیم.
ما باید عقاید و افکارمان را به کار ببریم نه این‌که آنها را فراموش کنیم و به عقاید و افکار
همسرمان وابسته شویم.

نکاتی پیرامون حریم شخصی همسران

درست است که گاهی باید در زندگی گذشت کنیم و به حرف همسرمان گوش دهیم، اما نه در همه مواقع.
افرادی که حریم خصوصی خود را از بین برده‌اند، افرادی وابسته و بی‌انگیزه به زندگی‌اند چون از علایق و افکار
و رویاهایشان و در واقع از خودشان چیزی باقی نمانده که بخواهند با آن زندگی کنند.
مرا همان‌طور که هستم بخواه زندگی مشترک خواه ناخواه در رفتار افراد تغییراتی به وجود می‌آورد.
اما شخصیت اصلی افراد در زندگی مشترک فرقی نخواهد کرد.
مثلا شخصی که برون‌گراست، نمی‌تواند بعد از ازدواج درون گرا شود و….

پس چیزی که مهم است این است که قبل از ازدواج به شخصیت و رفتارهای همسر آینده‌مان دقت کنیم و
اگر او را انتخاب کردیم، خیلی به امید تغییر او نباشیم و همسرمان را همان‌طور که هست بخواهیم و در
راستای تکامل هم، قدم برداریم.
اگر همسران همدیگر را باور کنند و شخصیت یکدیگر را بشناسند و بپذیرند، بسیاری از مشکلاتشان حل خواهد شد.
چه بسیارند زوج‌هایی که بعد از چند سال زندگی هنوز سر مسائلی که در ابتدای زندگی با هم بحث می‌کردند
مشکل دارند، در صورتی که یک مساله را در زندگی یا باید حل کرد یا هضم.

حریم شخصی همسران

بیشتر بدانید از مفهوم حریم خصوصی در زندگی مشترک

روانشناسان تاکید می کنند ازدواج هرگز به معنای برده داری یا زندانی و زندانبانی نیست بلکه رابطه عاشقانه ای است که ریشه در ثبات، استقلال رای و حق اظهار نظر طرفین در تصمیمات شخصی و مشترک دارد.
در واقع حریم خصوصی فضا، محدوده و حیطه شخصی و محرمانه ای است که مدیریت و مسئولیت آن به خود فرد مربوط می شود و دیگران حق مداخله و اعمال نفوذ در آن را ندارند.بسیاری از افراد به این مهم توجه ندارند که در روابط اجتماعی بخصوص روابط زناشویی دچار مشکل می شوند، وجود حریم خصوصی در هر ارتباطی الزامی است

و ضرورت این مهم، بین زوجین هم از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ البته در باید متذکر شویم که در روابط هم مالکیت بسیار مهم است، به این معنا که اگر در رابطه خود با دیگران حد و مرزها را بشناسیم، می توانیم درک کنیم چه کسی مالک کدام احساس، نگرش و رفتار است. به طور خاص در رابطه ای مانند ازدواج لازم است هر همسری حریم خودش را تشخیص دهد و مطابق آن رفتار کند. اطاعت از حد و مرز در چنین رابطه ای، مساوات برقرار کرده و رابطه دو نفر را متوازن می کند.

چرا همسران حریم خصوصی را نمی پذیرند؟

باید گفت مخالفت در برابر مرزها در زندگی زناشویی علت های مختلفی دارد که مهم ترین آنها عبارت است از:
فرد با داشتن حد و حدود، احساس آزار می کند؛ چنین فردی، داشتن هر نوع محدودیتی را غیرمنطقی، غیرمنصفانه و آزاردهنده می داند و نسبت به آن احساس خوبی ندارد، بنابراین، زمانی که همسرش از او می خواهد «نه» او را محترم بشمارد، او درک نمی کند که این حق همسر اوست بلکه احساس می کند همسرش از او تنفر دارد.

بی مسئولیتی، یکی از علت های مهم مخالفت با حدومرزهاست. برخی همسران خود را چندان مسئول رفتارشان نمی دانند و تصور می کنند، باید بتوانند هرکاری که می خواهند انجام دهند و در برابر کسی هم پاسخگو نیستند. برای مثال ممکن است مردی آدم خوبی باشد، اما به دلیل بی مسئولیتی نان آور خوبی نباشد یا دایم شغل خود را تغییر دهد.
گاهی هم فرد احساس می کند با پذیرفتن حد و مرز، آزادی اش به خطر می افتد و به همین دلیل، مرزها را رعایت نمی کند و با هر محدودیتی مخالف است. حدومرز داشتن به او احساس بیچارگی و آسیب پذیری می دهد. معمولا پسرانی که در خانواده های سختگیر بزرگ شده اند، به همسرانی مخالف حد و مرز تبدیل می شوند.

منبع: هم صدا / تابناک