بیوگرافی کامل پانته آ پناهی ها (بازیگر زن سینما) +عکس های جدید ایشان

پانته آ پناهی ها بازیگر و منشی صحنه ایرانی و متولد سال ۱۳۵۶در تهران می باشد .او دارای مدرک لیسانس ,
در رشته کارگردانی سینما است .اولین فیلم سینمایی این بازیگر در سال ۱۳۷۹ و آن مرد را نکشید نام داشت .بد نیست بدانید ,
او در جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت جایزه هم شده است . از دیگر فیلم های این بازیگر می توان جشن دلتنگی ,
درخونگاه , لاک قرمز را نام برد .

پانته آ پناهی ها

پانته‌آ پناهی‌ها (زاده ۱۳۵۶ – تهران) بازیگر و منشی صحنه اهل کشور ایران است. وی در آلبوم در شعله با تو رقصان ,
به همراه صابر ابر با مهیار علیزاده همکاری داشته‌است.

فارغ التحصیل لیسانس رشته کارگردانی سینما از موسسه آموزش عالی سوره می باشد، بطور اتفاقی بدلیل صدای جذابش,
وارد تئاتر و سپس منشی گری صحنه شد.

بیوگرافی پانته آ پناهی ها

نحوی بازیگر شدن پانته آ پناهی ها

یک روز در دانشگاه تهران فردی را صدا می زدم و آقای حسین کیانی (نمایشنامه نویس و کارگردان) صدای من را شنید,
و آنقدر خجالتی بود که از یک نفر خواست تا از من بپرسد کار تئاتر می کنم یا نه ؟ من هم گفتم نه،
من تئاتر بلد نیستم !

از من پرسیدند دوست داری تئاتر بازی کنی ؟ من هم گفتم بدم نمی آید تجربه کنم، اما هنوز آشنایی با تئاتر نداشتم.

قای کیانی من را سر تمرین های تئاتر بردند و تازه در پروسه تمرین فهمیدم چه اتفاقی در تئاتر می افتد آن مقطع ,
مشکلاتی در زندگی داشتم و از حضور روی صحنه تئاتر به آرامش می رسیدم.

از بازیگری تا منشی صحنه

آن زمان کم سن و سال بودم و تئاتر «سیاها» را بازی می کردم و با خودم می گفتم؛ چه چیز بیشتری از بازیگری ,
می خواهم؟ در تئاتر مهم بازی کرده ام، با این تئاتر به خارج رفته ام، خودم و گروه مان معروف و مشهور شدیم،

پس همین برای من در عرصه تئاتر کافی است و باید دنبال کار دیگری بگردم که من را خوشحال کند,
به همین دلیل منشی صحنه شدم.

دریافت جایزه توسط پانته آ پناهی ها

فیلم های پانته آ پناهی ها

بازیگر
سینمایی

جشن دلتنگی (۱۳۹۶)
درخونگاه (۱۳۹۶)
آااادت نمی‌کنیم (۱۳۹۴)
آبجی (۱۳۹۴)
اروند (۱۳۹۴)
در سکوت (۱۳۹۴)
لاک قرمز (۱۳۹۴)
نفس (۱۳۹۴)
بوفالو (۱۳۹۳)
من دیگو مارادونا هستم (۱۳۹۳)
جینگو (۱۳۹۲)
خانوم (۱۳۹۲)
مواجهه (۱۳۸۳)
آن مرد را نکشید (۱۳۸۲)

تئاتر

نمایش نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه، کیومرث مرادی، تئاتر مستقل تهران، (مرداد و شهریور ۱۳۹۶)
کالیگولا، همایون غنی‌زاده، تالار وحدت سالن هما، سال ۱۳۹۵
هملت

سریالی

شهرزاد (۱۳۹۴-اکنون)

جشنواره‌ها

بهترین بازیگر زن در ۳۴ جشنواره جهانی فیلم فجر برای بازی در «نفس» – ۱۳۹۵

● دیپلم افتخار بهترین بازیگر فیلم خانوم در بخش نگاه نو ۳۲ جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۲

پانته آ پناهی ها در نشست خبری

درباره پانته آ پناهی ها و نقش های متفاوت و جذابش بیشتر بدانید

مازیار میری: من تو را خوب می شناسم و می دانم کارت از پشت صحنه سینما شروع شد.
منشی صحنه بودی، یک منشی صحنه خیلی خوب هم بودی؛ از آن ها که همیشه کارگردان ها ,
دنبال کار کردن با آن ها هستند.

همیشه هم جزو اولین انتخاب ها بودی، پس نه مسئله مالی داشتی، نه مسئله کاری. چه اتفاقی برای,
پانته آ پناهی ها افتاد که احساس کرد علاقه مند به بازیگری است؟

من علاقه مند به بازیگری در سینما نبودم.

مازیار میری: خب با سینما کاری ندارم، بازیگری تئاتر.

نظر پانته آ پناهی ها درباره بازیگری تئاتر

بازیگری در تئاتر، حس و حال عجیبی دارد.

مازیار میری: وقتی متوجه این حس و حال شدی، دلت خواست بازیگر شوی؟

من قبل از اینکه منشی صحنه شوم، بازیگر تئاتر بودم که البته به شکل تصادفی وارد این حیطه شدم. یک روز ,
در دانشگاه تهران فردی را صدا می زدم و آقای حسین کیانی صدای من را شنید و آنقدر خجالتی بود,
که از یک نفر خواست تا از من بپرسد کار تئاتر می کنم یا نه؟

من هم گفتم نه. من تئاتر بلد نیستم! آن زمان سینما می خواندم اما دوستانم در دانشگاه تهران درس می خواندند,
و به همین دلیل به دانشگاه هنرهای زیبا رفت و آمد داشتم. از من پرسیدند دوست داری تئاتر بازی کنی؟
من هم گفتم بدم نمی آید تجربه کنم، اما هنوز آشنایی با تئاتر نداشتم.

پانته آ پناهی ها در تئاتر

آقای کیانی من را سر تمرین های تئاتر بردند و تازه در پروسه تمرین فهمیدم چه اتفاقی در تئاتر می افتد,
و تا چه حد می تواند حس و حال خوبی به زندگی من بدهد. آن مقطع مشکلاتی در زندگی داشتم و,
از حضور روی صحنه تئاتر به آرامش می رسیدم.

آن زمان کم سن و سال بودم و تئاتر «سیاها» را بازی می کردم و با خودم می گفتم؛ چه چیز بیشتری از بازیگری ,
می خواهم؟ در تئاتر مهم بازی کرده ام، با این تئاتر به خارج رفته ام، خودم و گروه مان معروف و مشهور شدیم،

پس همین برای من در عرصه تئاتر کافی است و باید دنبال کار دیگری بگردم که من را خوشحال کند.
به همین دلیل منشی صحنه شدم.

مازیار میری: پس قبل از اینکه منشی صحنه باشی، یک تئاتر، بازی کرده بودی.

اولین تئاتر پانته آ پناهی ها

چند تئاتر. ولی آن اتفاقی که باعث شد احساس کنم به نوعی به ته تئاتر رسیده ام و برایم کافی است،
نمایش «سیاها» حامد محمدطاهری بود.

پانته آ پناهی ها در لاک قرمز

مازیار میری: تو به عنوان منشی صحنه، اولین فردی هستی که بازی بازیگران را می بینی.
آیا هیچ وقت فکر کردی به اینکه اشتباهات بازیگران را به کارگردان گوشزد کنی ,
یا خودت را جای آن ها قرار دهی؟

بسیار زیاد. چون آدمی به شدت حسی هستم، بیشتر بازیگرانی که تکنیکی کار می کردند توی ذوقم می زدند ,
و حسشان به خصوص از طریق چشم منتقل نمی شد. همیشه این نکات را به کارگردان می گفتم.

مازیار میری: بسیاری از آدم ها احساس می کنند قدرت بازی کردن دارند و حتما به تو هم مراجعه می کنند,
همان طور که به من به عنوان کارگردان مراجعه می کنند. بسیاری هم ممکن است این استعداد را داشته باشند ,
اما کشف نکرده باشند.

سوال من هم این بود در سال هایی که در فضای سینما کار می کردی، این حس را داشتی که چنین توانایی ,
داری و باید یک جایی آن را خرج کنی؟

در مورد سینما که اصلا فکر نمی کردم بتوانم خرجش کنم چون بازیگری در سینما برایم لذت بخش نبود.
اما بازیگری در تئاتر همیشه برایم لذت بخش بوده، نه اینکه بخواهم خرجش کنم.

پانته آ پناهی ها در کنار هدیه تهرانی

مازیار میری: اولین باری که تصویر خودت را روی پرده سینما دیدی، چه حسی داشتی؟

نظر پانته آ پناهی ها پس از دیدن اولین فیلمش

همان اوایل کار تئاتر در سال ۷۹ فیلم اول محمد اربابیان به نام «آن مرد را نکشید» را کار کردم که توقیف شد.
وقتی تصویر خودم را در فیلم دیدم، گفتم دیگر در سینما بازی نمی کنم.

درواقع در پروسه فیلمبرداری به این نتیجه رسیدم که دیگر این کار را نمی کنم چون از کات های مداوم,
و به هم ریختن حس ها و… اذیت شدم.

مازیار میری: اولین فیلمی که به طور حرفه ای به عنوان بازیگر دعوت به کار شدی، چه فیلمی بود؟

فکر کنم فیلم «گس» بود.

پانته آ پناهی ها در شهرزاد

مازیار میری: یعنی قبل از «گس» فیلمی بازی نکرده بودی؟

بازی کرده بودم اما نه به شکل حرفه ای. مثلا در فیلمی منشی صحنه بودم و دو سکانس هم بازی کردم,
یا همین فیلم «آن مرد را نکشید». در واقع سه فیلم قبل از «گس» داشتم؛

«مواجهه» آقای سعید ابراهیمی فر که دو پلان بازی کردم، «به رنگ ارغوان» آقای ابراهیم حاتمی کیا که یکی دو پلان,
و در «بوی بهشت» حمیدرضا محسنی هم یک سکانس بازی کردم.

مازیار میری: ما کارگردانان با اولین کسی که حرف می زنیم و درباره بازیگران و… غر می زنیم، منشی صحنه است.
چقدر رد و بدل شدن این حرف ها در بازیگری به تو کمک کرده و وقتی بازی می کنی,
به این حرف ها فکر می کنی؟

نمی توانم بگویم در تمام لحظات حواسم هست اما همیشه وقتی یک پلان تمام می شود به سرعت نگاهم,
به سمت منشی صحنه و کارگردان می رود.

خانم پناهی ها در سریال «شهرزاد» هم نقش متفاوت و جذابی را ایفا کردید. نگران دیده نشدن ,
این نقش در کنار بازیگران حرفه ای و برجسته ای مثل آقای علی نصیریان، شهاب حسینی،
ترانه علیدوستی و مصطفی زمانی نبودید که کاراکترهای ثابت سریال هستند؟

صحبت های پانته آ پناهی ها درباره شهرزاد

پانته آ پناهی ها در اروند

متفاوت کار کردن همیشه در تئاتر، دغدغه من بوه، در سینما هم همینطور. متاسفانه در سینما بیشتر نقش زنان,
بدبخت و بیچاره را به من دادند. می دانستم به خاطر فرم چهره و چشم هایم این تمایل در کارگردانان ,
به وجود آمده و در حال تبدیل شدن به بازیگری بودم که فقط یک مدل نقش را بازی می کند.

اما در تئاتر به این شکل نیست چون روحیات و توانایی های فیزیکی مرا می شناسند و گستردگی و تنوع نقش,
در تئاتر بیشتر است. در سینما چنین اتفاقی برای من افتاد اما سر شیطنت تورج اصلانی در فیلم «جینگو»،
نقش فانتزی و متفاوتی را بازی کردم که خودم هم بسیار دوست داشتم.

وقتی آقای حسن فتحی هم پیشنهاد بازی در سریال «شهرزاد» را به من دادند، پرسیدم چه نقشی است؟
گفتند یک آدمکش! این نقش برای من جذاب و متفاوت بود و به همین دلیل بازی در سریال را قبول کردم.

آقای فتحی گفتند از قسمت ۱۳ وارد قصه می شوی. گفتم مهم نیست یعنی اندازه نقش برایم مهم نبود ,
بلکه سنت شکن بودن این کاراکتر برایم جذابیت داشت.

پانته آ پناهی ها در بانوی عمارت

پانته آ پناهی ها در کنار حسن فتحی

ویکی پدیا , ماهنامه دیار