چک، سفته و قرارداد سه ابزار مهم در معاملات هستند که هر کدام کاربرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند. در این نوشته به بررسی مختصری از هر کدام می‌پردازیم:

چک:

چک سندی است که به موجب آن صادرکننده چک، متعهد می‌شود مبلغی را در وجه حامل یا شخص ثالث در تاریخ معین یا عندالمطالبه، از حساب خود در بانک به ایشان پرداخت کند. چک جنبه کیفری نیز دارد و در صورت عدم پرداخت وجه چک در سررسید، صادرکننده چک به مجازات‌های کیفری مانند جریمه نقدی، حبس و محرومیت از خدمات بانکی محکوم خواهد شد.

سفته:

سفته سندی است که به موجب آن صادرکننده سفته، متعهد می‌شود مبلغی را در تاریخ معین یا عندالمطالبه به شخص ثالث یا حامل آن پرداخت کند. سفته برخلاف چک جنبه کیفری ندارد و در صورت عدم پرداخت وجه سفته در سررسید، دارنده سفته فقط می‌تواند از طریق مراجع قضایی اقدام به مطالبه وجه آن کند.

قرارداد:

قرارداد توافقی است بین دو یا چند شخص که به موجب آن متعهد به انجام تعهداتی در قبال یکدیگر می‌شوند. قرارداد می‌تواند به صورت کتبی یا شفاهی باشد، اما در معاملات مهم و پیچیده، تنظیم قرارداد کتبی به منظور جلوگیری از بروز اختلافات در آینده، ضروری است.

تفاوت‌های چک، سفته و قرارداد:

چک جنبه کیفری دارد، اما سفته ندارد.

چک در وجه حامل یا شخص ثالث صادر می‌شود، اما سفته فقط در وجه شخص ثالث صادر می‌شود.
چک از حساب بانکی صادرکننده چک پرداخت می‌شود، اما سفته از طریق دارایی‌های صادرکننده سفته قابل وصول است.

قرارداد تعهدات دو یا چند شخص را در قبال یکدیگر مشخص می‌کند، اما چک و سفته فقط تعهد پرداخت وجه را نشان می‌دهند.

نکات مهم در مورد چک، سفته و قرارداد:

در هنگام دریافت چک یا سفته، از معتبر بودن صادرکننده آن اطمینان حاصل کنید.
در متن قرارداد، تمام تعهدات طرفین به طور واضح و دقیق ذکر شود.
قبل از امضای چک، سفته یا قرارداد، مفاد آن را به طور کامل مطالعه و بررسی کنید.

چک، سفته و قرارداد سه ابزار مهم در معاملات هستند که هر کدام کاربرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند. با استفاده صحیح از این ابزارها می‌توان معاملات امن‌تر و مطمئن‌تری انجام داد.