دلیل واگذاری حضانت فرزندان به پدر

حضانت فرزندان

همواره این سئوال درذهن مردم وجود دارد، چرا حضانت فرزندان پس از طلاق به پدر واگذار
مى شود؟ نوشته ذیل به این سئوال پاسخ می دهد.

خداوند مسئولیت تأمین نیازهاى مادى فرزند را بر عهده پدر قرار داده است؛ حتى زمانى که حضانت آن بر عهده
مادر است.آیه ۲۳۳ سوره بقره بر این مطلب دلالت مى کند که حضانت مادر بر فرزند، یک «حق» است در
حالى که تأمین مخارج از جانب پدر، یک تکلیف است؛ یعنى مادر هر وقت بخواهد، مى تواند از این حق
بگذرد و آن را به پدر بدهد؛ اما پدر هیچ گاه نمى تواند از زیر بار این مسئولیت شانه خالى
کند.

با توجه به این احکام، نیازهاى عاطفى و طبیعى فرزند برحسب اینکه او پسر باشد یا دختر، در نظر گرفته
شده و حضانت او تا سن مشخصى به مادر سپرده شده است که البته این مسئله، مورد بحث ما نیست.
بحث ما درباره حقّ بودن حضانت مادر است که چرا در زمره حقوق شمرده شده و چرا محدود است؟

یکى از حکمت هاى حق بودن حضانت مادر و محدودیت آن، این است که زن آزادى بیشترى داشته باشد تا
در صورت تمایل، بتواند زندگى مجددى را شروع کند و از سوى دیگر، مجبور به تأمین هزینه نگهدارى فرزندان نباشد.
اگر حضانت فرزندان تکلیف او باشد؛ چه بسا شرایط به گونه اى شود که او هرگز نتواند ازدواج مجدد
کند؛ چرا که بسیارى از مردان به دلیل مشکلات اقتصادى و تربیتى، حاضر نیستند فرزند دیگران را بپذیرند.

از سویى، این خلاف عدالت است که مسئولیت تأمین مالى را بر دوش پدر بگذارند؛ امّا نقشى در تربیت فرزند
به او ندهند؛ مگر آنجا که او صلاحیت حضانت را نداشته باشد که این مسئله به مصلحت تربیت فرزند برمى
گردد و حکم استثنا را دارد.

مطلب دیگر آنکه اغلب زنان پس از طلاق، خانواده جدیدى تشکیل مى دهند و اشاره شد که شرایط براى ازدواج
چنین زنانى سخت مى شود.
همه اینها در جایى است که ما بخواهیم مسئولیت را بر دوش کسى بگذاریم و مسئول را مشخص کنیم

تا
فرزند، بدون تکلیف نماند؛ امّا در صورتى که پدر و مادر توافق کنند فرزند به طور نامحدود تحت سرپرستى مادر
باشد، تصمیم آن دو تعیین کننده است و به منزله قانون قابل اجرا تلقى مى گردد؛ امّا این تصمیم، مسئولیت
پدر را سلب نمى کند؛ زیرا در این شرایط نیز اگر زن به هر دلیلى نخواهد به حضانت فرزند ادامه
دهد، تکلیف متوجه پدر خواهد بود.

همه این مسائل شاید حکمت دیگرى هم داشته باشد و آن این که چون حق طلاق با مردان است، خداوند
مى خواهد آنها از ابتدا مسئولانه با این مسئله برخورد کنند تا به راحتى زن را طلاق ندهند و بدانند
که مسئولیت فرزند به هر حال متوجه آنها است.

حوزه