معامله به قصد فرار از دین چیست؟
در برخی موارد پیش می آید که شخصی به قصد فرار از دین به انجام معامله می پردازد که این کار از نظر قانون صحیح نیست و باید بدانید معامله به قصد فرار از دین باطل است. اگر معامله ای به این صورت انجام شود باید همه موارد بررسی شود و همه شرط ها برای باطل شدن آن بررسی شود و در صورت اثبات نشدن حتی یکی از شروط معامله پابرجا می ماند . در ادامه با پرشین وی همراه باشید.
آشنایی با معامله به قصد فرار از دین
یکی از مهمترین موضوعات حقوقی که با ضمانت اجراهای قانونی نیز روبرو شده، معالمه به قصد فرار از دین است ,
که در این گزارش، آنچه در مورد این نوع معامله لازم است بدانید ذکر شده است.
شرایط تحقق معامله به قصد فرار از دین
برای تحقق معامله به قصد فرار از دین باید شرایطی فراهم شود که در صورت فقدان یکی از این شرایط نمیتوان علیه مدیون اقامه دعوا کرد.
تشکیل معامله
مفهوم واژه معامله همانند واژه معامله مذکور در عنوان فصل دوم (در شرایط اساسی برای صحت معامله) و ماده ۱۹۰ قانون مدنی,
(برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است),
و به قرینه مندرجات بندهای یک و ۲ این ماده که قصد، رضا و اهلیت را به طرفین معامله نسبت داده است,
و نیز مقررات مواد بعدی منحصرا شامل اعمال حقوقی دو طرفه یعنی عقود است.
طلب باید مسلم و قابل مطالبه باشد
طلب باید مسلم بوده و مورد اختلاف نباشد؛ در غیر این صورت نیاز به حکم دادگاه دارد.
نفع طلبکاران در اقامه دعوی
طلبکاری که اقامه دعوا میکند، باید توجه داشته باشد که اگر نتیجه دعوایی که او اقامه کرده است،
صدور حکم علیه مدیون باشد، قابلیت این را دارد که سودی به او برساند.
قصد فرار از دین
طلبکار باید ثابت کند که انگیزه مدیون از انجام معامله، فرار از دین بوده است و این به دو طریق ثابت میشود:
نخست به وسیله گواهانی که اقرار او را بر این امر شنیدهاند، دوم به وسیله قراینی که این امر را میرساند،
از جمله فرا رسیدن موعد پرداخت، نداشتن اموالی دیگر، وضعیت معامله و امثال آن.
معامله به قصد فرار از دین از منظر قانون
تشخیص ارزش چنین قراینی با دادگاه است، زیرا ظواهری هستند که به طور مستقیم به واقعیت دلالت دارند ,
و قانون نیز آنها را معتبر میداند. (مواد ۱۳۲۱ و ۱۳۲۴ قانون مدنی).
همچنین به نظر میرسد، اگر طرف معامله بدون آگاهی از این امر مبادرت به انجام معامله کند،
آن معامله غیرنافذ است، زیرا این حکم جنبه حمایتی از طلبکار متضرر را دارد.
بنابراین علم و جهل طرف معامله نباید هیچ تأثیری بر این مصلحت داشته باشد.
ضرری بودن معامله
طلبکار هنگامی میتواند مدعی معامله به قصد فرار از دین شود که مدیون هیچ مالی برای پرداخت بدهی خود نداشته باشد،
زیرا با وجود اموال دیگر طلبکار میتواند دین خود را استیفا کند.
بنابراین معامله به قصد فرار از دین آخرین دارایی مدیون را از ید او خارج میسازد،
به طوری که طلبکار نمیتواند به هیچ طریق ممکن دین خود را استیفا کند.
بیشتر بدانید تعریف معامله جدی به قصد فرار از دین
کسی که قرض میگیرد از لحاظ شرعی و اخلاقی موظف به پرداخت آن است؛ اما کسانی به قصد فرار از دین،
با انجام معاملاتی، اموالشان را به دیگران منتقل میکنند یا دارایی خود را به نام زن یا پسر یا سایر اقوام ثبت مینمایند,
تا بدین وسیله هنگام فرا رسیدن دین، ادعای اعسار کرده و طلب طلبکاران را نپردازند.
در حقیقت هدف مدیون از ارتکاب چنین حیلهای این است که بر طلبکاران ضرر وارد کرده و دینشان را نپردازند.
حال آیا این حیله مشروع است و آیا معاملات و نقل و انتقالی که مدیون به قصد اضرار طلبکاران انجام میدهد نافذ است ؟
به طور کلی معامله جدی با انگیزه فرار از دین، یعنی قراردادی که قصد انشاء در آن وجود دارد،
ولی انگیزه آن فرار از دین است، چنانچه بدهکاری که در معرض توقیف اموال قرار دارد، برای خارج کردن مال خود,
از دسترس بستانکاران، به طور جدی آن را به دیگری انتقال دهد و ثمن معامله را پنهان کند,
دعوای معامله به قصد فرار از دین
که این قسم از معاملات به علت وجود قصد انشاء، ظاهراً صحیح به نظر میرسد.
دعوی معامله به قصد فرار از دین در حقوق فرانسه مستنداً به ماده ۱۱۶۷ ق.م. طرح میشود ,
و به دعوی مربوط به پل یا به قولی بوصلیـﺔ (Action paulinne) یا دعوی عدم نفوذ (Action vevocatoire) ,
و لغو اعمال متقلّبانه مدیون (Revocation of fraudulentacts) مشهور است,
و و در قلمرو قانون مدنی سابق مصر به دعوی «ابطال تصرفات مدیون» و در محل دیگر این قانون به دعوی,
«طعن نسبت به تصرفات بدهکار» موسوم بوده است؛
ولی به استناد ماده ۲۳۷ قانون مدنی جدید مصر «عنوان عدم نفوذ تصرفات مدیون» شایسته به نظر میرسد.
در حقوق عراق نیز همین عنوان انتخاب شده است؛ لیکن در حقوق لبنان ضمن الهام از حقوق فرانسه,
نام «دعوی بولیانیه» اختیار گردیده است.
باشگاه خبرنگاران , وکالت آنلاین