اشعاری برای تبریک میلاد امام علی (ع)

اشعار تبریک میلاد حضرت علی (ع )

در میـــان کعـبه جـان ، پـرتـو حق جلــوه گر شــدفاطمه بنت اســد هم ، صــاحب زیبـا پسر شــدکعبه آن
شب ، غـرقـه در نـور دل افـروز خـدا بـودآسمان کعبه گویی ، مظــهر صــدها گهـــر شــدعطــر جـانبخش بهشـتی
در فضــای کعبه پیچیدتا کـه میـــلاد ســعید مـرتضی فخــر بشــر شــدمـژده میـــلاد مـولا ، می کنــــد از غم رهـــــــایمزین بشارت
کام امّت ، مملو از شهد و شکر شـداشعار ولادت حضرت علی

اسوه تقـوی علی و مظــهر ایمــان علیعـزت آل
پیمـــبر ، عاشــــق جانـان علیمنشــاء جـود و سخاوت ، موج دریای وفالعل رخشـــان ولایت ،گوهــر تـابـان علیمنبع مهــر و محبت
، صــاحب لطف و کرمافتـــخار شیـعیان و آیت الـرحمــــان علیمیلاد نور بر شما مبارک

مولای ما نمونه ی دیگر نداشته
استاعجاز خلقت است و برابر نداشته استوقت طواف دور حرم فکر می کنماین خانه بی دلیل ترک برنداشته استدیدیم در
غدیر که دنیا به جز علیآیینه ای برای پیمبر نداشته استسوگند می خورم که نبی شهر علم بودشهری که جز
علی در دیگر نداشته استطوری ز چارچوب در قلعه کنده است…انگار قلعه هیچ زمان در نداشته استیا غیر لافتی صفتی
در خورش نبودیا جبرِییل واژهء بهتر نداشته استچون روز روشن است که در جهل گمشده استهر کس که ختم نادعلی
بر نداشته استاین شعر استعاره ندارد برای اوتقصیر من که نیست برابر نداشته استاشعار ولادت حضرت علی

از این به
بعد و بعد از این دنیا علی دارددنیا علی دارد نه ، دنیاها علی داردهم آسمان اول خاکی نشین ماهم
آسمان هفتم بالا علی داردرو کرد پیغمبر به سمت مردم و فرمودای اهل عالم مصطفی حالا علی داردعشاق محتاجند اینکه
مال هم باشندآقام زهرا دارد و زهرا علی داردآتش نمیگیرد گلستان وجودش راهر آن کسی که یا علی و یا
علی داردغیر از دلم من هیچ چیزی را نمی‌خواهمگر چه ندارد هیچ چیز اما علی داردسوگند بر نام علی که
شیعه در محشرهرگز گرفتاری ندارد تا علی دارددر هر زمان پیغمبری که بین راه افتادمهر علی ابن ابیطالب نجاتش داداین
کیست که دارد پُر از پَر میکند ما رادر صحن ایوانش کبوتر میکند ما رااین کیست که مهرش حلال نطفه‌های
ماستبا مهر خود پاک و مطهر میکند ما رااین کیست که در مسجد هر جمعهٴ کوفهدارد برای خویش منبر میکند
ما رانهج البلاغه می‌شود بالای منبرهاپایین منبرهاش دفتر میکند ما رااین کیست که با حرفهای آسمانی‌اشمقداد و سلمان و ابوذر
میکند ما رایک روز می‌آید که با چشمان دلتنگشهمسایهٴ زهرای اطهر میکند ما رادورش نمی‌اندازد آنرا که مقیمش شدخواجه اگر
مولاست ، قنبر میکند ما راما شیعهٴ دور و بر مرد نجف هستیمما خاک پای قنبر مرد نجف هستیمبا نام
تو در ناتوانی‌ام توانی هستدر پیری‌ام با مهر تو میل جوانی هستروح تنزّل کرده‌ات اینقدر بالا بودآیا برای اوج تو
اصلا مکانی هستدر کعبه و در خانهٴ پیغمبر و در عرشهر جا که رفتم دیدم از بالت نشانی هستبالا و
پایین رفتن تیغت شهیدم کردابروی تو هر جا که باشد کشتگانی هستمیل یتیم کوفه بودن میکنم امشبهر جا یتیمی هست
دست مهربانی هستای پیر نخلستان نشینم ، همنشینم باشیک شب بیا در خانه‌ام یک تکه نانی هستهر جا که تو
قاری قرآن می‌شوی آقانذر لب تو بوسه‌های دوستانی هستهر جا که قاری همین قرآن حسین توستبی احترامی‌های چوب خیزانی هستطشت
طلایی بود و آه و قاری قرآنوای از ضور خیزران ، وای از لب و دندان

شعر و ادب