شهادت امام رضا (ع) و اشعار مربوط به آن روز

شهادت امام رضا (ع)

گرچه از زهر جفا دل پرشرر دارد

رضا

آتشى در دل ز هجران پسر دارد رضا

در میان حجره در بسته
مى پیچد به خوددیدگان بى فروغش را پدر دارد رضا

تا بیاید از مدینه نور چشمانش تقىانتظار دیدن نور بصر
دارد رضا

در غریبى مى دهد جان و در آن حالت هنوزانتظار خواهر خود را مگر دارد رضا

دورى از
اهل و عیال و دوستان، خود بس نبودکز جفاى خصم دون خون در جگر دارد رضا

ست ما «خسرو» به
دامانش که در روز جزا آبرو پیش خداى دادگر دارد رضا

اشعار شهادت امام رضا

زائین تو فقط شیعه اثنی عشرندهمه دلباخته عترت
خیرالبشرند

همه گشتند به دریای نگاهت تطهیربه گل روی تو سوگند ز گل پاک ترند

زائرینی که به این کعبه
دل، دل بستندتا ابد از حَرمت دل نبُرند و نبَرند

گر به سوی حَرمت روی کنند اهل جحیمتا ابد از
طمع روضه رضوان گذرند

سائلان کرمت یکسره ارباب کرمزائران حرمت از همه خلق سرند

پا گذارند به بال ملک و
طره حوررهروانی که به سوی حرمت ره سپرند

عالمی رو به روی پنجره فولادتبه امید کرمت همچو گدا پشت درند

انبیا ناز فروشند به گلزار بهشتاگر از دور به ایوان طلایت نگرند

مهر تو لاله و ریحان بهشت دل ماستحاش
لله که ما را به جهنم ببرند

“میثم” بی سر و پایم نظری کن مولاکه مرا جزو سگان سر کویت
ش مرند

علی بن موسی الرضا, اشعار شهادت امام رضا

اشعار شهادت امام رضا

من دست خالی آمدم ، دست من
و دامان توسرتا به پا درد و غمم، درد من و درمان تو

تو هر چه خوبی من بدم ،
بیهوده بر هر در زدمآخر به این در آمدم ،باشم کنار خوان تو

من از هر دررانده ام ، من
رانده ی وامانده امیا خوانده یا نا خوانده ام ،اکنون منم مهمان تو

پای من از ره خسته شد، بال
و پرم بشکسته شدهر در به رویم بسته شد، جز درگه احسان تو

گفتم منم در می زنم ،گفتی به
تو سر می زنممن هم مکرر می زنم ،کو عهد و کو پیمان تو؟

سوی تو رو آورده ام، ای
خم سبو آورده اممن آبرو آورده ام، کو لطف بی پایان تو؟

حال من گوشه نشین، با گوشه ی چشمی
ببینجز سایه ی پر مهرتان، جایی ندارم جان تو

من خدمتی ننموده ام، دانم بسی آلوده اماما به عمری بوده
ام، چون خار در بستان تو

گل ۸۰۰۰ ، مهدی ۱۴