لالایی ترکمن چگونه است ؟ / هودی به چه معناست ؟
لالایی مخصوص ترکمن
هــودی
(( هودی یک واژه مرکب است و از دو ماده ((هو)) ((دی)) مشق شده است.
((هو)) به معنای ((خدا)) و ((دی)) فعل امر از مصدر گفتن، به معنی ((بگو)) میباشد.
هودی یک اثر ادبی و در ردیف ادبیات شفاهی زنان و کودکان ترکمن به شمار میرود.هودی، آوای
آرامش بخش کودکان است که از درون مادران دلسوز تراوش میکند.
هودی، نغمه دلنگیزی است که کودکان را درون گهواره، به دنیای سکوت و آسایش سوق میدهد.
در طول تاریخ حیات ترکمنها، ((هودی)) مادران دلسوز، با آهنگی زیبا و دلنشین، همواره در سر تاسر دشت سرسبز ترکمن
صحرا طنین انداز بوده است.
هر کودکی با شنیدن نوای دلنواز هودی ((شیون)) را فراموش میکند و با لبخند ملیحی بر لب، به خواب آرامی
فرو میبرد.
آوای هودی، نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان را را تحت تاثیر قرار میدهد و آنان را نیز در آرامش وصف
ناپذیری فرو میبرد.
چنانچه تاملی در درمان هودی داشته باشیم، به آرزوها و حدیث نفس مادران ترکمنی پی میبریم که همواره برای کودکان
خود ((بهترین))ها را خواسته اند.
آهنگ هودی ریتم خاصی دارد.
همگامی که کودک شیون آغاز میکند، در ابتدا مادر، با صدای بلند شروع به خواندن هودی میکند.
رفته رفته که از نالههای کودک کاسته میشود مادر نیز صدای خود را قدری پاینتر میآورد.
تا جایی که پس از خفتن کودک به یک زمزمه زیر لب تبدیل میشود.
هودیها از انواع مختلف تشکیل یافته اند که هر یک، مزامین خاصی دارند.
مهمترین مفاهیم هودی عباتند از
ستایش مادر از فرزندآرزوی درونی مادرچگونگی تربیت مادردعا برای کودکاندزهای اخلاقی و…
در ذیل، نمونه ای از هودی آمده است:((در بیان تمجید و ستایش مادر از کودک))منینگ گولین آی یالیآیا گونه تای
یالیآغزیندن بیر سوز چیقساشکر آتیلان چای یالی
کودک گل من همچون ماه زیباست همتای ماه و خورشید است آنگاه که
به سخن در میآید سخنانش همچو چای شیرین است.هـودی هـودی هـودی هوهودی بالام هودی هودکــور دوور آت گلـیـــارچیکینگ گور ونگ
کیم گلیارمنینـگ بالام خان گلیــارقانچیسیندان قان دامیپیـا لیغنـدان یـاغ دامیــپآتلاری ((آتار قوشدان))قانـات لاری کـومیش دنآتلا تارا آتلا تاراآت لاریها یبات
لانارآتلانار آوار گیدر((سوغون)) لی داغا گیدرسوغون آتار یولونگاقانی دانار دونینگایاداپ آشیب گلنده((نأنه نگ)) قربان جانینگاهودی هودی، هودی هوهودی بالام هودی
هو
((اسب به تاخت در حال نزدیک شدن است.
بنگرید چه کس میآید.
فرزند مهتر من میآید.
از مهمیزش خون میچکد.
از دستارش روغن میچکد.
اسبش پرنده، بالهایش از نقره، مهیا شده و سوار اسبش شکوه خاصی پیدا میکند.
اگر به سیمای چو گل فرزندم، آفتاب بتابد، آسمان دلش ابری میشود.
با اسبش به شکار میرود.
به کوهی میرسد که در آنجا گوزن وجود دارد.
گوزنی شکار میکند.
هنگامیکه خسته از شکار باز میگردد، مادر، قربان صدقه اش میرود.هودی نغمه دل انگیزیست که کودکان را درون گهواره به
دنیای سکوت و آسایش سوق میدهد.
فرهنگ و سنن