تصویری باورنکردنی از دفن عجیب یک پسر ۱۰ ساله
در دوران باستان هر منطقه ای برای دفن اجساد خود آداب و رسوم خاصی داشتند. رومیان باستان که از قدیمی ترین ساکنین روی زمین هستند رسوم خاصی برای دفن اجسادشان داشتند. امروز در پرشین وی می خواهیم تصاویری از دفن عجیب کودک ۱۰ساله رومی را برای شما قرار دهیم
دفن عجیب کودک ۱۰ساله
محققان جسد یک کودک تقریبا ۱۰ ساله را کشف کردند که در قرن پنجم در جریان شیوع مرگبار مالاریا به خاک سپرده شده بود و سنگی در دهان او گذاشته شده بود!
این اکتشاف مربوط به یک گورستان کودکان از روم باستان در پوجیو گرامینو (تورینا در ایتالیا) بود. جردن ویلسون، باستان شناس ارشد این پروژه گفت: وجود سنگ در دهان این کودک احتمالا به دلیل جلوگیری از ورود و خروج روح از بدن او میباشد. براساس یک باور قدیمی، نفس یک انسان به زندگی و روح او مرتبط است. به ویژه دهان به عنوان دریچهای تصور میشده است که روح پس از مرگ از آن خارج میشود.
بنابراین در این مورد، قرار دادن سنگ در دهان این کودک احتمالا با هدف جلوگیری از گسترش بیماری و آزار انسانهای زنده توسط روح یا جسم کودک بوده است.
همچنین ممکن است راهی برای در امان نگه داشتن کودک از جادوگران بوده باشد. ظاهرا در زمانهای قدیم تصور میشد که جادوگران توانایی زنده کردن کودکان مرده و استفاده از روح آنها را داشتند.
به گفته ویلسون، این باور که یک فرد مرده توانایی برخاستن از مرگ را داشته باشد (چه روحی چه جسمی) و بتواند افراد زنده را آزار دهد، تقریبا در همه فرهنگها وجود دارد و منشأ بسیار بسیار قدیمی دارد.
رومی ها اجساد خود را چگونه دفن می کردند
رومی ها از ترس بیماریهای واگیر دار مرده هایشان را در خارج از شهر دفن می کردند. آنها در روزهای خاصی از سال برای مرده هایشان غذا می بردند. در امپراتوری روم مسیحی ها، یهودی ها و سایر دینها مرده های خود را در مقابر زیر زمینی خاصی به نام کاتاکومب دفن می کردند که دارای راهروهایی در زیر زمین با امکان دسیترسی به تعداد زیادی قبر داشتند.
در اوایل دوره رومی ها افراد گناهکار در پی ساختمانها دفن می شدند. آنها اعتقاد داشتند خون آنها به استحکام ساختمان کمک می کند.
در همه ادیان رسم است که قطعاتی از بدن افراد مقدس دین خود را نگه می دارند. دندان، مو یا استخوان انگشت اجزایی هستند که به راحتی میتوانند نگه داشته شوند. این رسم در دوره باستان مخصوصا در میان مسیحیان بسیار رواج داشته است.
برترین ها و تاریخ اطلس ایران