غزل شماره ۳۷۲ حافظ : بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
غزل شماره ۳۷۲ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۷۲ حافظ شیرازی : خاک کوی دوست
بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
کز بهر جرعهای همه محتاج این دریم
روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق
شرط آن بود که جز ره آن شیوه نسپریم
جایی که تخت و مسند جم میرود به باد
گر غم خوریم خوش نبود به که میخوریم
تا بو که دست در کمر او توان زدن
در خون دل نشسته چو یاقوت احمریم
واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
با خاک کوی دوست به فردوس ننگریم
چون صوفیان به حالت و رقصند مقتدا
ما نیز هم به شعبده دستی برآوریم
از جرعه تو خاک زمین در و لعل یافت
بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم
حافظ چو ره به کنگره کاخ وصل نیست
با خاک آستانه این در به سر بریم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۷۲ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، هنوز بر سر عهدی که بسته ای وفادار و پایبندی و تابه حال اشخاص زیادی سعی کردند تو را از آن منصرف کنند و زیر بار هیچکدام از حرفهای آنان نرفته ای اما ای دوست مواظب باش که زندگی خود را بیهوده نگذرانی و در عین حال که صداقت و درستکاری خود را حفظ می کنی از نعمات این دنیا که حق مسلم هر کسی است استفاده ببری
غزل شماره ۳۷۲ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۷۲ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.