غزل شماره ۴۰۶ حافظ : گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
غزل شماره ۴۰۶ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۴۰۶ حافظ شیرازی : نافه ی مشکین
گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
از ماه ابروان منت شرم باد رو
عمریست تا دلت ز اسیران زلف ماست
غافل ز حفظ جانب یاران خود مشو
مفروش عطر عقل به هندوی زلف ما
کان جا هزار نافه مشکین به نیم جو
تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار
آن گه عیان شود که بود موسم درو
ساقی بیار باده که رمزی بگویمت
از سر اختران کهن سیر و ماه نو
شکل هلال هر سر مه میدهد نشان
از افسر سیامک و ترک کلاه زو
حافظ جناب پیر مغان مامن وفاست
درس حدیث عشق بر او خوان و ز او شنو
معنی و تعبیر غزل شماره ۴۰۶ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، دل و دین خود را به کسی داده ای و مدتهاست به عشق او روزگار می گذرانی و شب و روزت را با یاد او سپری می کنی ولی بدان مسیر را به اشتباه رفته ای و کسی که شما را دوست دارد و حاضر است حتی جانش را فدای تو کند شخص دیگری است که شما تا به حال از او غافل بوده اید انشالله راه درست را انتخاب خواهی کرد
غزل شماره ۴۰۶ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۴۰۶ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.