غزل شماره ۴۰۷ حافظ : مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
غزل شماره ۴۰۷ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۴۰۷ حافظ شیرازی : داس مه نو
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو
گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو
تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو
چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو
آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو
آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو
معنی و تعبیر غزل شماره ۴۰۷ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، شتاب کن که زمان می گذرد و تو هنوز قدم مثبتی برنداشته ای و این روزها و شب ها یکی پس ار دیگری به اتمام می رسند شما هم بهتر است وضعیت خودتان را روشن نمایید و از دودلی برای انجام کاری که در پیش دارید دست برداشته با یاد خداوند متعال آنچه را که صلاح است انجام دهید
غزل شماره ۴۰۷ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۴۰۷ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.