غزل شماره ۵۰ حافظ : به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

غزل شماره ۵۰ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۵۰ حافظ شیرازی : دام زلف

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است

گرت ز دست برآید مراد خاطر ما

به دست باش که خیری به جای خویشتن است

به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع

شبان تیره مرادم فنای خویشتن است

چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل

مکن که آن گل خندان برای خویشتن است

به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج

که نافه‌هاش ز بند قبای خویشتن است

مرو به خانه ارباب بی‌مروت دهر

که گنج عافیتت در سرای خویشتن است

بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی او

هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است

تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره پنجاه حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، قدر آنچه را که داری و متعلق به توست بدان و چشم طمع به چیزی که به تو تعلق ندارد نداشته باش که بعدها دچار مشکلات فراوانی خواهی شد و با افراد نایاب نشت و برخاست مکن که تو را به راه غلط و ناردست هدایت خواهند کرد.

غزل شماره ۵۰ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۵۰ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۵۰

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.