تاریخچه منبت کاری در ایران
منبت کاری
منبت کاری در ایران یکی از ارزشمندترین هنرهای سنتی ایران بویژه از زمان استیلای اعراب بوده است.
در میان آثار سنگی شوش و تخت جمشید ، کنده کاری روی چوب دیده می شود.
در زمان تیموریان این هنر به روش دوره های پیشین ادامه داشته و انواع ضریحها و منبرهای منبت کاری شده
ساخته می شده است که نمونه هایی از آنها هنوز بر جای مانده است.
منبت کاری
اوج هنر منبت کاری در دوره صفوی بوده و آثار این دوره به صورت درها، منبرها، رَحلهای قرآن، ستونهای چوبی
اتاق، دسته خنجر، قاشق، چمچه های دوغ خوری و شربت خوری بوده است.
هنر زیبای منبت در دوره زند و قاجار از رونق افتاد و ساخت اشیای کوچکتر مثل رَحل و قاب آیینه،
به جای درهای منبت و قطعات بزرگ متداول شد.
منبت کاری در حال حاضر همچون صنایع دستی دیگر، در گوشه و کنار کشور به حیات خود ادامه می دهد.
تاریخچه منبت کاری
انواع چوب (زبان گنجشک، اُکالیپتوس، انار، افرا، راش، گیلاس، اقاقیا، گردو- گلابی- کُهور- عناب و…) در
منبت کاری کاربرد داشته و دارند، بخصوص چوبهای گیلاس، گردو و اقاقیا به خاطر زیبایی طبیعی شان کاربرد بیشتری در
منبت کاری دارند.
سی ایران