خودروهایی که با هم صحبت میکنند به جاده میآیند
ارتباط بین خودرویی یک فناوری جدید خودرویی است که موجب هوشمندی خودروها شده و با استفاده از این تکنولوژی
خودروها به مبادله ی اطلاعات با یکدیگر می پردازند و یک سری داده های مربوطه را بین یکدیگر منتشر می کنند و اطلاعات
و هشدارهای لازم را به راننده منتقل می کنند. پرشین وی در این بخش از اخبار خودرو به معرفی فناوری ارتباط بین خودرویی
پرداخته است.
فناوری ارتباط بین خودرویی
خودروها با استفاده از فناوری ارتباط بین خودرویی میتوانند دادههای مربوط به سرعتشان، مسیر و دیگر اطلاعات را تا فاصلهی
چند صد متری منتشر کنند.
با این کار، کامپیوترها و سیستمهای ایمنی خودرو از حوادث قریبالوقوع با خبر میشوند و میتوانند هشدار دهند.
این تکنولوژی همچنین میتواند در مواقعی که حسگرهای ماشینهای خودران از کار افتاده، مفید واقع شود.
علاوه بر این، یک سیستم مشابه به نام «ارتباطات بین خودرو و زیرساخت» (Car to Infrastructure Communications) میتواند به کاهش
ترافیک شهری کمک کند.
چون با استفاده از این سیستم، خودروها میتوانند با چراغها و علایم راهنمایی رانندگی هماهنگ باشند.
وزارت حمل و نقل ایالات متحده علاقهی زیادی به فناوری ارتباط بین خودرویی دارد، به همین دلیل چند سال پیش
شرایط لازم برای آزمایش آن را در مقیاس بزرگ فراهم کرده بود.
این آزمایش بین سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ در ایالت میشیگان با ۲۸۰۰ دستگاه خودرو انجام شد.
این خودروها به تجهیزات رادیویی و دستگاههای ذخیرهی اطلاعات مجهز بودند.
اما از آن زمان سازمان حمل و نقل هیچ قدم مهمی برای اجباری کردن این تکنولوژی در خودرو های آینده
برنداشته است.
شاید چون هزینهی اضافی آن به خودروسازان فشار وارد میکند.
از طرف دیگر، ممکن است امواج رادیویی که این خودروها میفرستند در فرکانسهای بیسیم خاصی اختلال ایجاد کند.
به همین دلیل عدهای پیشنهاد میدهند که میتوانیم به جای رادیو از شبکههای اینترنتی LTE یا ۵G استفاده کنیم.
اما شاید آزمایشی که در حال حاضر در سانیویل انجام میشود، به این معنی باشد که قرار است قوانین و
مقرراتی مربوط به این فناوری وضع شود.
یکی از کارشناسان مربوطه میگوید احتمالا این قوانین در نیمهی چهارم سال میلادی جاری اعلام خواهند شد.
بیشتر بدانید : سامانه ارتباط بین خودرویی چه چیزی را ردیابی و گزارش می کند؟
برخی اطلاعاتی که سامانه ارتباط بین خودرویی می تواند گردآوری و ارسال کند به قرار زیر هستند. تا زمانی که ارتباط بین
خودرویی به درون خودروها راه یابد، برخی از این اطلاعات ممکن است بخاطر سادگی بیشتر یا کاهش هزینه ها از گردونه خارج شوند.
· سرعت خودرو
· موقعیت و جهت حرکت خودرو
· وضعیت شتاب گیری یا ترمزگیری خودرو
· تغییر خط حرکت توسط خودرو
· وضعیت درگیری سامانه کنترل پایداری یا کنترل پیش رانه
· وضعیت سامانه ترمز ضد قفل (ABS)
· وضعیت دنده درگیر (به عنوان مثال برای کمک به خارج شدن خودرو از پارکینگ)
علایم و سیگنالهای ارتباطات خودرو-زیرساخت می توانند به ارسال اطلاعات ترافیکی و آب و هوایی زیر بپردازند:
· وضعیت چراغ راهنمایی (قرمز-زرد-سبز)
· علامت توقف
· ممنوعیت گردش به چپ در تقاطع
· دما (بر فراز پلی که ممکن است قبل از زمین زیر آن یخ بزند)
· سیگنالهای ارسالی از خودروهای جلوتر
· نزدیک شدن خودروی امدادی
حسگرهای متعدد بر روی خودروهای پرشمار، تصویر درست تری از ترافیک پیش رو خواهند داد. اگر تنها یک خودرو
برف پاک کن خود را روشن کرده باشد، یا راننده در حال پاک کردن شیشه جلوست و یا اشتباها دگمه آنرا زده است.
ولی اگر بیشتر خودروها چنین کنند حتما باران یا برف در حال باریدن است. اگر خوشه متراکمی از خودروها برف
پاک کن خود را روشن کرده باشند احتمالا کامیونی نفت از خود بروی آنها تراوش کرده یا آب ناشی از ذوب برف در
حال فروریختن از بالای یک پل است. به کمک سرعت متوسط تمامی خودروها می توان این رویدادها را تایید کرد.
ترمز ناگهانی روی یک جاده خشک همراه با گرداندن سریع فرمان نشانه یک حادثه، مواجهه با یک خودروی وامانده
یا مانعی بر جاده است. اگر تمامی خودروها به چپ گردش کنند قطعا مانعی در سمت راست جاده وجود داشته است.
منبع : دیجی کالا، سی تی وی پروجکت