خودرویی که به صافکاری و نقاشی نیازی ندارد! + عکس

در ماشین های امروزی خودروسازان از ایربگ برای بالا بردن امنیت سرنشیان خودرو در تصادفات شهری و جاده ای
استفاده می کنند. در نمایشگاه خودرو توکیو یک خودروی خاص با بدنه ایربگ رونمایی شده است که در این خودرو
ایربگ ها به جای سرنشیان خودرو روی بدنه ی خودرو طراحی شده اند. پرشین وی در این بخش از اخبار خودرو به
معرفی این خودروی خاص پرداخته است.

خودروی خاص با بدنه ی ایربگ

رانندگی در شهرها همیشه با تصادف همراه است.
یک شرکت حالا خودرویی را طراحی کرده که هزینه صافکاری و نقاشی‌ تصادف‌های معمولی و مختصر را به صفر می‌رساند.

این خودرو که نمونه آزمایشی آن تولید شده Fresby نام دارد و برایش کلی ایربگ در نظر گرفته شده است.

خودروی خاص با بدنه ی ایربگ

این ایربگ‌ها اما به جای سرنشین‌های خودروی روی بدنه طراحی شده‌اند تا امنیت خودرو را تامین کنند.

به گفته طراحان این خودرو که در نمایشگاه خودرو توکیو به نمایش درامد برخوردها و تصادف‌ تبدیل به جزئی از
زندگی شهری شده‌اند و این خودرو با داشتن ایربگ‌های ساخته شده از فوم پلی‌اورتان هزینه این مسئله را بسیار کاهش
می‌دهد.
این ایربگ‌ها می توانند جلوی بسیاری از خسارات تصادف‌های شهری را بگیرند.

بیشتر بدانید : انواع ایربگ‌ها بر اساس ساختار

امروزه ایربگ‌ها از نظر ساختار به دو سامانه SRS و SRP تقسیم می‌شوند. SRS به معنی سیستم محدودکننده
تکمیلی می‌باشد و این کلمه اولین بار در دهه ۸۰ میلادی توسط صنایع خودروسازی اروپا به کار برده شد.
Supplemental Restraint System یا SRS به مجموعه‌ای از ابزار و استاندارد‌های ایمنی خودرو گفته می‌شود
که ایربگ نیز جزئی از آن است. اتومبیلی که از سیستم ایمنی SRS برخوردار است به معنی آن می‌باشد که
حداقل یک ایربگ جلو (راننده) و یک کمربند ایمنی دارد. استاندارد SRS کمی زمان برد تا به صنعت اتومبیل‌سازی
آمریکا برسد به همین دلیل بر اساس تعریف صنایع خودروسازی آمریکا SRS به معنی وجود ایربگ یا کیسه هوا
در اتومبیل است و کمربند‌های ایمنی خودرو جزء این سامانه به حساب نمی‌روند.

ایربگ خودرو

مهم‌ترین عنصری که باید در تعریف سامانه SRS در نظر بگیریم نحوه پر شدن کیسه‌های هوا یا همان ایربگ‌ها است.
با گذشت زمان و توسعه فناوری‌های ایمنی در خودرو‌ها کم کم استاندارد‌های تعریف شده برای سامانه SRS تغییر کرد
و امروزه مهم‌ترین ویژگی این سیستم سرعت مکانیزم باد شدن کیسه‌های هوا می‌باشد.

بر اساس استاندارد‌های منتشر شده در سال ۲۰۰۳، زمان باد شدن کامل یک کیسه هوا در هنگام تصادفات
رانندگی می‌بایست بین ۰.۰۴ ثانیه تا ۰.۰۷ ثانیه باشد و این المان مهم‌ترین تفاوت بین سیستم SRS و SRP است؛
در سیستم SRP که در سال ۱۹۹۵ عرضه شد، کیسه‌های هوای بکار رفته در خودرو‌ها به صورت کامل باد نمی‌شوند
و بر اساس تعریف سنسور RCM به کار رفته در سیستم ایربگ و به میزان ضربه وارد شده به خودرو کیسه‌های هوا
باد می‌شوند. به طور کلی سامانه ایمنی SRP سرعت کمتری نسبت به SRP دارد و همین موضوع باعث شده است
که در صنعت اتومبیل‌سازی کاربرد کمتری داشته باشد.

منبع : خبر آنلاین، آرین موتور