زندگی شخصی و حرفه ایی آنتونیو باندراس و راز جذابیت وی!

راز جذابیت آنتونیو باندراس

انجمن Alimentaction Saludable شهر Guadalajara مکزیک نشان (Heroe Verde) یا همان قهرمان سبز را به
مردی اعطا کرد که ما او را در ایران تنها با نام نوستالژیک دسپرادو، ماریاچی یا زورو می شناسیم.
همان نوازنده خوش پوش و خوش سیمای گیتار و تپانچه به دست لاتینو.
بی آنکه چیزی زیاد از راز محبوبیت او و زندگی خصوصی اش در عالم غرب و سرزمین مادری اش بدانیم.
بر خود واجب دانستم به این بهانه اندکی در راز درخشش این هنرمند کنکاشی کنم و با تحقیقی هرچند مختصر
اما میدانی راز جذابیت و درخشش او را برای علاقه مندان و هنرجویان مبحث جذابیت (Attraction) بیان کنم.

راز جذابیت و زیبایی آنتونیو باندراس؛ دسپرادو و زوروی معروف

جوان ترین آزادیخواه اسپانیا

Jose Antonio Dominguez Bandras در ۱۰ اوت ۱۹۶۰ در مالاگا (مرکز هنرهای نمایشی پابرهنگان به روایت خود او)، در آندلس
اسپانیا در خانواده ای فقیر به دنیا آمد.
شاید کمتر کسی بداند که جوان ترین آزادیخواه اسپانیایی بود که در مخالفت با دیکتاتوری ژانرال فرانسیسکو فرانکو چهار بار
دستگیر، شکنجه و به زندان محکوم شد.

او در ۱۹۸۰ به مادرید رفت و به عنوان پیشخدمت یک رستوران مشغول به کار شد.
بعدها به دستفروشی پراخت تا اینکه ستاره اش در آسمان هنر درخشید و راه شمال را به او نشانه نگر
شد.

بی دلیل نبود در سالی که که گذشت برنده جایزه پلاتینو (اسکار لاتین- متشکل از ۲۳ کشور اسپانیایی زبان
بعلاوه اسپانیا و برزیل که ۴۰۰ میلیون بیننده دارد-) برای یک عمر دستاورد هنری شد.
انعطاف صورت و فیزیک او با فرم های متنوع به قدری عجیب و نافذ است که بازی در فیلم هایی
که کنتراست نجومی در قالب فرم و محتوا اما در زمان واحد دارند را در یک خط قرار می دهد،
گویی از یک ذهن چند نفر زاییده شده (اگرچه مقصود من از این مقال هنر بازیگری او نیست بلکه تطبیق
صورت و فیزیک او در فرم های گوناگون است) برای مثال بازی در فیلم هایی دور از هم با کاراکترهایی
چون زورو، فیدل کاسترو، پابلو پیکاسو و یک رنجر! یا آلتامیرا یا بازی در کالبد اعراب! (اگرچه صورت او Ancient
history است و بیشتر با کهن الگوهای اساطیری آمیخته است و کمتر قابل انعطاف با مضامین مدرن و امروزی است
(برخلاف برد پیت، جیمز دین و کلونی) او ناجی است و قهرمان قهرمان است اما چه بهتر که در زمان
حال نباشد.

بررسی میدانی زیبایی در آنتونیو باندراس

الف: Interpretation Personal- تعبیری- که عبارت است از تعبیر شخصی هرکس از زیبایی، پیرامون هر شیء یا هر فردی یا
هر فرم قابل رویت یا هر حالت نامرئی، که اصالت عمومی ندارد و تنها یک تعریف شخصی است

ب: Climate
یا اقلیمی که از نوع تعبیری اصالت بیشتری دارد که دلالت بر تعریف زیبایی قومیتی و نژادی دارد.
(برای مثال تفاوت معیار زیبایی در رنگ پوست، لباس و اندام و…
در فرهنگی بومی مغولی با فرهنگ آفریقایی یا سرخپوستی است که خصوصا در سده اخیر عوامل متعددی از جمله، پدیده
دهکده جهانی، سینما، تلویزیون، کتاب، مهاجرت، توریسم، پول واحد، گسترش فناوی ازتباطات دیجیتالی مثل اینترنت، ماهواره ها، شبکه هی اجتماعی
و کمپین های جهانی، ورزش حرفهای خصوصا المپیک و جام جهانی فوتبال و جوایز واحدی مثل اسکار و پدیده من
آن را کمرنگ تر کرده و به یک معیار و استاندارد جهانی نزدیک کرده است.

ج: Criterion یا معیار، (اصالتی واح و جهانشمول دارد) که تعریف استاندارد و واحد و تعریف شده زیبایی در تمام
جهان است.

صورت: وفاداری صورتی متقارن در طول و عرض است (یک سوم طولی و یک سوم عرضی).
با فرمی کادردار و دیمپل با استخوان فک کشیده و چانه ای نیمه تخت که تصویری راسخ از یک مرد
مستحکم را به رخ می کشد.
تک تک اعضای صورت بارز و حسن همجواری دارند.

بینی: کاملا مردانه با تیغه ای تقریبا صاف اما کمی پهن و دارای حد یک سوم طولی در ارتفاع.

گوش ها: کمی دور از مرکز صورت که با خط ریش منطقی و سبک آرایش موی خاص خود این نقیصه
کمتر به چشم می آید.
اگرچه گوش ها چندان زیبا به نظر نمی رسند اما چیزی از ارزش تقارن کی او کم نمی کنند.

Midline : تقسیم طولی صورت کاملا متقارن و نشان دهنده قرار گرفتن منطقی اجزای طولی صورت اعم از بینی، لب
ها و رستن گاه مو است.
به زبان دیگر صورت او را می توان به دو قسمت مساوی تقسیم کرد که خط این تقارن از بین
دو دندان پیشین او رد شود.

مطالعات دانشمندان و اندازه گیری عناصر زیبایی فیزیکی در طبیعت اعم از حشرات و گل ها و پرندگان نشان می
دهد که همیشه نسبت طلایی و یک عدد مشخص بین عناصر زیبایی در طبیعت وجود دارد و این عدد ۱٫۶۱۸
است.
این نسبت در ابعاد چهره انسان و همچنین چشم اندازد دندان ها هنگام لخند زدن رعایت شده.
به این شکل که صورت هایی موزون و هماهنگ به نظر می رسند که نسبت طول به عرض شان ۱٫۶۱۸
باشد.

خط پروفایل : خط پروفایل او دوسوم است (یعنی وقتی انگشت را به نشانه هیس! روی لب، فک و بینی
می چسباند هر سه عضو در یک خط نیستند.
برخلاف جورج کلونی که لب ها به خط پروفایل نمی چسبیدند در باندراس بینی با قطر خود این نظم را
تا حدودی به هم زده و فقط چانه و لب ها در یک خط تراز شده اند.

Mento Cervical Angle : زاویه چانه گردنی او ۹۰ درجه کامل بوده ک در آستانه ۵۶ ساگلی نشان از تغذیه
مناسب و ورزش های منظم دارد که در این مورد از جورج کلونی نیز جلوتر است.

Dark Space : تونل های دهانی باز ندارد و یکی از ۱۰ لبخند تاثیرگذار و مردانه جهان را دارد.
مردانگی آمیخته با کودکی سرشار از زلالی و حیا (برخلاف تام کروز که لخند نمکین و شوخ طبعانه دارد لخند
او سرشار از سحر و اقتدار و امنیت است)

لبخند : لبخند او Anxiously مشتاقانه و خالی از تصنع و
تزویر است.
یک پلیس محکم که کودکانگی هایش با اوست اما تمام او را در بر نمی گیرد و این محدود به
صورت اوست.
قهقهه نمی زند و در عین متانت می خندد.

Smile Arch: کمان لخند در او کامل تر از جورج کلونی است و همگامی اش با فک جادوگرش خداوندگار ایجاد
اکسیتوسین در قلب هر جنبنده هوشمندی است.

دندان ها : با تحدبی منطقی جلوه ای باورپذیر از یک قهرمان نزدیک اما قدیمی و اسطوره ای را به
ما می دهد.
نه یک فراستاره دوردست.
نباید فراموش کنیم او زورو است حامی ضعفا و مردی از جنس من برتر عوام.
یک من خیالی و فانتاستیک.

چشم ها: چشم های چای رنگش را به زهر تیروکسین تشبیه می کنند، با ابتعادی منطقی در خط یک پنجم
عرضی در ترادف همگن با ابروهای نه چندان مورب.
استاد نگاه است و شاید این خاصه را از تبار گاوبازش به میراث برده است.

موها : موهای مشکی اش در حالت بلند و نیمه بلند از صورت او اسطوره می سازد اما در حالت
کوتاه صورت او را کاملا دفرم کرده و ناگهان زیبایی های او محو می شود همانند شیری که یالش را
ازدست داده.

موهایش به او جلوه ای اساطیری می دهد که ما را از زورو به ماتادوری در میدان گاوبازی مادرید و
از آنجا به مکزیک با ماریاچی همراه می سازد.
او مرد افسانه هاست.
او ناجی اسب سوار است و سنخیتی با راه رفتن در خیابان و سوار اتومبیل شدن و پوشیدن کت و
شلوار و پاپیون زدن و زندگی عادی شهروندی ندارد.
او یک ماریاچی است یک کولی بی مرز.
او نماد ماجراجویی لاتینو است، شیفته فرهنگ چگوارا، سیمون بولیوار و با هالیوودی های فانتزی سنخیتی ندارد.

اندام (حجم و ارتفاع): با ۱۷۴ سانتیمتر قد و ۷۷ کیلو وزن یک لاتینو کوتاه قد محسوب می شود.
اگرچه این قد تجلی اسطوره های کهن را ندارد اما نوعی تجانس نزدیک با زندگی عوام برقرار کرده که از
او قهرمانی در دسترس اما در مه و از جنس اسطوره می سازد.
او قهرمان عوام است اما نه در زندگی معاصر بلکه حداقل سه سده قبل!

پوست و مو : پوستش برنزه
و در ترادفی منطقی با چشم های قهوه ای و موهای مجعد مشکی اش است.
کاملا بیانگر یک کولی مصلح.
بی دلیل نیست که ویسنتامیاگو نفر پنجم گیتار اسپانیا صورت او را نماد ملی جیپسی های اسپانیا می داند.

در نتیجه در زیبایی نمره قابل قبولی دارد.

Gait: تند و چابک قدم بر نمی دارد، متین و مرموز و غیرقابل پیش بینی حرکت می کند.
برخلاف Cowboyهای یانکی آمریکای شمالی او یک ماتادور چابک و نجیب زاده است که دست سرزمین و مردمش از آستین
او بیرون زده است.

جذابیت های او:

کاریزماتیک: نگاه اوست که بیشتر یک حالت است تا فرم.

اکتسابی که شامل:

پوشش: فیزیک او کاملا مناسب لباس های کلاسیک قرن ۱۸ عصر ویکتوریاست.
کت بلند و شلوار چسبان و موهای بلند و سرآستینی گشاد.
با ظاهر مدرن و موهای کوتاه صلابتش محو می شود مثل شیرهای سیرک.
چون صورت او تمثیلی است از اعصار کهن و سرزمین ماتادورها، نه روزمره و قابل لمس در عصر معاصر.
از این بابت او پلورالیسم کلونی را ندارد.

او پلیفونیسم ندارد و در فرم کاملا تک صدا و منوپل است.
او بدون تپانچه و شمشیر و شنل و موهای بلندش یک شهروند ساده بیشتر نیست! و این یعنی آنتونیو
باندراس جاذبه اش وابسته به مضامین اعصاری فیلم هایش است تا زندگی شهرنشینی.
به طور کل در زندگی روزمره اش بیشتر از لباس های اسپرت و مدیوم استفاده می کند تا کلاسیک خشن.

آرایش مو در او وابسته به شخصیت او در فیلم هایش است از این رو با موی کوتاه چندان دلفریب
و چشم نواز نیست.
رنگ پوستش را همگن با لباس های تیره اش می کند که مختص خود اوست.
اما در لباس های نیوکلاسیک با موهای بلند نمایش قابل قبولی دارد.

ملحقات پوشش: کمتر عینک می زند.
از پاپیون و کراوات جز در مواقع خاص استفاده نمی کند چرا که با روح کولی وار او بیگانه است.
از دستمال گردن استفاده نمی کند و کلاه جز در فضای بومی اش برای او کاربردی ندارد.

• زیبایی صوری انسانی یا در فرم (صورت، حجم، ارتفاع، (اندام) و پوست) عارض می شود که زیبایی طبیعی تلقی
شده.
یا شخص خودخواسته آن را ایجاد می کند که زیبایی مصنوعی یا جذابیت اکتسابی رویشی تلقی می شود.
یعنی تغییر ترم و غیرفیزیکی مثل سوی نگاه.

زیبایی گاهی در معنی شکل می گیرد که جذابیت وراثتی یا کاریزماتیک هم نام می گیرد و وظیفه ما
کشف و به کارگیری و بروز منطقی آن است.
یادآور می شوم عوام غالبا جذابیت کاریزماتیک را جذابیت اکتسابی تام یا زیبایی هم تلقی می کنند.

ماهنامه دیده بان