آشنایی با داروی آپومرفین از دسته داروهای ضد پارکینسون

آپومرفین برای درمان در بیماران مبتلا به پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد .از عوارض شایع این دارو استفراغ می باشد ,
که ممکن است در ابتدای مصرف با آن مواجه شد . بد نیست بدانید آپومرفین باید به صورت زیرجلدی تزریق شود.
مصرف ایرن دارو برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع می باشد و همچنین مصرف این داو باید تحت نظر پزشک,
و با تشخیص پزشک مربوطه باشد.

آپومرفین

آپومرفین برای تشخیص افتراقی سندرم پارکینسون ایدیوپاتیک استفاده می شود. همچنین برای تشخیص پاسخ دهی,
سیستم دوپامینرژیک در انواع سندرم پارکینسون به کار می رود، تا پاسخ دهی بیمار نسبت به لوودوپا مشخص گردد.

مکانیسم اثر

آپومرفین محرک قوی گیرنده های دوپامینی D2 است که اثرات بالینی و فارماکولوژیک آن شبیه لوودوپا می باشد،
ولی اثرش سریعتر ایجاد می شود. بهبودی علائم پارکینسون با استفاده از آپومرفین، پاسخ دهی مثبت بیمار ,
به لوودوپارا نشان می دهد،

آپومرفین همچنین با تحریک در chemoreceptor tigger zone مغز در حدود چند دقیقه می تواند باعث استفراغ شود.

فارماکوکینتیک

به منظور جلوگیری از اثر اولین عبور، این دارو باید از راه تزریق زیر جلدی تجویز شود. شروع اثر این دارو ۱۰-۵ دقیقه می باشد.
دارو دارای متابولیسم کبدی و دفع کلیوی است.

آشنایی با داروی آپومرفین

منع مصرف

در موارد ضعف تنفسی یا CNS، حساسیت مفرد به اپیوئیدها، شوک، تشنج یا عدم هوشیاری، مشکلات عصبی- روانی ,
یا زوال عقل این دارو نباید مصرف شود. همچنین در صورتی که پاسخ on به لوودوپا با اختلال حرکتی شدید ,
و هیپوتونی یا اثرات روانی همراه باشد، استفاده از آپومرفین توصیه نمی شود.

عوارض جانبی

تهوع و استفراغ، تضعیف دستگاه عصبی مرکزی، خواب آلودگی، کاهش فشار خون وضعیتی، افزایش ترشح بزاق,
و عرق از عوارض جانبی این دارو هستند.

تداخلات دارویی برای آپومرفین

تداخلات دارویی

اثرات درمان آپومرفین ممکن است به وسیله داروهای ضد جنون یا سایر مهارکننده های دوپامین در CNS مهار شود.

هشدار ها

۱- این دارو باعث تهوع و استفراغ می شود، لذا در بیمارانی که مستعد به تهوع و استفراغ می باشند یا استفراغ برای آنها ,
خطرناک محسوب می شود، آپومرفین باید با احتیاط مصرف شود.

۲- در موارد زیر با احتیاط تجویز شود، بیماریهای ریوی، قلبی- عروقی و غدد درون ریز، بیماران سالمند و ناتوان،
سابقه کاهش فشار خون وضعیتی (در ابتدای مصرف دارو باید مراقبت های ویژه مدنظر باشد).

۳- ارزیابی دوره ای عملکرد کبد، کلیه ، قلب و عروق و سیستم خون ساز ضروری است.
۴- در موقع تجویز این دارو به همراه لوودوپا ابتدا و سپس هر شش ماه یکبار بروز کم خونی همولیتیک بررسی شود.
۵- مصرف آن در افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود.

توصیه های دارویی

۱- در طول درمان با آپومرفین بیمار باید تحت نظر متخصص و در بیمارستان باشد.
۲- در تزریقات مکرر، محل تزریق عوض شود.
۳- تجویز خوراکی دومپریدون (۲۰ میلی گرم سه بار در روز) دو تا سه روز قبل از و حین تجویز آپومرفین (۶۰-۳۰ دقیقه,
قبل از مصرف آپومرفین) برای کاهش عوارض جانبی آپومرفین توصیه می شود.

۴- این فراورده باید در ۸-۲ درجه سانتیگراد نگهداری شود.

تاثر آپومرفین بر عملکرد مغز

دارو های هم گروه

Pramipexole
Ropinirole

بد نیست بدانید چه کسانی در معرض «پارکینسون» هستند؟

نحوه تشخیص پارکینسون

یک متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه به طور معمول علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می‌شوند,
و با گذشت زمان به سمت دیگر هم راه پیدا می‌کنند، گفت: اگر دو علامت یا بیشتر (در یک سمت بیشتر ,
از سمت دیگر) در فردی دیده شود، تشخیص پارکینسون داده می‌شود.

دکتر داریوش نسبی گفت: بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی تدریجی است که در اثر کاهش سلول‌های مغزی,
تولیدکننده دوپامین‌ به وجود می‌آید. نبود این سلول‌ها منجر به از دست دادن کنترل ماهیچه‌های صاف,
و لرز‌ش‌های غیرقابل کنترل می‌شود.

وی یادآور شد: بسیاری از افراد به دلیل عدم آگاهی، علایم بیماری را مربوط به تغییرات افزایش سن می‌دانند.
به عنوان مثال لرزش را به پیری، سفت شدن عضلات را به آرتروز، حالت قوز و خمیدگی را به پوکی استخوان ربط می‌دهند.

نکته قابل توجه این است که به طور معمول علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می‌شوند و با گذشت زمان,
به سمت دیگر هم راه پیدا می‌کند. بنابراین اگر دو علامت یا بیشتر (در یک سمت بیشتر از سمت دیگر) ,
در فردی دیده شود، تشخیص پارکینسون داده می‌شود؛

مگر اینکه علایم دیگری همزمان وجود داشته باشد که بیماری دیگری را مطرح کند. در هر حال برای تشخیص باید ,
به پزشک مراجعه شود.

علائم شایع پارکینسون

نسبی علایم شایع بیماری را لرزش، سفتی عضلات، غیرطبیعی بودن قامت (خمیده)، بی‌نظمی حرکات بدن، راه رفتن,
نامتناسب به حالتی که پاها به زمین کشیده می‌شوند که فاصله پاها نسبت به هم بیشتر از حالت طبیعی است،
دانست و گفت:

مشکل در سخن گفتن، تغییرات صدا (ضعیف و بم)، از بین رفتن حالت طبیعی چهره (ثابت شدن صورت یا خیرگی چشم)،
اختلال در جویدن و بلع، آبریزش دهان، افسردگی، عصبی بودن، مشکلات در به خاطر سپردن یا به یادآوردن,
اطلاعات جدید از دیگر علایم بیماری است.

این متخصص مغز و اعصاب تاکید کرد: این بیماری با چهار علامت اصلی مشخص می‌شود که به صورت ارتعاش دست,
و پا در حالت استراحت (لرزش بیمار همزمان با ارتعاش دست و پا در حالت استراحت)، آرام شدن و کندی حرکات،
سختی حرکت و خشک شدن دست، پا و بدن و نداشتن تعادل بروز می‌کند.

دارویاب , عصر ایران