سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲
درخواست تبلیغات

برخورد با تنبلی و علت به وجود آمدن آن

اشتراک:
برخورد با تنبلی روانشناسی
به تعویق انداختن کارها یکی از خصوصیات افراد تنبل و اهمال کار است که باعث می شود آن کار را به خوبی انجام ندهند

تنبلی به شکل های مختلف در زندگی افراد خود را نشان می دهد برخی در انجام کارها تنبل هستند و دوست دارند بنشینند و هیچ کاری نکنند. تنبلی در عده ای دیگر به صورت تعویق انداختن انجام کارها به روزهای آینده بروز می کند. در این مطلب از پرشین وی می خواهیم راه های برخورد با تنبلی را به شما نشان دهیم.

برخورد با تنبلی

می گویند ما نسل تنبلی هستیم.
این را آدم های نسل قبل می گویند و بعدش شرح کوشش های مدامشان را هم ضمیمه حرف هایشان می
کنند و «زرنگ» بودنشان را به رخمان می کشند.
می گویند ما نسل تنبلی هستیم اما منظورشان دقیقا تنبلی به معنای «انجام ندادن هیچ کاری» نیست.
منظورشان بیشتر این است که ما کارهایمان را عقب می اندازیم.
دیر تصمیم هایمان را عملی می کنیم و به قول روان شناس ها «اهمال کار» یا «تعلل ورزیم».

برخورد با تنبلیراه های برخورد با تنبلی

البته خیلی هم بیراه نمی گویند.
جمله «مشکل اصلی من این است که تنبلی می کنم» اعترافی است که ترجیع بند در دل های خودمانی ما
نسل سومی ها و شما نسل چهارمی هاست.

اما واقعا اهمال کاری همیشه همین قدر منفی است؟ چه کسانی اهمال کارند؟ و چه طور می شود اهمال کار
نبود؟ «زندگی ماهرانه» این شماره راست کار اهمال کارهای حرفه ای است.

«گرایش فرد برای به تاخیر انداختن آغاز یا انجام کارهای مهم تا سرحد رنج و زحمت و ناراحتی».
این تعریف آکادمیک و قلمبه سلمبه روان شناس ها از اهمال کاری است.
با این حساب خیلی از ما لااقل در دوره ای کوتاه از زندگی مان اهمال کاری را تعریف کرده ایم
اما بعضی ها هستند که اهمال کاری جزیی از شخصیتشان است.
یعنی همان اول بسم الله باید اهمال کارهای گاه به گاهی را از اهمال کارهای بالفطره جدا کرد.
تازه این اول ماجراست.
اهمال کاری طبقه بندی های دیگری هم دارد.

راه های برخورد با تنبلی

اهمال کاری خوب، اهمال کاری بد

کلا روان شناس ها حالشان خوب است! اول می آیند ویژگی های منفی آدمیزاد را درمی آورند و ردیف می
کنند و هشدار می دهند، بعدش می گویند البته این ویژگی های منفی همیشه هم بد نیستند!

اهمال کاری هم
همین طور است.
حالا بگذریم از اینکه خود روان شناس های اهمال کاری کرده اند و مطالعه این درد همیشگی بشر را تا
همین ۲۰ سال پیش عقب انداخته اند.
تازه حالا بعد از چند سال به این نتیجه رسیده اند که ما اهمال کاری خوب هم داریم.

قضیه اینجاست که ما دو جور اهمال کار داریم.
نوع منفی اش، آنهایی هستند که بهشان می گویند «اهمال کار منفعل».
همین طور که از اسم این اساتید برمی آید، آنها در مقابل وسوسه به عقب انداختن کارها کاملا تسلیمند و
اساسا (اسمایلی بهنام تشکر در ساختمان پزشکان) توانایی تصمیم گرفتنشان مشکل دارد.

برعکس «اهمال کارهای فعال» هستند.
این آدم ها عمدا و آگاهانه کارهایشان را عقب می اندازند! آنها خودشان می دانند که اگر کارهایشان را عقب
بیندازند هم می توانند در دقیقه ۹۰ انجامش دهند و هم آن را بهتر انجام می دهند و هم دست
آخر از نتیجه کارشان راضی ترند.
پس اگر اهمال کاری مثبت دارید اصلا احساس گناه کنید و اهمال کار بمانید و خوش باشید!

اهمال کاری از کجا می آید؟

خب! حالا دوباره
برگردیم سر اهمال کاری منفی.
به نظرتان چرا آدم ها اهمال کاری می کنند.
خیلی ها – مخصوصا آنها که یک اهمال کار روی اعصاب دور و برشان دارند – جوابشان بیشتر به فحش
شبیه است و اهمال کارها را با انواع و اقسام برچسب های روانی مثل «بی مسوولیتی» و «بی وجدانی» و
ویژگی های غیرقابل چاپ دیگر همراه می کنند.
اما راستش را بخواهید باید وارد دنیای اهمال کارها بشوید تا بدانید پشت این «پشت هم اندازی» همیشگی علت های
نادیده دیگری هم هست.

خصوصیات افراد اهمال کار

۱- از شکست می ترسند

عمرا به ذهنتان برسد که اهمال کارها برای موفقیت خودشان پشیزی ارزش قائل شوند.
اما باید خدمتتان عرض شود که دقیقا برعکس.
بعضی از اهمال کارها چنان موفقیت برایشان مهم است که بزرگترین دغدغه شان این است که «نکند موفق نشوم»، «نکند
فلان کارم را خوب انجام ندهم».
برای همین کلا به استقبال کار نمی روند و از ترس شکست، کاری که احتمال شکست هم در آن وجود
دارد (یعنی همه کارها) را عقب می اندازند.
کلا پیچیده اند این اهمال کارها.

۲- معیارهایشان برای کار خوب زیادی بالاست

شما یادتان نمی آید.
یک زمانی ما توی همین صفحه یک مطلب داشتیم با تیتر «کمالگراها به بهشت نمی روند».
همان جا هم پته آدم هایی که توی ذهنشان فقط نمره ۲۰ و رتبه ۱ و مدال طلای موفقیت و
بقیه حتی نمره ۱۹ و رتبه ۲ و مدال نقره یک شکست تمام عیار به حساب می آید را ریختیم
روی آب.

این آدم ها که بهشان می گویند کمالگرا، مستعد اهمال کاری هم هستند.
آنها خیلی معیارهای بالایی برای موفقیت دارند و اگر احتمال دهند که به آن معیارها نرسند، انگیزه شان می آید
پایین یا کلا بی خیال می شوند یا فوقش کارشان را عقب می اندازند.

۳- خودشان را دست کم می گیرند

آدم های اهمال کار خودشان و کارهایشان را دست کم می گیرند.
وقتی تو کارهای کوچکت را دست کم بگیری، خب معلوم است که زمان انجام دادنش هم خیلی برایت اهمیت ندارد.
بالاخره زندگی روزمره از همین کارهای کوچک و جزیی تشکیل شده و اگر همین ها را هم به حساب نیاورید،
فقط خستگی آخر روز توی تنتان می ماند و اهمال کاری مزمن توی روانتان.

۴- نمی توانند نه بگویند

خب پسر خوب! دختر خوب! یه نه ناقابل بگو و نه خودت را توی دردسر
بینداز و نه دیگران را از انتظار ذله کن.
بعضی از اهمال کارها کلا مهارت نه گفتن ندارند.
به همه می گویند بله و سر خودشان را شلوغ می کنند و زمانشان را نمی توانند مدیریت کنند و
هی کار همه با هم عقب می افتد.

بد نیست بدانید از دیدگاه روانشناسی تنبلی چیست؟

برخورد با تنبلیروش برخورد با تنبلی

از نظر روانشناسی، اهمالکاری یا تنبلی یعنی به آینده محول کردن کاری که تصمیم به اجرای آن گرفته ایم. به طور کلی، به تعویق انداختن کار،رفتاری ناپسند و ناراحت کننده است که پیامدهای ناخوشایندی در بر دارد و هرگز نمیتواناز تاخیر در انجام کارها، به تصور و گمان بهتر ارائه کردن آنها دفاع کرد. اهمالکاریبه هر شکلی که باشد، رفتاری نامطلوب و نکوهیده است که بتدریج در وجود انسان به صورتعادت درمی آید.

دلیل برخورد با تنبلی

پس با آن مبارزه کنید، زیرا پیامدهای تاخیر در کار، برای خود شخص نیزرنج آور است و احساسی که از این تاخیر در او ایجاد می شود، علاوه بر زیانهای پیش بینی شده و نشده، شرمساری و بیزاری از خویشتن را نیز در بر دارد.

از نظر آماری، این عادت نزد بیشتر مردم رایج است و بسیار نادرندکسانی که دچار این بیماری نباشند. عادت به تعویق انداختن کار در انسان، نظیر بسیاریاز عادتهای دیگر همچون پرخوری و سیگار کشیدن، جنبه فراگیر دارد و مردم با این که اززیان آنها آگاه هستند، با وجود این از کنارش بی توجه می گذرند.

تنبلی چیست

ما عادت داریم برای خطاهای خود ازجمله تاخیر در کارها، به عذر وبهانه و منطقی جلوه دادن آن رو آوریم، در نتیجه با این کار خود، به تجدید و تقویتآنها کمک می کنیم. وقتی برای به تعویق انداختن کارهای خود عذر و بهانه می آورید، درحقیقت آن را موجه جلوه می دهید و عواقبش را از یاد می برید.

وجود نشانه های افسردگی ، خستگی ، سردردهای شدید، بی خوابی ، فشارخون و زخم معده در وجود فرد اهمالکار ، گواه بر آن است که او می خواهد خود را از رنج اهمالکاری نجات دهد. اما تنها میل به ترک عادت و سرزنش کردن خود برای رهایی از چنگال آن کافی نیست .

سه وجه مختلف از اهمالکاری

-۱ خودشکوفایی: به خصوصیات فرد و هرفهایی که در زندگی به دنبال آن است ارتباط پیدا می کند.

-۲ حفظ موقعیت شخصی: به تمام فعالیتهایی اطلاق می شود که فرد برای زندگی خود به کار می برد. همه وظایف شغلی و شخصی او به منظور آنکه از زندگی خود هرچه بیشتر لذت ببرد ، در این تعریف قرار می گیرد.

-۳احساس عدم مسوولیت در باره ی دیگران: در کارتان احساس مسوولیت نمی کنید و درزندگی بتدریج دوستانتان را از دست می دهید.اهمالکاری و به تعویق انداختن کارها به طور قابل ملاحظه ای با ماهیت کارهای مختلف ارتباط دارد.

برخورد با تنبلی و اهمال کاری

به طور کلی، به تاخیر انداختن کارها از ۳ ناراحتی منشا می گیرد:

الف ) احساس خود کم بینی
به طور نسبی هر کس در مواقعی احساس خود کم بینی می کند. یعنی شخصیتخود را در جایگاهی پایینتر از آنچه هست می بیند و از این نظر دچار ناراحتی می شود یااعتماد به نفس خود را از

دست می دهد و احساس بی ارزشی می کند.این احساس از آن جهت در شخص ایجاد می شود که:

-۱هرکسی دوست دارد کارش را هرچه بهتر و کاملتر انجام دهد.

-۲اعتماد و محبت دیگران را نسبت به خود جلب کند.

-۳با رفتاری مجدانه بر تصورات باطل خود که از ضعف شخصیت سرچشمه می گیرد، غلبه ورزد.

خصوصیات یاد شده در رفتار هر کس به طور نسبی دیده می شود.

جام نیوز و عصر ایران

گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
آرون گروپس
تالارکده