تست روانشناسی؛ آیا حق تان را از دیگران می گیرید؟

برای شما تستی داریم  که می‌خواهیم با آن میزان ابراز وجود شما در جامعه و زندگی‌تان را بسنجیم. اینکه چقدر این اعتمادبه‌نفس را دارید که حق‌تان را از دیگران بگیرید و نگذارید دیگران آن را پایمال کرده و از شما سوءاستفاده کنند. در ادامه ۳۰ سؤال، به شما داده می‌شود. پاسخ شما باید مشخص کند که در موقعیت های مختلف چگونه ابراز وجود می‌کنید، حتی اگر این موقعیت‌ها  برایتان پیش نیامده باشد، فکر کنید اگر در آن موقعیت بودید، چه کار می‌کردید؟ هیچ سؤالی را بدون پاسخ نگذارید.

چه امتیازی می‌گیرید؟

در سوال‌های ۱-۲-۳-۴-۹-۱۲-۱۳-۱۴-۱۵-۱۶-۲۰-۲۱-۲۳-۲۶-۲۹-۳۰ به هر پاسخ هرگز ۲ امتیاز، به هر پاسخ گاهی یک امتیاز و به پاسخ‌های همیشه امتیازی ندهید.

 بنابراین در بقیه سؤال‌ها یعنی در سوال‌های ۵-۶-۷-۸-۱۰-۱۱-۱۷-۱۸-۱۹-۲۲-۲۴-۲۵-۲۷-۲۸- به هر پاسخ همیشه ۲ امتیاز، به هر پاسخ گاهی یک امتیاز و به پاسخ‌های هرگز امتیازی ندهید.

بالا‌ترین امتیاز در این آزمون ۶۰ خواهد بود، اگر نمره شما بین ۶۰-۴۰ باشد بیان‌کننده این است که شما جرات ابراز وجودتان در موقعیت‌های مختلف خوب است و اگر نمره شما بین ۳۹-۲۰ باشد

 شما در حد وسط قرار داشته و نیاز به تمرین بیشتر دارید و اگر نمره شما زیر ۱۹ باشد، میزان ابراز وجود و اعتماد به نفس در شما پایین است، شاید پیشنهادهای ما به شما کمک کند.

این نمره ها چه می گویند؟

اگر شما در این آزمون نمره پایینی آورده باشید احتمال دارد که حداقل ۲ مشکل داشته باشید؛ ابتدا، خود را از دیگران جدا نگه می‌دارید و نزدیک شدن به دیگران برای برقراری تماس اولیه که مهم است برایتان مشکل است. وقتی کسی به شما نزدیک می‌شود به راحتی نمی‌توانید کلمات مورد نظر‌تان را بگویید و از انتقال علاقه‌تان به آن فرد ناتوانید.

تمایل ندارید احساسات واقعی خود را بیان کنید حتی اگر این احساسات، مثبت باشند. نداشتن جرات، اغلب منجر به تنهایی و جداماندن از دیگران می‌شود. دومین مشکل اینکه اجازه می‌دهید دیگران از شما سوءاستفاده کنند.

اگر کسی تقاضای غیرمنطقی از شما داشته باشد، تمایلی به اعتراض از خود نشان نمی‌دهید. شما انتقاد و حرف‌های آزاردهنده را بدون اعتراض می‌پذیرید و اجازه می‌دهید که دیگران در برنامه‌تان دخالت کنند.

 اغلب شما ناتوانی خود را برای اعتراض خودخواهی دیگران، با گفتن این حرف به‌خود منطقی جلوه می‌دهید: «اعتراض کردن به دردسرش نمی‌ارزد.» یا با جمله «کار کوچکی است، نمی‌خواهم دوستم را ناراحت کنم.» ناتوانی خود را توجیه می‌کنید.

 رد نکردن یک یا ۲ و شاید هم تعدادی از تقاضاها کار سختی نیست. اما دیر یا زود، این تقاضاها اثر منفی خود را روی شما خواهند گذاشت.

 وقتی شما جرات ابراز وجود ندارید، کم‌کم از دوستانی که از شما تقاضاهای غیرمنطقی دارند رنجیده خاطر و ناراحت می‌شوید و چون برایتان مشکل است عقیده خود را بیان کنید یا به دوستان‌تان «نه» بگویید، کم‌کم از دوستان‌تان جدا می‌شوید، چون این تنها راهکار باقیمانده برای شماست.

چند راهکار و پیشنهاد

 نخستین قدم برای شما این است که دلیل تراشی‌هایی که باعث عقب ماندگی شماست را کنار بگذارید. بسیاری از شما ابراز وجود را با تهاجمی بودن اشتباه می‌گیرید.

ابراز وجود کردن از لحاظ اجتماعی کاری صحیح است، درحالی‌که تهاجمی بودن یک نوع توهین و حتی کاری خشن است.

مردم تهاجمی از شخصیت خود، برای ترساندن دیگران یا ایجاد تاثیر منفی استفاده می‌کنند، درحالی‌که کسانی که ابراز وجود می‌کنند، آن چیزی را که در ذهن‌شان است به روشی بیان می‌کنند که از لحاظ اجتماعی قابل‌قبول است و اجازه نمی‌دهند دیگران از آنها سوءاستفاده کنند. 

اینکه به دوست‌تان بگویید نیم ساعت دیر کردن او باعث ناراحتی‌تان شده تهاجمی بودن نیست بلکه احساس صمیمی بودن است. اگر هنگامی که دوست‌تان بخواهد اتومبیل شما را برای آخر هفته قرض بگیرد، «نه» بگویید، این جواب منفی یک پاسخ مناسب به یک درخواست کاملا نامناسب است.

در ارتباط برقرار کردن با دیگران پیشقدم شوید، حتی اگر سلامی کوتاه یا لبخندی گذرا باشد، می‌توانید قبل از انجام آن، در خانه کمی تمرین کرده و نقش بازی کنید تا انجام واقعی آن برایتان راحت‌تر باشد.

به یاد داشته باشید ابراز وجود‌کردن ضرورتا به معنای بالا بردن صدای‌تان یا انجام کارهای خشن نیست‌ بلکه به معنای روراست بودن در مورد آنچه به آن فکر کرده و احساس می‌کنید، است.

سخت نیست‌! یادتان باشد نخستین قدم را باید خودتان بردارید آن وقت می‌بینید که قدم‌های زیادی به سویتان برداشته خواهد شد.

منبع:مجله سیب سبز