سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲
درخواست تبلیغات

همه چیز درمورد پرخاشگری و تاثیر آن برطول عمر

اشتراک:
پرخاشگری روانشناسی
عصبانیت و پرخاشگری از دسته کارهای ناشایست است که افرادی که این کار می کنند نزد دیگران از جایگاه خوبی برخوردار نیستند

عصبانیت یکی از واکنش های سیستمی بدن است که قدرت کنترل این واکنش ها در افراد مختلف متفاوت است. وقتی از موضوعی عصبانی می شوید اگر نتوانید خود را کنترل کنید ممکن است منجر به پرخاشگری شود که عواقب بدی خواهد داشت. در این باره در پرشین وی بیشتر بخوانید

پرخاشگری

دلایل پرخاشگری چیست

گروهی از محققان آمریکایی و سنگاپوری دریافتند که زنان جوانی که در تست روانشناسی مشترک میزان بی تابی آنها بیشتر
بود، در مقایسه با سایر همتایان خود که شکیبا و صبورتر بودند، تلومرهای کوتاه تری داشتند.
تلومر کلاهک های کوچکی در انتهای کروموزم ها است که با افزایش طول عمر ارتباط دارد.

پرخاشگریدلایل پرخاشگری

تیم محققان در مقاله ای که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد، توضیح دادند که تلومرها از کروموزوم
ها در برابر آسیب ها محافظت می کنند.

زمانی که سلول های تکثیر می شوند، طول تلومر کوتاه تر می شود، محققان بر این باورند کوتاه شدن تلومرها
یکی از دلایل اصلی سالخوردگی است.

با کوتاه تر شدن تلومرها که روند آن از ۱۶ سالگی آغاز می شود، ما پیرتر می شویم و این
وضعیت ادامه می یابد تا زمانی که در نهایت سلول ها امکان تکثیر نمی یابند و مرگ فرا می رسد.

محققان در بررسی حدید خود دریافتند که ناشکیبایی موجب یک سری تغییرات بیولوژیکی می شود که در کوتاه شدن تلومرها
دخیل هستند، وضعیتی که پیری زودرس و مرگ زود هنگام را به دنبال خواهد داشت.

دو واژه ی خشم و پرخاشگری که همواره با یکدیگر بکار برده می شوند ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند.پرخاشگری حاصل
خشم می باشد و از طرفی علت آن نیز می باشد.برای روشن شدن مطلب باید معنای خشم و پرخاشگری را
بررسی کرد.

معنای لغوی پرخاشگری(agression)پرخاشگری از ریشه ی لاتین (aggredi) گرفته شده و به معنای جلو رفتن برای حل یک مشکل است.

پرخاشگری از مصدر پرخاش است که به معنای جنگ و جدال،درشتی و تندی از روی خشم ،عتاب، کارزار،پیکار،فرخاش هم گفته
می شود.

پرخاشگری عبارتست از عدم کنترل رفتار در برابر موقعیت های ناخواسته (از پیش تعیین شده)پرخاشگری به رفتاری اطلاق می شود
که هدف از آن نابود کردن خود یا افراد و یا صدمه رسانیدن به آن (جسمانی یا زیانی) است.

معنای اصطلاحی پرخاشگری

اصطلاحی بسیار کلی برای انواع گوناگونی از اعمال همراه با حمله و خصومت و خشونت است.پرخاشگری در اصطلاح آن رفتار
تهاجمی است که شخص به قصد صدمه و آسیب رساندن یه افراد یا اشیا از خود نشان می دهد.

پرخاشگری،دفاع کردن از حقوق خود به شیوه ای خصمانه است.هدف پرخاشگر گرفتن امتیاز از دیگران است.

پرخاشگری واکنشی کلی نسبت به ناکامی است.
هرچند افراد همیشه پاسخ های پرخاشگرانه ی آشکارا از خود نشان نمی دهند و آن ها را در وجود خود
سرکوب می کنند.کارن هورنای روان شناس معروف معتقد است که سرکوب همه ی احساسات پرخاشگرانه از نقطه نظر سلامت روان
بسیار بد و گاه خطرناک است.

بنابراین پیشنهاد می شودکه انسان باید گهگاه احساسات خصمانه ی خودش را ابراز کند تا از شدت فشار انفجار درونی
جلوگیری به عمل آید.

افراد پرخاشگر سعی می کنند نیاز ها و خواسته های خود را از طریق تسلط ، توهین و تحقیر دیگران
برآورده کنند.پرخاشگری نشان دهنده ی آن است که فرد فقط به فکر خودش است و به حقوق دیگران احترام نمی
گذارند.

مفهوم پرخاشگری از نظر روانشناسان

در تعریف روان شناسی پرخاشگری عنوان شده است رفتاری را که به قصد آسیب رساندن به شخص دیگر، خود یا
اشیا باشد پرخاشگری می گویند.

پرخاشگری،عمل خصمانه ، عملی که موجب ترس یا گریز حیوان دیگر می شود.نوعی رفتار که رنگ تهاجمی دارد و از
خطر و سختی نمی هراسد بلکه بدان میل می کند.میل انسان به انجام دادن هرنوع عمل شدید و موثر مه
با صفاات دفاع از خود ،غنیمت شمردن هر فرصت برای اظهار وجود یا برقرار ساختن اصول و عقایدی که خود
به آنها ایمان دارد.

پرخاشگری رفتاری است که هدفش ضرر رساندن به یک موجود زنده ی دیگر است.

خشم و پرخاشگری در حقیقت مانع می شود که انسان درباره ی احساسات دردناک جسمی و روحی آگاهی یا بد
و به نوعی انسان را در مقابل درد بی حس می کند، به طوری که حالتی به وی دست می
دهد که درد و رنج را فراموش می کند.

پرخاشگری ناآگاهانه

پرخاشگریبروز پرخاشگری

در مواردی که آدمی دچار خشم شدید می شود و نیز در مواردی که شخص استدلال را کنار می گذارد
و مرتکب پرخاشگری های ناآگاهانه علیه دیگران می شود،ظاهرا کنترل قسمت مخ در سر، کمتر می شود.

خشم و غضب معمولا به سه شکل خود را نشان می دهند: یا حالت پرخاشگری است ، یا اتخاذ موضع
دفاعی و یا عقب نشینی.

خشم پرخاشگرانه کاملا محسوس است ،لیکن اشخاص نمی توانند در همه ی حالات خشم خود را بروز دهند.

خشم و پرخاشگری دو جزء تفکیک ناپذیر از نظر زیست شناسی هستند که با یکدیگر بطور کامل مرتبط می باشند.
و بطور معمول ابراز خشم به شکل بیمارگونه همراه با عصبانیت و پرخاشگری است.

راه طبیعی بیان خشم،واکنش پرخاشگونه است.

خشم و پرخاشگری و رفتارهای تهاجمی و خصمانه واکنشی به ناکامی و سرکوبی امیال است که زاییده ی تعامل پیچیده
بین وضعیت محیطی و تغییرات بیوشیمیایی و عوامل فرهنگی و پاسخ های آموخته شده به صورت های متفاوتی، مانند ضرب
و شتم و فحاشی بروز می کند.

خدا در قرآن می فرماید: والکاظمینَ الغیظ : آنان که خشم خود را فرو می برند.
و نفرموده آنان که خشم ندارند.این بدان معنا است که وجود خشم در انسان فی ذاته بد و منفی نیست.

امیر المومنین(ع) درباره ی فروخوردن خشم و عدم پرخاشگری فرموده اند:ایّاکَ و الغضب،فأوله جنون و آخرهُ ندم : از خشم
پرهیز کن،چون اول آن دیوانگی و پایانش پشیمانی است

بد نیست درباره علل پرخاشگری بیشتر بدانید

پرخاشگری لفظی، دستکم درسالهای قبل از مدرسه، با افزایش سن افزایش می یابد. کودکانی که درسالهای اولیه پرخاشگر هستند به احتمال زیاد در بزرگسالی و جوانی هم پرخاشگرخواهند بود و کودکانی که پرخاشگرنیستند، به احتمال زیاد در بزرگسالی هم پرخاشگر نخواهند بود. پسرها پرخاشگرتر از دخترها هستند وپسرها بیش ازدخترها پرخاشگری بدنی و لفظی دارند. برای دخترها ظرافت و لطافت به جای خشونت پسندیده تر تلقی می شود. از این رو، در دوره دوم کودکی، پسرها به مراتب خشن تر و ستیزه جوتر از دخترها هستند.

حملات جسمانی، نزاع، پرخاشگری، تخریب و جسارت در پسرها به مراتب بیش از دخترها دیده می شود. هر قدر سن پسرها بالاتر رود، تفاوت بیشتری در رفتار پرخاشگرانه در مقام مقایسه با دخترها نشان می دهند. دختران از ترس اینکه مبادا موقعیت و محبوبیت خود را از دست بدهند، کمتر درصدد بروز خشم و عصبانیت خود بر می آیند. آنها تصور می کنند که اگر احساسات واقعی خود را بیان دارند، مادر و یا دوستان نزدیک خود را ناراحت کرده و موجب طرد خود از سوی آنان می شوند. بنابراین باید نسبت به خشم و عصبانیت در دختران، حساس تر بوده و آنان را در مواجه و مقابله با خشم آماده کرد.

– یادگیری؛ اجتماع به طفل یاد می دهد، چگونه پرخاشگری خودش را ظاهر سازد. در اکثر جوامع پسرها بیش از دخترها تشویق به نشان دادن خشونت و پرخاشگری می شوند. غالب والدین انتظار دارند، پسرهایشان در زدوخورد با اطفال دیگر پیروز شوند.

– رفتارهای خانوادگی؛ والدین از زمانی که کودک به دنیا می آید، بیش از هر چیز به سلامت او اهمیت می دهند. آنها نهایت دقت خود را در انتخاب اسباب بازی به عمل می آورند، داروها و مواد شوینده را دور از دسترس کودکان قرار می دهند، اما مراقبت از کودک تنها این نیست که او را از خطرات و آسیب های فیزیکی و جسمانی در امان نگه داریم، بلکه علاوه  برآن باید محیطی آرام و به دور از هرگونه اضطراب و تشویش نیز برای او فراهم آوریم.

ایرنا و شفاف

گردآوری:
برچسب ها:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
آرون گروپس
تالارکده