بهترین دعاها هنگام بیرون رفتن از خانه

دعاهایی که برای بیرون امدن از خانه توصیه شده اند می توانند کمک فراوانی به شما کنند تا روز بهتری را تجربه کنید. بهتر است چند دقیقه ای وقت بگذارید و با پرشین وی همراه شوید تا بهترین دعای بیرون رفتن از خانه را بخوانید.

بهترین دعای بیرون رفتن از خانه

اسلام براى ورود به منزل و خروج از آن آداب مهمى دارد که رعایت آن آداب بر هر فرد مسلمانى
لازم است.
چند دعا یی که هنگام بیرون ‏آمدن از خانه خوانده می شود

اول: اسلام براى ورود به منزل و خروج
از آن آداب مهمى دارد که رعایت آن آداب بر هر فرد مسلمانى لازم است.امیرالمؤمنین علیه السلام مى ‏فرماید :
هرگاه یکى از شما داخل در خانه خود شد، بر اهل خانه سلام کند، اگر نبودند ، بگوید : سلام
بر ما از جانب پروردگار و نیز سوره اخلاص را بخواند که زُداینده فقر است‏.
در روایت مهمى آمده : وقتى قصد خروج از منزل کردى بگو :

بِسْمِ اللّهِ وَلا حَوْلَ ولا قُوَّهَ إِلّا بِاللّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّهِ‏
به نام خداوند هیچ قدرت و قوتى
نیست مگر با کمک خداوند ، واگذار مى‏ کنم کارهایم را بر خدا.

آشنایی با دعای بیرون رفتن از خانه

چون گفتى : «بسم اللّه»، ملکى مى ‏گوید : راهنمایى شدى ، چون گفتى : «لا حول و لا قوه
الا باللّه»، مى ‏گوید : از هر شرى حفظ شدى ، چون گفتى : «توکلت على اللّه»، مى گوید.خداوند تو
را کفایت کرد ؛ در این حال است که شیطان مى ‏گوید : چه کنم با بنده ‏اى که راهنمایى
شده و حفظ گردیده و او را کفایت کرده ‏اند.

بهترین دعای بیرون رفتن از خانه

سپس «قل هو اللّه» را از جانب راست و چپ و روبرو و پشت سر و بالاى سر و زیر
پا بخوان که در تمام روز در امان خدا باشى.
و وقتى وارد منزل شدى ، بر اهل بیت خود سلام کن ، اگر نبودند بگو :

بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ وَالسَّلامُ عَلى‏ رَسُولِ اللّهِ وَالسَّلامُ عَلَیْنا وَعَلى‏ عِبادِ اللّهِ الصَّالِحینَ‏
به نام خداوند
و سلام و درود بر فرستاده خداوند ، و سلام و درود بر ما و بر بندگان صالح خدا.

دوم: از حضرت امام صادق علیه السّلام‏ نقل شده است انسان زمانى که خواست از خانه خارج شود، هنگام نیّت
خروج سه مرتبه بگوید: اللّه اکبر و سه مرتبه

بِالِلَّهِ اَخْرُجُ وَ بِالِلَّهِ اَدْخُلُ وَ عَلَى الِلَّهِ اَتَوَکَّلُ
به کمک خدا بیرون میروم، و به کمک خدا وارد می
شود، و بر خدا توکّل می کنم.

دعای بیرون رفتن از خانه برای مومنان

آنگاه بگوید:
اَللّهُمَّ افْتَحْ لى فى وَجْهى هذا بِخَیْرٍ وَ اخْتِمْ لى بِخَیْرٍ وَقِنى شَرَّ کُلِّ دآبَّهٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ
خدایا در این روز به رویم بگشا به خیر، و برایم پایان‏ بده به خیر، و از شرّ هر جنبنده
‏اى تو که گیرنده مهارش هستى حفظم کن، به درستى که پرودرگارم بر راهى مستقیم است‏.

پیوسته در پناه خداى عزّ و جلّ باشد، تا به همان مکانى که در آن بود بازگردد.

دعای بیرون رفتن از خانه

سوم: امام
محمد باقر علیه السلام می فرمایند : هنگام خروج از منزل (برای رسیدن به مطلوب)این دعا را بخوان.

بِسم الله الرحمن الرحیم حَسْبی اللهُ تَوَکَّلْتُ عَلَی اللهِ اللهمَّ إنّی أسئلُکَ خَیْرَ اُموُری کُلّها و اعوذُ بِکَ مِنْ خِزْی الدّنْیا و عَذابِ الاخِرَهِ
چهارم : از امام زین العابدین علیه السّلام روایت شده است‏ که به هنگام بیرون رفتن از در خانه بگوید:

بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ
به نام خدا، ایمان آوردم به خدا، و بر خدا توکل کردم.

دعا ها یی که هنگام بیرون ‏آمدن از خانه خوانده می شوند

پنجم: از امام باقر علیه السّلام نقل

شده است که هرکس زمانى که از منزلش بیرون می رود بگوید:
بِسْمِ اللَّهِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ
اَللّهُمَّ
اِنّى اَسْئَلُکَ خَیْرَ اُمُورى کُلِّها وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَ عَذابِ الاْخِرَهِ

به نام خدا، خدا مرا
بس است، بر خدا توکل کردم، خدایا خیر همه کارهایم را از تو می خواهم، و از خارى دنیا و
عذاب آخرت به تو پناه می آورم.

بهترین دعای بیرون رفتن از خانه

خدا آنچه از امر دنیا و آخرت او را اندوهگین می سازد کفایت می فرماید.

ششم: از حضرت امام صادق علیه السّلام نقل شده است که وقتى که از منزل خود بیرون می روى بگو:

بِسْمِ اللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ لا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ خَیْرَ ما خَرَجْتُ لَهُ وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ شَرِّ ما
خَرَجْتُ لَهُ اَللّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ نِعْمَتَکَ وَاسْتَعْمِلْنى فى طاعَتِکَ وَاجْعَلْ رَغْبَتى فیما عِنْدَکَ
وَ تَوَفَّنى عَلى مِلَّتِکَ وَ مِلَّهِ رَسُولِکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ

به نام خدا، توکّل کردم بر خدا، جنبش
و نیرویى نیست مگر به خدا، خدایا، خیر آنچه به خاطرش از خانه بیرون شدم‏ از تو می خواهم، و
از شرّ آنچه به خاطرش بیرون آمدم به تو پناه می آورم، خدایا از فضلت بر من وسعت بخش، و
نعمتت‏ را بر من کامل کن، و مرا در طاعتت به کار گیر، و اشتیاقم را در آنچه نزد توست
قرار ده، و مرا بر آیینت و آیین رسولت بمیران.

هفتم: از امام رضا علیه السّلام نقل شده است که پدرم زمانى که از منزل خارج‏ می شد، این کلمات
را می گفت:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ خَرَجْتُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ لابِحَوْلٍ مِنّى وَ لا قُوَّتى بَلْ بِحَوْلِکَ وَ

قُوَّتِکَ یا رَبِّ مُتَعَرِّضاً لِرِزْقِکَ فَاْتِنى بِهِ فى عافِیَهٍ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است،
خارج شدم به قوت و نیروى خدا، نه به قدرت و نیروی خویش، بلکه به قدرت و نیروى تو، اى
پروردگارم روزیات را خواستارم، آن را در عین عافیت به من عنایت کن‏.

هشتم: از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده است که هرکه از منزلش بیرون می رود، ده مرتبه سوره قل
هو اللّه احد بخواند، پیوسته‏ در حفظ خداى عزّ و جل باشد، و تا به منزلش بازگردد، خدا از او
محافظت نماید.

مجرب ترین دعای بیرون رفتن از خانه

نهم : امام باقر علیه السلام فرمود کسى که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند :

أَعُوذُ بِمَا
عاذَتْ بِهِ مَلائِکَهُ اللّهِ وَرِسُولِهِ مِنْ شَرِّ هذَا الْیَوْمِ الْجَدیدِ الَّذی إذا غابَتْ شَمْسُهُ لَمْ تَعُدْ، مِنْ شَرِّ نَفْسی وَمِنْ
شَرِّ غَیْری وَمِنْ شَرِّ الشَّیاطینِ وَمِنْ شَرِّ مَنْ نَصَبَ لِأَوْلِیاءِ اللّهِ وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَالإِنْسِ وَمِنْ شَرِّ السَّباعِ وَالْهَوامِ وَمِنْ
شَرِّ رُکُوبِ الْمَحارِمِ کُلِّها، أُجیرُ نَفْسی مِنَ اللّهِ مِنْ کُلِّ سُوءٍ.

پناه مى ‏برم به آنچه ملائکه خدا و رسولش به آن پناه بردند از شرّ این روزى که چون خورشید
غروب کند برنمى ‏گردد و از شرّ نفس خودم و دیگران و شیاطین و دشمنان اولیاى الهى و جن و
انس و حیوانات وحشى و حشرات و محرّمات الهى ! پناه مى‏ برم به خداوند از تمام بدى‏ ها.

خدا او را مى ‏آمرزد و به او توجه مى‏ کند و مهم او را کفایت کرده و از بدى
و شر او را نگهدارى مى‏ کند.

دهم : از امام هفتم علیه السّلام روایت شده است که هرگاه‏ خواستی به سفر روى، بر در خانه‏ ات
بایست، و سوره‏ هاى حمد و قل هو اللّه احد و قل اعو بربن النّاس و قل اعوذ بربّ الفلقرا
از پیش رو، و از طرف راست و چپ بخوان، آنگاه بگو:

اَللّهُمَّ احْفَظْنى وَاحْفَظْ ما مَعِىَ وَ سَلِّمْنى وَ

سَلِّمْ ما مَعِىَ وَ بَلِّغْنى وَ بَلِّغْ ما مَعِىَ بَلاغاً حَسَناً

خدایا مرا و آنچه با من است حفظ
کن، و مرا و آنچه با من است به سلامت دار، و مرا و آنچه با من است به نیکى
برسان‏.

یازدهم: و نیز از آن حضرت روایت شده است که هرگاه در سفر یا حضر [حضر یعنى ماندن در وطن،
در مقابل سفر] از منزلت بیرون رفتى بگو:

دعای بیرون رفتن از خانه در احادیث

بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ ما شاءَ اللَّهُ لا

حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ

به نام خدا، به خدا ایمان آوردم، و بر خدا توکل کردم، آنچه
خدا خواست، جنبش و نیرویى نیست مگر به خدا.

توکل کردن بر خدا برای خروج از منزل

ریشه توکل در توحید و ایمان به قدرت خداوند است. به هر مقدار که انسان ایمانش را تقویت نماید،
توکلش به خداوند بیشتر می شود. توکل از ماده وکالت به معنای سپردن کارها به خداوند و اعتماد
بر لطف او است. مرحوم راغب اصفهانی در مفردات می گوید: «توکل» اگر با حرف «علی» بیاید
به معنای اعتماد کردن می باشد. (راغب اصفهانی، مفردات، ماده وکل).

توکل مفهوم ظریف و دقیقی دارد که در عین توجه داشتن به عالم اسباب، انسان
را از غرق شدن در آن و دل بستن به غیر خدا و آلودگی به شرک باز می دارد. انسا
ن باید با کمال قدرت و قوت از هر گونه وسیله شروع برای پیروز شدن بر مشکلات بهره گیرد و موانع را از سر راه خود بردارد و با این حال متکی به لطف پروردگار و قدرت بی پایان او باشد و پیروزی را از او بداند نه از غیر او.

تاثیر گفتن بسم الله

چون گفتى: «بسم اللّه»، ملکى مى‏گوید: راهنمایى شدى، چون گفتى: «لا حول و لا قوه الا باللّه »، مى‏گوید: از هر شرى حفظ شدى، چون گفتى: «توکلت على اللّه»، مى‏گوید. خداوند تو را کفایت کرد؛ در این حال است که شیطان مى‏گوید: چه کنم با بنده‏اى که راهنمایى شده و حفظ گردیده و او را کفایت کرده‏اند

در حدیثی رسول گرامی اسلام(صلی الله و علیه و آله) از جبرئیل(علیه السلام) می پرسد: توکل بر خداوند متعال چیست؟ جبرئیل(علیه السلام) در پاسخ می گوید: «العلم بان المخلوق لایضر و لا ینفع ولا یعطی و لا یمنع و استعمال الیأس من الخلق؛ حقیقت توکل، علم و آگاهی به این است که مخلوق نمی تواند زیانی برساند و نه سودی و نه چیزی ببخشد و نه از آن باز دارد، و نیز توکل مأیوس شدن از خلق است (یعنی همه چیز را از خدا و به فرمان او بداند) (بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۱۳۸، ح ۲۳).

عرفان ـ تبیان