اشعاری به مناسبت شهادت امام محمد باقر علیه السلام

اشعار شهادت امام محمد باقر علیه السلام

میشود چشم من (پر ز اشک از غمت) یا باقرگشته هفت آسمان (سیه از ماتمت) یا باقرمیزند زهر شرر (بر
تن و جان تو) یا باقرمیروی سوی حق (ای به قربان تو) یا باقرعالم علمی ، پور سجادیقال باقر شد
، بهر ما هادیصد هزار عابد ، عبدتان آقاما همه قطره ، تا تویی دریایا محمد باقر یا مولا

******می‌رسد
بر مشام (عطر و بوی بقیع) یا باقرمرغ دل میزند (پر به سوی بقیع) یا باقرغربتت محرز است (در جوار
نبی) یا باقراز این آل سعود (گله داره نبی) یا باقرمی‌شود روزی ، قبرتان آبادگریه و روضه ، در بقیع
آزادمیکنیم صحن و ، گنبدی احداثما غلامان ، حضرت عباسیا محمد باقر یا مولا ******خاطره داری از (داغ دشت بلا)
یا باقرما شنیدیم ولی (دیده ای روضه ها) یا باقردیده ای قتلگاه (رقص سرنیزه ها) یا باقردیده ای آتش و
(غارت خیمه ها) یا باقرپیکری بر خاک ، ناله ی افلاکشد تن جدت ، بی سر و صد چاکراس پاکش
را ، یک حرامی برددیر سم اسب ، سینه می‌شد خردیا ابا عبدالله ثارالله شاعر : استاد سازگار

شعر در مورد شهادت امام محمد باقر (ع)

کسی
که بود شکافندۀ تمام علومهزار حیف که از زهر کینه شد مسموم

سر تو باد سلامت ایا رسول اللهوصِّی پنجم
تو کشته شد ولی مظلوم

گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستندگهی به خانه اش از کینه خصم برد هجوم

بسان مادر و آباء رنج دیدۀ خویشهمیشه بود زحقّ و حقوق خود محروم

به غربت علی و خاندان اوسوگندامام ما
زجهان رفت با دلی مغموم

هماره قصّۀ مظلومی اش بخاک بقیعبود زغربت قبرش برای ما معلوم

زدردهای نهانی که بود
در دل اوکسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم

حیات او همه با درد و رنج و غصّه گذشتکه بود ظلم
به اولاد مصطفی مرسوم

نه طاقت است زبان را به وصف غم هایشنه قدرت است قلم را مه تا کند
مرقوم

بگو به امّت اسلام، این سخن (میثم)به مرگ حضرت باقر یتیم گشت علوم

شعر در مورد شهادت امام محمد باقر (ع)

ای عزیز مصطفی امام ِ باقر
مسموم زهر جفا امام ِ باقرجان ِ تو چه مظلومانه فدا شدمادرت فاطمه صاحب عزا شدواویلا واویلا آه و واویلا
ای که شکافنده ی علم خدایی تو شاهد روضه های کربلاییای احادیث تو فروغ مکتبسلام ای یادگار داغ زینبواویلا واویلا
آه و واویلا

مزار خاکی تو قبله ی دلها نگاه لطف تو حلال مشکلهامشکلم دوری از حرم شماستحاجتم زیارت کرببلاستواویلا
واویلا آه و واویلا

ما از شما توشه ی غم را میخواهیم رزق گریه ی محرم را میخواهیمگریه بر مصیبت
سخت گودالآن حرامی که شد بر کوفی حلالواویلا واویلا آه و واویلا

یادگار لاله های شده پرپر ای شاهد غربت
آن تن ِ بی سردیده ای بر روی نیزه سری راشنیدی ناله های مادری راواویلا واویلا آه و واویلاشاعر :
حاج امیر عباسی

شعر و ادب