فریبا شش بلوکی | شعر زیبای دامن کشان

فریبا شش بلوکی

آسمان دیده ام ابری شدهشانه ای کو؟ تا بگریم زار زار رعد و برق بی پناهی می زندروی تکرار سکوتی
مرگبار پرتو نوری مرا دعوت نمودتا که اسرار دلم تبعید شد

کنج یک مخروبه متروکه ایحکم توقیف دلم تمدید شد
در زمستانی که می آید ز راهیک نفر از شهرتان خواهد گذشت
آسمان دیده اش ابری شدهخسته پا،دامن کشان ،خواهد
گذشت

شش بلوکی