قیصر امین پور | شعر زیبای رفتار من عادی است

قیصر امین پور

رفتار من عادی استاما نمی دانم چرااین روزهااز دوستان و آشنایانهرکس مرا می‌بینداز دور می‌گویداین روزها انگارحال و هوای دیگری
داری!

امامن مثل هر روزم با آن نشانیهای ساده و با همان امضا،همان نام و با همان رفتار معمولیمثل همیشه
ساکت و آرام این روزها تنهاحس می کنم گاهی کمی گنگمگاهی کمی گیجمحس می‌کنم از روزهای پیش قدری بیشتر این
روزها را دوست دارم گاهی- از تو چه پنهان -با سنگها آواز می‌خوانمو قدر بعضی لحظه‌ها را خوب می‌دانماین روزها
گاهی از روز و ماه و سال،از تقویم از روزنامه بی خبر هستمحس می‌کنم گاهی کمی کمترگاهی شدیدا بیشتر هستمحتی
اگر می‌شد بگویم

این روزها گاهی خدا را هم یک جور دیگر می‌پرستماز جمله دیشب همدیگرتر از شب‌های بی‌رحمانه دیگر
بود:من کاملا تعطیل بودماول نشستم خوب جوراب‌هایم را اتو کردم

تنها – حدود هفت فرسخ – در اتاقم راه رفتمبا
کفش‌هایم گفتگو کردم و بعد از آن هم رفتمتمام نامه‌ها را زیر و رو کردم و سطر سطر نامه‌ها را
دنبال آن افسانه‌ی موهومدنبال آن مجهول گشتم چیزی ندیدمتنها یکی از نامه‌هایم بوی غریب و مبهمی می‌دادانگاراز لابه لای کاغذ
تا خورده‌ی نامهبوی تمام یاس‌های آسمانی احساس می‌شد دیشب دوباره بی تاب در بین درختان تاب خوردماز نردبان ابرها تا
آسمان رفتمدر آسمان گشتمو جیب‌هایم رااز پاره‌های ابر پر کردمجای شما خالی!

یک لقمه از حجم سفید ابرهای تُردیک پاره
از مهتاب خوردمدیشب پس از سی سال فهمیدمکه رنگ چشمانم کمی میشی است و بر خلاف سال‌ها پیشرنگ بنفش و
ارغوانی را از رنگ آبی دوست‌تر دارم دیشب برای اولین باردیدم که نام کوچکمدیگرچندان بزرگ و هیبت آور نیستاین روزها
دیگرتعداد موهای سفیدم را نمی‌دانمگاهی برای یادبود لحظه‌ای کوچک یک روز کامل جشن می‌گیرم گاهی صد بار در یک روز
می‌میرمحتی یک شاخه از محبوبه‌های شب یک غنچه مریم هم برای مردنم کافی استگاهی نگاهم در تمام روزبا عابران ناشناس
شهر احساس گنگ آشنایی می‌کند

گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم راآهنگ یک موسیقی غمگین هوایی
می‌کنداما غیر از همین حس‌ها که گفتمو غیر از این رفتار معمولیو غیر از این حال و هوای ساده و
عادی حال و هوای دیگری در دل ندارمرفتار من عادی است

شعر نو