بهترین و زیبا ترین دیدنی های قزوین را بشناسیم

دیدنی های قزوین

دیدنی های قزوین ، قزوین یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان قزوین است.
این شهر در دوران حکومت صفویان، به مدت ۵۷ سال پایتخت کشور بود و به همین دلیل بناها و موزه ‌های تاریخی زیادی دارد.
این شهر پایتخت بزرگ خوشنویسی ایران است و از معروف‌ترین خوشنویسان آن، می‌توان به میرعماد قزوینی اشاره کرد.
قزوین در گلوگاه ارتباطی استان‌های شمالی و غربی کشور قرار دارد و بسیاری از گردشگران شاید در مسیر تردد خود،
از این شهر عبور کرده باشند اما از جاذبه‌های گردشگری و اماکن دیدنی آن غافل باشند.
در این مقاله می‌خواهیم آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری این شهر را به شما معرفی کنیم تا شاید تابستان امسال،
قزوین را به عنوان مقصد سفر خود امتحان کرده و در کنار لذت بردن از دیدنی‌های آن، از آب و
هوای مطبوع آن نیز بهره ببرید.

بازار قزوین

در جابه جایی انجام شده طی ۹ قرن، مسجد جامع قزوین، به طور کامل از بافت بازار جدا شده
است مجموعه‌ی بازار قزوین یکی از اماکن دیدنی تاریخی شهر قزوین است که در زمان پایتختی این شهر در دوران
صفویان ساخته شده است.
در دوران قاجار نیز این بازار را توسعه دادند و چندین کاروانسرا، سرا و تیمچه به آن اضافه شد.
در طول ۹ قرن، در این بازار یک جابه جایی جنوب به شمال اتفاق افتاد که در آن مسجد جامع
قزوین از بافت بازار کلا جدا شد.
از بخش‌های به جا مانده از بازار قزوین، می‌توان به قیصریه‌ی قزوین اشاره کرد که طاق‌های آجری و ارتفاع بسیار
زیاد دارد.دیدنی های قزوین بازار قزوین ۴ در دارد که یکی به تیمچه‌ی سرباز، دیگری به تیمچه‌ی سرپوشیده، در شرقی
به سرای وزیر و در دیگر به چهارسوق کوچکی باز می‌شود.
از مهم‌ترین بخش‌های این بازار می‌توان به مسجدالنبی، سرای سعدالسلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی، سرای خوش‌نویسان، تیمچه‌ی
سرباز، تیمچه‌ی سرپوشیده، تیمچه‌ی سید کاظم، تیمچه‌ی حاج محمدتقی، سرای شاه، سرای نقدعلی، سرای حاج محمدباقر، سرای دالان دراز، سرای
ضراب‌خانه، سرای نگار‌السلطنه، سرای بهشتی، بازار قیصریه، گرمابه ‌ی سعدیه، گرمابه‌ی رضوی و حیاط قهرمانی اشاره کرد.
این اثر تاریخی در ۵ دی‌ماه ۱۳۵۶ با شماره‌ی ۱۰۲۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد النبی

مسجدالنبی قزوین در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی، در راستای بازار قزوین قرار دارد و هنوز هم نماز جماعت و
نماز جمعه در آن برگزار می‌شود.
با این حال گردشگران هم می‌توانند از آن بازدید کنند.دیدنی های قزوین این مسجد نیز مانند مسجد جامع قزوین، شبستانی
دارد که محل تجمع مردم است.
مساحت مسجدالنبی حدود ۱۴ هزار متر مربع است و صحن‌ها و شبستان‌های گسترده‌ای دارد و معماری آن در نوع خود
منحصر به فرد است.
این مسجد در زمان قاجار و به دستور فتحعلی‌شاه در محوطه‌ی وزیر یا همان چال وزیر ساخته شد که از
موقوفات آقا جمال وزیر بود.
این مسجد سه ورودی (شمال، شرقی و غربی) دارد که هریک دارای سردر باشکوهی است.
سردر شمالی با کاشی‌های میناکاری و اسلوبی زینت داده شده و کتیبه‌ی آن از کاشی لاجوردی به خط نستعلیق است.
در کتیبه‌های ایوان‌های شرقی و غربی، سوره مبارکه‌ی «عم یتسائلون عن النبا العظیم» و در کتیبه‌های ایوان‌های شمالی و جنوبی،

سوره‌ی مبارکه‌ی «هل اتی علی الانسان حین من الدهر» حک شده است.دیدنی های قزوین مسجدالنبی قزوین در تاریخ ۱۵ دی‌ماه
۱۳۱۰، با شماره‌ی ۱۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کاخ چهلستون قزوین

این بنا تنها کوشک باقی مانده از مجموعه کاخ ‌های سلطنتی دوران شاه طهماسب است کاخ موزه چهل‌ستون یا
عمارت کلاه‌فرنگی شاه طهماسب یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی در شهر قزوین است که قدمت آن به دوران صفوی بازمی‌گردد
و در مرکز این شهر، در میدان آزادی (سبزه میدان) قرار دارد.دیدنی های قزوین گفته می‌شود این بنا تنها کوشک
باقی مانده از مجموعه کاخ‌های سلطنتی دوران شاه طهماسب است.
زمانی که قزوین پایتخت بود، به این عمارت کلاه‌فرنگی می‌گفتند.
در این موزه نقاشی‌هایی مربوط به دوران صفوی نگهداری می‌شود.
شاه طهماسب صفوی در سال ۹۵۱ هجری قمری پایتخت را از تبریز به قزوین انتقال داد و به معماران برجسته
کشور فرمان داد تا باغی به شکل مربع بسازند و در میان آن عمارت‌های عالی، تالار، ایوان‌ها و حوض‌های زیبا
بنا کنند.
گفته می‌شود شاه طهماسب این بنا را از روی نقشه یک معمار ترک با شیوه شطرنجی خیلی کوچک ساخته است
که پنجره‌های چوبی بسیاز زیبا و ظریفی دارد.
در دوران قاجار محمدباقر سعدالسلطنه، فرماندار وقت قزوین این عمارت را بازسازی کرد و از آن پس نام چهل‌ستون بر
آن نهادند.
عمارت چهل‌ستون قزوین، در سال ۱۳۳۴ با شماره‌ی ۳۸۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

کلیسای رفیع

کلیسای رفیع در دوران پهلوی اول و در موحوطه مدرسه‌ای به همین نام ساخته شده است کلیسای رفیع در خیابان
طالقانی قزوین و در حیاط مدرسه‌ای به همین نام قرار دارد.
این کلیسا در دوران پهلوی اول، در محوطه‌ی این مدرسه ساخته شد که از دیرباز، مجموعه‌ی آموزشی و عبادتی ارمنی‌های
ساکن قزوین بود.
بنای آجری این کلیسا، طرحی مبتنی بر محورهای چلیپایی دارد و فضای اصلی آن به شکل مستطیل است و ۴
ستون دارد.
محراب کلیسا در ضلع شرقی واقع شده و با چند پله، از هال نمازخانه جدا می‌شود.
در دو طرف محراب، ۲ اتاق کوچک وجود دارد.
دری هم در ضلع غربی کلیسا قرار دارد که به سمت فضلی زیر ناقوس هدایت می‌کند.
طرح این فضا، هشت‌گوش است.
در این کلیسا علاوه بر مراسم عمومی مربوط به ارامنه، آیین مخصوص «ارتحال و معراج حضرت مریم» هم در آن
برگزار می‌شود که همزمان با عید انگور، در ماه آگوست (مردادماه) است و انجمن‌های فرهنگی ارامنه به زیارت این کلیسا
می‌آیند.

حمام قجر

حمام قجر توسط امیر گونه خان قاجار ساخته شد و ابتدا آن را حمام شاهی می‌نامیدند حمام قجر یکی از
قدیمی‌ترین و بزرگترین گرمابه‌های قزوین است که در سال ۱۰۵۷ هجری قمری، امیر گونه خان قاجار قزوینی، از سرداران شاه
عباس صفوی آن را ساخت و در ابتدا آن را «حمام شاهی» می‌نامیدند.
این حمام مساحتی حدود ۱۰۴۵ متر مربع دارد و از ۳ بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است.
قسمت زنانه و مردانه‌ی این حمام مجزا است.
در اصلی حمام به سمت جنوب است و با راه‌پله‌های مارپیچ به سربینه منتهی می‌شود.
سربینه‌ی بزرگ گرمابه، با حوضی زیبا در وسط آن، شش شاه‌نشین و طاق نما را در پلانی هشت ضلعی با
راهرویی به گرمخانه پیوند می‌دهد.
در سال ۱۳۷۹، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری این بنای تاریخی را خریداری کرد و شهرداری قزوین مدیریت سازمان نوسازی
و بهسازی هزینه‌ی مرمت آن را به عهده گرفتند.
امروزه این حمام را به موزه‌ی مردم‌شناسی (در ۳ بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل) تبدیل کرده‌اند.
این اثر در ۱۱ مردادماه ۱۳۸۴، با شماره‌ی ۱۲۶۰۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کجارو