استایل جدید سحر قریشی و سمانه پاکدل و ناهار لاکچری شان!

عکسی از سحر قریشی و سمانه پاکدل را مشاهده می کنید.

سحر قریشی و سمانه پاکدل

ناهار لاکچری سحر قریشی و سمانه پاکدل

بیشتر بدانید:گفتگو با سحر قریشی و سمانه پاکدل

سمانه پاکدل و سحر قریشی از جمله بازیگرانی هستند که علاوه بر همکار بودنشان رفاقتی دیرینه ای با یکدیگر دارند

معمولا نمی شود افراد زیادی را پیدا کرد که سال ها دوستی شان دوام داشته باشد یا حتی این دوستی
فراتر از یک دوستی ساده پیش رفته باشد! ولی هستند در این بین هنرمندان
جوانی که تقریبا کارشان را همزمان با هم شروع کردند، با هم به شهرت رسیدند
و با هم دوست شدند و این دوستی شان فراتر از یک دوستی ساده شد.
به یاد بیاورید سریال «دلنوازان» را که یکی از پربیننده ترین سریال های تلویزیونی
بعد از انقلاب بوده است که چهره های جوان و مستعد زیادی را به عرصه هنر معرفی کرد،
ولی این روزها که سال ها از آن سریال سپری می شود، دیگر کمتر سریالی را دیده ایم
که از سوی مردم به آن شکل استقبال شود!

در واقع این روزها شاهد هجوم مخاطبان به سمت سریال های ماهواره ای هستیم و بخشی
از مصاحبه ما با سحر قریشی و سمانه پاکدل به واکاوی برخی از دلایل استقبال
مردم از ماهواره و عدم استقبال از سریال های داخلی اختصاص دارد. همچنین
با آنها از خاطرات دوران کودکی و نوجوانی شان گفتیم تا خاطرات «دلنوازان» و از زندگی روزمره شان تا دوستی قدرتمند شان…

پاکدل:روزی که برای سریال «دلنوازان» رفته بودیم، هم من و هم سحر، قبلا کارهای کوتاهی بازی کرده بودیم.
سحر فیلم «لج و لجبازی» را داشت و من هم یک نقش در یکی از کارهای آقای
سیروس مقدم داشتم ولی نقطه عطف بازیگری هر دو نفرمان «دلنوازان» بود.

رابطه سحر قریشی و سمانه پاکدل

رابطه من و سحر حین ساخت سریال « دلنوازان» شکل گرفت، نه بعد از سریال هر روز با هم درد و دل می کردیم.
سرویس هایمان یکی بود و … اگر من و سحر فکر و درکی که امروز داریم را آن زمان داشتیم، شرایط به کلی تغییر می کرد.
روزی که ما برای این سریال انتخاب شده بودیم فقط ۲۰ سال مان بود و هیچ درکی از شهرت و بازیگری نداشتیم. ب
ا این حال شرایط آن طور که باید پیش می رفت، پیش نرفت و اتفاقی که باید بعد از آن سریال برای مان می افتاد، نیفتاد.

در کل اگر بخواهم جمع بندی کنم من از شرایط امروز اصلا راضی نیستم. این که می گویند
در سینما و تلویزیون باندبازی و مافیا وجود ندارد را من قبول ندارم چرا که هستند افرادی که پشت
سر هم فیلم بازی می کنند و حمایت می شوند و حتی در نقش هایی ظاهر می شوند که حتی به سن و سال آنها نمی خورد
ولی در همین بین بازیگرانی که چه به لحاظ سنی چه به لحاظ حرفه ای، مناسب آن نقش ها هستند،
چون حمایتی برای آنها وجود ندارد، بیکار می مانند. در کل از ما هیچ حمایتی صورت نگرفت
و حتی ما را از بازی در نقش های مشابه «دلنوازان» منع می کردند و می گفتند به تکرار نیفتید! بعد از آن هم که دیگر حمایتی در کار نبود.

قریشی:چند وقت پیش مصاحبه ای انجام داده بودم که فیدبک های مثبت و منفی زیادی دریافت کردم
. من در آن مصاحبه گفتم چرا باب شده که امروزه همه در حال تماشای سریال های ترکیه ای هستند
. آنقدری که بالی خان را می شناسند، ستاره های وطنی را نمی شناسند! آقای سهیلی زاده که آن
زمان به ستاره سازی معروف بود دیگر نمی تواند این کار را بکند! آنقدر که بازیگران سریال های ترکیه ای
بین مردم شناخته شده اند، بازیگران خودمان طرفدار ندارند و آن هم دو علت دارد؛ اول اینکه فیلمنامه های
ما مدام تکرار و تکرار است و مسئله دوم و مهمترین مسئله، ممیزی های بیش از حدی است که روز به روز بیشتر می شوند.

سحر قریشی و سمانه پاکدل

امروز عصر اینترنت و ارتباطات است و جوان دهه ۷۰ و نوجوان ۸۰ با دهه ۶۰ تفکرات کاملا متفاوتی دارند.
من در این جامعه زندگی می کنم و بازیگر همین کشور هستم ولی چرا باید آنقدر به من فشار بیکاری
و بی پولی بیاید؟ مگر من از همین تلویزیون مطرح نشده ام؟ پس چرا باید این همه سال در سریال ها بازی نکنم بدون این که حتی دلیلش را هم بدانم!

سحر قریشی در نقش یلدا در سریال دلنوازان

من تا عمر دارم خودم را مدیون تلویزیون می دانم چون مرا با نقش «یلدا» در سریال «دلنوازان» می شناسند.
هر چند که امروز دیگر کاری در تلویزیون برای من نیست! ما برای حضورمان در این عرصه زحمت کشیدیم.
یادم می آید که به من تلفن شد که فلان جا تست بازیگری می گیرند، من هم رفتم و قبول شدم، بدون
هیچ پیش زمینه ای… آموخته هایم را در این سال ها کسب کردم. ما از سینما و تلویزیون پول در می آوریم
و بیرون خرج می کنیم نه مثل دوستان دیگر که پولی که بیرون از سینما به دست آورده اند را در سینما خرج می کنند
تا نقشی داشته باشند. اگر قرار است محدودیتی وجود داشته باشد از هر نظر، این محدودیت باید برای همه وجود داشته باشد.

در کل باید بگویم که بچه های «دلنوازان» حق شان را نگرفتند. اگر دقت کنید بچه های این سریال نسبت
به بازیگران تازه کار سریال های دیگر خیلی پیشرفت داشتند ولی چرا نباید دیگر در تلویزیون کار داشته باشیم؟
چرا من نباید در یک سریال نود شبی بازی داشته باشم؟ بارها و بارها از طرف خود سازمان به خاطر بازی
در سریال «دلنوازان» از من تقدیر شد، نه تنها من، از همه بچه های سریال ولی سرنوشت ما در تلویزیون چه شد؟!

بهداشت نیوز و مجله خانواده سبز