به بچه های نوپا ویفر ندهید

بیسکویت یک میان وعده پرطرفدار در سرتاسر جهان است. بیسکویت برای کودکان یک منبع غذایی پرکالری است که در کنارآن فوایدی که دارد گاهی میتواند بسیار مضر باشد. مضرات بیسکویت برای کودکان را در پرشین وی ببینید.

مضرات بیسکویت برای کودکان

خیلی ها فکر می کنند که ویفر، یک بیسکویت کاملا امروزی و بدون پیشینه تاریخی است در صورتی که تاریخچه
تولید اولین نمونه های آن به قرن هفتم میلادی برمی گردد.در آن زمان، مردم اروپا به خصوص هلندی ها باترکیب
آرد ذرت یا گندم با کمی شکر و کره حیوانی، ویفر تهیه می کردند ویفر های اولیه که بهآنها «ویفل» می گفتند،
بیشتر شبیه کیک های گرد صبحانه بود.

هلندی ها و انگلیسی ها، خمیر بسیار نازکی از ویفررا درون یک وسیله انبرمانند گرد که قطری حدود ۷ تا ۱۰
سانتی متر داشت، پهن و پس از فشردنقاشقک های انبر روی یکدیگر و قرار دادن آن درون تنور داغ، بیسکویت
ترد و نازکی به نام «ویفل» رادرست می کردند اما ویفل های سنتی کم کم با افزودن انواع طعم های میوه
اوایل قرن ۱۶، شکل تازهتری به خود گرفت و با نام ویفر به مردم سراسر دنیا شناسانده شد.هدف اولیه
از تولید ویفر، ایجاد طعمو شکل جدیدی از خوراکی هایی بود که مردم می توانستند همراه چای یا قهوه
عصرانه شان بخورند.

مثلا فرانسوی هایقرون وسطی برای بهتر کردن طعم ویفر، از عسل به جای شکر استفاده می کردند یا اینکه
با استفاده ازروغن های مختلف و کم و زیاد کردن میزان آن، حالت شکنندگی ویفر را افزایش می دادند و همین
کارباعث افزایش علاقه بیشتر بچه ها به این خوراکی خوشمزه می شد.نکته جالب دیگری که می توان در مورد
تاریخچهویفر گفت این است که تولید صنعتی این محصول در آمریکا برای اولین بار در سال ۱۸۶۰ میلادی آغاز شد.

مضرات بیسکویت برای کودکان

ویفر در رژیم غذایی

مردم در آن زمان، دور یک دستگاه بزرگ که بخار زیادی از خود تولید می کرد جمع شده بودند و باتعجب می دیدند
که یک نیروی غیرانسانی می تواند برایشان چنین دسر خوشمزه ای را تهیه کند.آنها تولید ماشینی ویفررا شبیه
یک معجزه می دانستند! به این ترتیب تولید انبوه و صنعتی ویفرهای کرم دار به شکل امروزی شاندر دنیا آغاز شد.

● چگونگی تولید برای تولید مضرات بیسکویت برای کودکان، ابتدا خمیر آن را با استفاده از آرد الک شده ویکنواخت،
آب، روغن، نمک، شکر،مواد افزودنی مجاز، مواد تردکننده، بی کربنات آمونیوم و مقداری لیستین تهیه می کنند.ب
عد ازاینکه مواد موجوددر خمیر ویفر به خوبی با یکدیگر مخلوط شدند و به صورت یکنواخت درآمدند آن را درونسینی
فر یا قالب های مناسب می ریزند و درون فر یا تونل های حرارتی با گرمایی حدود ۲۵۰ درجهسانتی گراد قرار
می دهند.خمیر ویفر، بلافاصله پس از پخته شدن و پیش از اینکه رنگش به سمت قهوه ایمتمایل شود از فر بیرون
می آید.

اگر کار قالب زنی آن به خوبی صورت نگرفته باشد یا اینکه میزان آردو روغن و آب آن با یکدیگر متناسب نبوده
باشد، پس از جدا شدن از قالب، شکل خود را بهسرعت از دست می دهد و می شکند! ورقه های ویفر
بعد از خروج از فر و برای پیشگیری ازشکستن، در اتاق هایی با دمای حدود ۲۵ درجه سانتی گراد قرار می
گیرند و آماده کرم زنی می شوند.کرمهای داخل ویفر از ترکیب شکر پودرشده و نرم، شیر خشک، روغن،
اسانس و طعم دهنده های مختلف، نمک وحتی ضایعات ویفرهایی که خرد شده اند، تهیه می شوند البته
مواد دیگری مانند فندق آسیاب شده، بکینگ پودر، پودر نارگیل یا…

بیسکوییت

خواص خوراکی ها  و مضرات بیسکویت برای کودکان

هم می توانند جزو مواد اولیه کرم ویفر باشند.معمولا دستگاه هایی که مواد اولیه کرم داخل ویفر را با یکدیگر
مخلوط می کنند، حباب های هوا را هم به داخل ویفر می برند تا کرم پوک تری را آماده کنند.پساز آماده شدن
کرم، ورقه های ویفر را روی نوار دستگاه می گذارند و با چرخیدن نوار و عبور آنهااز زیر قیف کرم، مقدار مشخصی
کرم روی نان ویفر قرار می گیرد و در آن سوی قیف، ورقه هایدیگری از ویفر را روی کرم قرار می دهند و در انتها،
ویفر از زیر غلتکی می گذرد تا با کمک آن غلتک، نان ها به خوبی به کرم بچسبند.

در پایان هم برای چسبندگی بهتر، حرارت بسیار خنکی را بهمحصول می دهند و پس از برش های لازم، آن را
برای بسته بندی آماده می کنند.گاهی ممکن است برایبهبود و تنوع بخشیدن به طعم ویفر از شکلات مایع هم
برای پوشش سطحی آن استفاده کنند.بد نیست این راهم بدانید که مواد اولیه به کار رفته در تولید ویفر، میزان
و نوع حرارت دهی به این محصول، باعث تردی و شکنندگی بیش از حد آن می شود.

● ویژگی های ویفر مرغوب بر اساس استانداردهای سازمان غذا و دارویکشور خودمان، یک ویفر خوب و سالم باید
بو و طعم نامطلوبی نداشته باشد.وزن کرم آن تقریبا با وزن نانشبرابری کند.پوشش کرم داخل محصول در تمام
سطح آن یکنواخت باشد.رطوبت آن حداکثر ۵/۲ درصد، خاکستر غیرمحلول در اسید حداکثر نیم  درصد، اسیدیته
چربی استخراجی حداکثر ۲/۰ درصد، پراکسید چربی استخراجی حداکثر ۲ درصد و pH آن به استثنای ویفرهای
روکش دار، حداکثر ۷ درصد باشد.به علاوه، بسته بندی ویفر باید به گونه ای باشد که امکان نفوذ رطوبت، هوا
یا بو به داخل آن وجود نداشته باشد.

روزنامه سلامت  –  مادر شو