بیوگرافی کامل ترانه علیدوستی + عکس
ترانه علیدوستی بازیگر ایرانی و متولد سال ۱۳۶۲ در تهران است .پدر او حمید علیدوستی از بازیکنان قدیمی,
فوتبال است . او ازدواج کرده و دختری به نام حنا دارد . از فیلم های این بازیگر می توان فروشنده , استراحت مطلق ,
مادر قلب اتمی و.. را نام برد . معروف ترین نقش او نقش شهرزاد در سریال خانگی شهرزاد بود که بینندگان زیادی,
به تماشای آن نشستند . برای آشنایی بیشتر با این بازیگر در ادامه با پرشین وی همراه باشید .
آشنایی با ترانه علیدوستی
ترانه علیدوستی بازیگر سینما و تئاتر و متولد ۲۲ دی ۱۳۶۲ در تهران می باشد . او علاوه بر بازیگری در زمینه دوبله,
و مترجمی نیز فعالیت دارد .بد نیست بدانید او در او در جشنواره فیلم وزول فرانسه ۲۰۱۴ از داروران بود.او موفق به,
دریافت جایزه ادبی پروین اعتصامی هم شده است .او در دهه ۸۰ به عنوان بهتزین بازیگر زن انتخاب شد.
درباره زندگی خصوصی او باید بدانید پدرش حمید علیدوستی فوتبالیست قدیمی و مادرش نادره حکیم الهی,
مجسمه ساز می باشد.ترانه علیدوستی متاهل است و یک دختر به نام حنا دارد . او دارای یک برادر به نام پویان بود ,
که در چهارشنبه سوری سال ۸۳ او را از دست داد .
علیدوستی در مصاحبه ای عنوان کرده بود که به بیماری کلاستروفوبیا مبتلا می باشد و ترس از محیط بسته دارد .
نحوه بازیگر شدن ترانه علیدوستی
او بازیگری را در کلاس های بازیگری امین تارخ آموخته است و در آنجا بود که برای فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم انتخاب شد .
فیلم های ترانه علیدوستی
من ترانه ۱۵ سال دارم
چهارشنبه سوری
درباره الی
راز دشت تاران
آسمان زرد کم عمق
مادر قلب اتمی
فروشنده
و…
بد نیست بدانید گفتگو با «ترانه علیدوستی» را از دست ندهید
گفتگو با ترانه علیدوستی
آخرین باری که خیلی خوشحال بودید؟
همین امروز. بابت سکانس خیلی زیبایی که گرفتیم. سر فیلم آقای فرهادی
یعنی از کار خودتان راضی بودید؟ و خوشحال؟
نه که کار خودم. از مجموعه صحنه ای که گرفتیم آن قدر به وجد آمدم که چند ساعتی خیلی خوشحال بودم.
و آخرین باری که غمگین بودید؟
خیلی آخرین بار ندارد. آدم هر هر روز باهاش سر و کار دارد.
یعنی همیشه یک اندوهی باهاتان هست؟
نه این که همیشه یک اندوهی باهام باشد. ولی خب هر روز که چشم باز کنی یک چیزهایی هست که تو را غمگین کند.
بگردی، هست. گاهی آدم می گردد و گاهی نه.
آن خصوصیتی که فکر می کنید شخصیت شما با آن تعریف می شود؟
شاید اصول گرایی [می خندد]!
و آن خصوصیتتان که ازش ناراضی هستید؟
فکر می کنم زیادی حساس و زودرنجم. و کم اند کسانی که این را می دانند. چون وقتی هم که از چیزی ,
یا کسی می رنجم نمی توانم درباره اش حرف بزنم. نمی توانم نشان بدهم که اذیت شده ام.
از این که حس کنم حس ناراحتی من دردسری برای دیگران است وحشت دارم. از این که فکر کنم مسئولیت ,
حال بدم را گردن بقیه انداخته ام. این خصوصیت بدی است چون دلگیری ها را عمیق می کند ,
و انسان را تنها. و گاهی یک دنده.
کار ترانه علیدوستی در زمان درگیری ذهنی
پس وقتی به هر دلیلی ذهنتان درگیر و تحت فشار است چه کار می کنید؟
هیچ کاری. دقیقا هیچ کاری نمی کنم.
گاهی وقت ها نوشتن درباره اش به آدم کمک می کند.
بله. آن موقع ها که می نوشتم باز خوب بود ولی از وقتی نمی نویسم یا کمتر می نویسم…
بعضی ها تکنیک هایی دارند برای خلاص شدن ازش. یوگا می کنند. موسیقی گوش می کنند.
من اگر چیزی بزند به سرم با اینها بیرون نمی رود.
«تکنیکی» برایش ندارید.
خودخوری. خودخوری تا عبور به مرحله بعد.
با استرس قبل از کار چه می کنید؟ قبل از رفتن جلوی دوربین.
وقت کار استرس ندارم.
اولین کاری که می کنید، صبح ها که بیدار می شوید؟
روزهایی که کار نمی کنم، رفتن سراغ حنا دخترم. یعنی این جوری است که همیشه با صدای او بیدار می شوم ,
و می روم به او می رسم.
کار اول صبح ترانه علیدوستی
اولین کاری که صبح برای خودتان می کنید؟
[می خندد] چایی دم می کنم.
عزیزترین دارایی تان در زندگی؟
عزیزترین چیز دخترم حناست، اما او دارایی من نیست. احساسم به او دارایی من است.
بازیگری که دوستش دارید؟
راستش من خیلی به این که آدم حتما در بازی الگویی داشته باشد یا بازیگری را مدل خودش قرار بدهد اعتقادی ندارم.
اصلا این جوری نمی بینم ماجرا را.
از چی می ترسید؟
از خیلی چیزها می ترسم. از فضاهای بسته
اگر بخواهید چیزی را در ظاهرتان تغییر بدهید؟ درواقع آیا از چیزی در ظاهرتان ناراضی هستید؟
دلم می خواست مژه های پرپشت تری داشتم [می خندد]، ولی دلم هم نمی خواهد بروم اینها را در خودم تغییر بدهم.
بیشتر بدانید چرا ترانه علیدوستی دور تلویزیون را خط کشید؟
ترانه علیدوستی که سالهاست در هیچ برنامهای تلویزیونی حضور پیدا نکرده و در سریالی هم ایفای نقش ,
نداشته است، در خاطرهای، علت قهر خود با صداوسیما را توضیح داد.
خاطره نوجوانی ترانه علیدوستی
ترانه علیدوستی با انتشار مطالبی در صفحه شخصی خود در توئیتر، خاطرهای از تنها مصاحبه خود با تلویزیون,
در سن نوجوانی را روایت کرده است.
او نوشته است که «همان طور که گفتم با صداوسیما همکاری نداشتهام که خاطرهای ازش داشته باشم.
فقط همون یک اتفاقی که باعث شد دورش را خط بکشم را میتونم تعریف کنم:
سال ۷۹، اولین فیلمم رو بازی کرده بودیم، اما هنوز اکران نشده بود و کسی مطلقا من را نمیشناخت. دعوت شدم ,
به برنامهای در شبکه جامجم، سر جمع ده دقیقه؛ به عنوان استعداد نوجوان. برنامه زنده بود و در ,
ساختمان شبکه دو ضبط میشد. سینمایی بود و مهمانهای دیگری هم داشت.
سر ساعت رسیدم ساختمان شبکه دو. حراست بانوان جلوم رو گرفت که پالتوت کوتاهه؛ تا زیر زانو بود. برق ناخن ,
هم داشتم. گفتن نمیشه بری. گفتم من اینجا کار نمیکنم و مهمانم. گفتن خیر نمیشه.
از طرف برنامه یکی آمد دنبالم و اصرار و التماس که میشه تا خونه بری و مقنعه سر کنی؟ متاسفانه بچه بودم ,
و گفتم چشم. تا خونه رفتم و برگشتم. راهم دادن.
پشت صحنه منتظر نوبت آنتن بودم که آقایی آمد. در حالی که لبخند عریضش تا بناگوش رفته بود، گفت ترانه خانم ,
محیط اینجا سینما نیستا، لطفا جلوی دوربین رفتی نخند؛ لبخند بزن، ولی کامل نخند.
بالاخره رفتیم جلوی دوربین. دو سوال جواب دادم دیدم مجری خانم چشم و ابرو میاد: از پشت صحنه,
اشاره میکنن خانم علیدوستی پا رو نندازه رو پاش.
عصبانیت ترانه علیدوستی از تلویزیون
پاییز بود. زدم بیرون و خیابان الوند رو عصبی و پیاده پایین آمدم. نیم ساعت هم توی برنامه نبودم،
ولی نصف روز تحقیر شدم. عهد کردم هرگز دیگه پام رو اونجا نذارم.
در این ۱۸ سال بارها تو مصاحبههام اینو گفتم که تلویزیون نخواهم رفت و از طرف همکارانم و گاهی مردم ,
انتقادهایی هم بود.
مثلا سال ۸۶ به خاطر مصاحبهای با یک ماهنامه سینمایی و حرفهایی که ضد تلویزیون زدم، نام من از تیزر فیلم,
کنعان که آن موقع اکران بود، حذف شد. سر و صدایی هم شد و جناب ضرغامی آمد,
وسط که اشتباه شده و غیره.
همه اینها به کنار. منظور این نیست که سینما این سالها بیسانسور بوده. گوش چسب زدن در سینما هم هست.
کوک زدن شال و روسری به همه لباس … اونقدر قصه زیاده که حوصله آدم از گفتنش سر میره.
ولی همین فیلمهای فضای بازتر سینما هم با سانسور و بیسانسور گاهی پشت در توقیف ماندن یا هیچ وقت,
رنگ پرده را ندیدن. پس سانسور در زندگی یکی مثل من مانعی دائمی و سرنوشت سازه. همیشه هم بوده.»
در روزهای اخیر عدهای از هنرمندان در فضای مجازی به بیان خاطراتی از سابقه همکاری با تلویزیون ,
و سانسورهایی که انجام شده است، اقدام کردهاند.
این حرکت که با عنوان من و سانسورچی معرفی میشود، از امیر مهدی ژوله آغاز شد و همچنان,
توسط هنرمندان ادامه دارد.
ماهنامه همشهری سینما ۲۴ , ایسنا