غزل شماره ۱۸۳ حافظ : دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

غزل شماره ۱۸۳ حافظ به هماه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۱۸۳ حافظ شیرازی : پاداش صبر

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلی صفاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

بعد از این روی من و آینه وصف جمال

که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

هاتف آن روز به من مژده این دولت داد

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد

اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود

که ز بند غم ایام نجاتم دادند

تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره ۱۸۳ حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، سالهاست که با صبر و شکیبایی مسائل و مشکلات این دنیا را تحمل کرده ای و خم به ابرو نیاورده ای و اکنون موقع آن رسیده که نتیجه ی زحمات خود را دریافت داری تا بدانی در این دنیا هیچ چیز بی حساب و کتاب نیست.

غزل شماره ۱۸۳ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۱۸۳ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۱۸۳

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.