غزل شماره ۲۹۱ حافظ : ما آزمودهایم در این شهر بخت خویش
غزل شماره ۲۹۱ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۲۹۱ حافظ شیرازی : بخت خویش
ما آزمودهایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
از بس که دست میگزم و آه میکشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که میسرود
گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش
کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو
بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش
خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد
بگذر ز عهد سست و سخنهای سخت خویش
وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش
ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام
جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش
معنی و تعبیر غزل شماره ۲۹۱ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، زمانی رسیده است که به نظر می آید اگر از شهری که در آن مشغول کار و زندگی هستید کوچ کنید می توانید موفق تر بوده و زندگی آسوده تر و بی دردسر تری داشته باشید ، البته باید این عمل را در صورت صلاحدید ، با حوصله و مطالعه و از روی تفکر انجام دهید و از حادثه و مشکلات نترسید که گاهی اوقات ترس باعث شکست انسان می شود.
غزل شماره ۲۹۱ حافظ با صدای سهیل قاسمی :
فایل صوتی غزل شماره ۲۹۱ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.