غزل شماره ۴۴۹ حافظ : ای که مهجوری عشاق روا می‌داری

غزل شماره ۴۴۹ حافظ به هماه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۴۴۹ حافظ شیرازی : حضرت سیمرغ

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری

عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب

به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن

به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند

ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست

عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم

از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند

سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

معنی و تعبیر غزل شماره ۴۴۹ حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، پس از کش و قوسهای فراوان از دوستان و یاران قدیمی دل کنده ای و کناره گرفته ای و اکنون فکر می کنی آنها تو را ترک کرده اند در صورتی که اشتباه می کنی و این خود تو بودی که ناخواسته و ندانسته با رفتارهای غلط خود باعث شدی که دیگران از تو فراری شوند و حالا هم خودت باید اوضاع را عوض کنی و به قول فرمایش امام علی آنچه که کهنه اش بهتر است دوست است.

غزل شماره ۴۴۹ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۴۴۹ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۴۴۹

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.