با گمبول بافی صنایع از دستی کهگیلویه و بویراحمد آشنا شوید

جالب است بدانید عشایر در زمان عروسی و عزا از تزئینات جالبی استفاده می کنند .آنها برای تزئین از گمبول های رنگی,
استفاده می کنند و چادرهای خود را تزئین می کنند .گمبول بافی از صنایع دستی مردم کهگیلویه و بویراحمد می باشد .
این گمبول ها مانند ریسه به هم وصل می شوند و استفاده می شوند . برای آشنایی بیشتر با گمبول بافی عشایر,
با پرشین وی همراه باشید .

گمبول بافی

تزئینات در زندگی عشایری از جنس خود این زندگی است. عشایر نظیر سایر اقشار مردم در عزا و عروسی، در شادی ,
و غم آئین ها خود را دارند. برای تزئین مراسم عروسی و شادی از بافته های رنگی به نام گمبول با ضم «گ» ,
استفاده می شود.

به این منظور بندی بافتنی را تهیه می کنند و به فاصله هر ۲۰ سانتی متر نظیر ریسه های رنگی مراسم عروسی,
از نخ های رنگی پشمی یا کاموایی گلوله های نخی درست می کنند و آویزان می نمایند.

گمبول در اندازه های مختلف و برای مصارف مختلف تهیه می شود. کمبول های درشت و پشمی برای طناب ,
سیاه چادر و گمبول های ریز دکمه ای برای تزئین خورجین استفاده می شود.

آشنایی با هنر گمبول بافی

حتی برای نوار روی آلاچیق ها نیز از گمبول های رنگی استفاده می گردد. از دیگر مصارف گمبول، تزئین جل اسب،
تزئینات گلیم و جاجیم مورد استفاده در چینش بافتنی ها است که روی بافتنی های تزئینی منزل,
کشیده شده و به عنوان پرده ای رنگین استفاده می گردد.

طول گمبول ها به طور متوسط ۱۵ سانتی متر و خط سر آنها ۵ تا ۸ سانتی متر می باشد و برای محکم شدن ,
و وانرفتن بند ها، با نخ و سوزن این بند ها را به هم می دوزند.

محل آویز گمبول ها نیز می تواند یک بند به قطر ۲ تا ۵ سانتی متر باشد و یا نواری به عرض ۱۰ تا ۷ سانتی متر,
تهیه گردد و گمبول ها از آن آویزان گردند.

با دیگر صنایع دستی استان کهگیلویه و بویر احمد آشنا شوید

نحوه بافت سیاه چادر

زنان عشایر این استان؛ به منظور حفاظت از خود و خانواده‌شان و نیز وسایل و لوازم ناچیزشان در برابر برف و باران,
از سیاه چادر استفاده می‌کنند. سیاه چادر با دستگاه های ساده و ابتدایی بافندگی از موی بز تابیده نشده,
به دست می‌آید و معمولاً برای فروش بافته نمی‌شود.

این سیاه چادرها با وجود داشتن منافذ متعدد در برابر آب کاملاً نفوذناپذیر است. کهن‌ترین سابقه‌ی سیاه چادر ,
مربوط به تاریخ بین‌النهرین است.

جاجیم‌بافی:

از دیگر تولیدات منطقه که به ویژه میان روستاییان خواستاران زیادی دارد، جاجیم است. بافندگان پس از ,
خاتمه جاجیم را بریده و از به هم دوختن دو تا سه تکه از آن جاجیم را در اندازه‌ی دل خواه خود درمی آورند.

جاجیم معمولاً از پشم تولید می‌شود و رنگ‌های آن بسیار روشن و زیباست. تفاوت گلیم و جاجیم در این است ,
که گلیم زبر و خشن‌تر است.

هنر زیبای گمبول بافی

جاجیم یکی از مناسب‌ترین پوشش‌ها برای کرسی‌ها در قدیم بوده است و جاجیم‌ها ی هر منطقه نشان دهنده‌ی,
سنت آن ناحیه است. این محصول به دلیل این که سبک و ارزان است جهت زیرانداز و روانداز,
و رخت خواب پیچ مناسب است.

در حال حاضر تولید جاجیم در کهگیلویه و بویراحمد به دلیل جای گزین شدن پارچه‌ها ماشینی مشابه بسیار ,
کم است. نقوش مورد استفاده در جاجیم بافی نقش خشت، لوزی، آغاجری، ماشورکش,
و ماریو (پله‌های هندسی صعودی).

نمدمالی:

هنر نمد مالی

این هنر اکنون در شهر یاسوج رواج دارد. مواد اولیه مورد مصرف نمدمالان پشم گوسفند است. تولید‌کنندگان,
این پشم را مستقیماً از ایلات و عشایر تأمین می کنند. فرآورده‌هایی که تولید می‌شوند شامل نمد زیرانداز ,
و پالتوی بعدی است که بیش تر تولیدات شامل نمد زیرانداز است.

توبره:

یکی از زیباترین دست بافت‌های عشایر کهگیلویه و بویراحمد است که دختران به عنوان جهیزیه به خانه‌ی شوهر ,
می‌برند و به آن توربه نیز گفته می‌شود. توبره کیف مستطیل شکلی است که دو طناب به دو طرف ان ,
وصل شده است و در صحرا برای ریختن علف و علوفه استفاده می‌شود.

نقوش روی توبره شامل نقش گل آدمی و گل توبره می‌شود.

آینه‌دان یا چنته:

یکی از بافته‌هایی است که در هر خانه و سیاه چادری یافت می‌شود. کیف دسته بلندی است که برای نگه داری ,
قرآن کریم یا وسایل شخصی زنان به کار می‌آید. نقوش آن معمولاً تک نقش و یا قاب قالی است,
و منگوله‌هایی به آخر آن اضافه می‌شده است.

بافت چنته شبیه به گلیم یا قالی است. گاهی دو روی آن قالی، گاهی گلیم، گاهی یک رو قالی ,
و یک روی دیگر گلیم است. نقوش روی آن مانند نقوش قالی‌ها و گلیم‌هاست.

سفره:

بافت سفره توسط عشایر

از دیگر بافته‌های عشایری است که در هنگام پخت نان از آن استفاده می شود به این نحوی که زنان عشایری ,
موقع پخت نان چانه‌های خمیر را روی آن می‌چینند. دستگاه آن دو وردی است و از نخ پنبه‌ای به عنوان,
تار و کامواهای رنگی برای پود استفاده می‌شود.

قبلاً از مخلوط دو و پشم برای تار و از پشم سفید برای پود و از پشم‌های رنگی برای ایجاد نقوش
استفاده می‌شده است.

زمینه‌ی سفیدرنگ سفره‌ها با نقوش ساده و مجزا تزیین شده است و به وسیله‌ی حاشیه‌های زیبایی,
محدود می شود بافت آن شبیه بافت پارچه است.

پشتی:
برخی از عشایر اسکان یافته آن را تولید می‌کنند. این پشتی‌ها قالی یا گلیم‌های مربع شکل هستند. بیش تر اوقات,
هر دو رو قالی یا گلیم و گاهی اوقات یک رو، قالی یا گلیم است. نقوش مرسوم پشتی‌ها همان نقوش ,
رایج گلیم‌هاست.

عشایر ترک برای تهیه‌ی رویه‌ی پشتی‌ها از بافتنی به نام گچمه استفاده می‌کند که ترکیبی از گلیم‌بافی و قالی‌بافی است.

نگاه مدیا , باشگاه مهندسان