علل ناسازگاری کودکان چیست؟
همه ما در زندگی بارها با کودکان بدخلق و ناسازگار برخورد داشته ایم این کودکان
بیشتر والدینشان را در گیر می کنند و پدر و مادران این کودکان همواره ناراضی و ناراحت هستند
با دانستن برخی از مشکلات تربیتی تا حد بسیار زیادی می توانید این ناسازگاری ها را حل کنید در ادامه
مطلب از پرشین وی قصد داریم علت ناسازگاری کودکان را مورد بررسی قرار دهیم
علت ناسازگاری کودکان
سازگاری عبارت از آن است که کودک رفتارهای عادی و واکنش های متناسب با اتفاقات عادی زندگی بروز دهد، مسئولیت
های فردی و اجتماعی اش را بشناسد و بپذیرد.
خصوصیات کودک سازگار عبارت است از:
۱- محبت می ورزد و محبت دریافت می کند.
۲- زورگو، بد پندار و کج خلق نیست.
۳- فکر سازنده و سالم دارد.
۴- در برابر مسائل زندگی واکنش های مثبت نشان می دهد.
۵- حسود نیست.
۶- از خودخواهی بی جا پرهیز می کند.
علل ناسازگاری کودکان چیست؟
عبارتند از:
۱- آشنا نبودن پدر و مادر به مبانی تربیتی صحیح ۲- وجود ناپدری یا نامادری
۳- محبت بیش از اندازه والدین به خواهر و برادر و بی مهری و بی توجهی نسبت به کودک و
نقص های جسمانی اش، نقص عضو و زشت بودن.
۴- بی توجهی اطرافیان به کودک ۵- مضطرب بودن
۶- فشارهای بیش از حد برای حفظ سلامت کودک ۷- دادن
آزادی های غیر منطقی ۸- سرکوفت زدن ۹- محروم کردن کودک از بازی های مورد علاقه اش عواقب نا سازگاری
کودکان عدم توجه به ناسازگاری کودکان زیان بار است و سبب تباهی آنها می شود.
عواقب ناسازگاری عبارتند از:
۱- واکنش های غیر انسانی و ناپسند ۲- انحراف های جنسی، فحشا و تجاوز به جنس
مخالف ۳- اعتیاد به مواد مخدر ۴- دزدی، خیانت در امانت و تجاوز به اموال دیگران ۵- آدم کشی، جنایت
و چاقوکشی ۶- کلاه برداری، جعل اسناد ۷- تجاوز به حقوق دیگران ۸- رشوه خواری و …
درمان و کمک به کودکان ناسازگار رابطه دوستانه میان کودکان و آموزگاران و بررسی مشکلات زندگی آنها به درمان ناسازگاری
کودکان کمک می کند.
رفتار برخی کودکان را نباید به بی شعوری، تنبلی، بی عقلی و …
نسبت داد.
جزئیات اختلالات رفتاری آنها را باید بررسی کرد و با کمک والدین از میان برد.
تدابیر مفید
۱- حمایت کافی از کودک ۲- دریغ نکردن محبت والدین و آموزگار از کودک ۳- رسیدگی به تکالیفدرسی و …
کودک ۴- پرهیز از تنبیه شدید به دلیل ناسازگاری
بیشتر بدانید از روش سازگار کردن کودکان
۱. به او فرصت شنیده شدن بدهید
برقراری ارتباط یک مسیر دوطرفه است. اگر میخواهید کودک لجباز شما به حرفتان گوش کند،
اول از همه باید حرف او را بشنوید. کودکان لجباز اگر احساس کنند که قرار نیست حرفشان
را بشنوید، ممکن است فورا حالت تدافعی به خود بگیرند. پس هروقت کودکتان روی انجام
دادن یا ندادن کاری لجبازی کرد، بهجای اینکه بلافاصله حکم صادر کنید و فرصت شنیده شدن
را از او بگیرید، با نرمی و ملایمت به کودک خود نزدیک شوید و به یک گفتوگوی سالم دعوتش کنید تا او نیز بتواند علت مخالفتش را توضیح بدهد.
۲. با او ارتباط نزدیک برقرار کنید
وقتی کودک خود را به انجام کاری مجبور میکنید، خودتان باعث میشوید که نافرمانی کند
و دقیقا به انجام همان کاری که نهی کردهاید ترغیب شود. این مقاومت کودک در واقع یک
واکنش غریزی در پاسخ به اجبار است که البته محدود به ردهی سنی خاصی نیست و در بزرگسالان نیز اتفاق میافتد.
مثلا اگر از وقت خواب کودک ششسالهتان گذشته است و او هنوز اصرار دارد که کارتون تماشا
کند، نباید با اجبار به سمت تختخواب هدایتش کنید. در عوض کنارش بنشینید و خودتان را به
کارتونی که تماشا میکند علاقهمند نشان بدهید تا با مشاهدهی ابراز همدلی شما نرم شود
و راحتتر به حرفتان گوش کند. کودکانی که با والدین یا پرستار خود ارتباط خوبی دارند، تمایل
بیشتری به مشارکت و فرمانپذیری نشان میدهند.
۳. به او حق انتخاب بدهید
خیلی اوقات کودکان دوست ندارند به آنها امر و نهی شود. مثلا اگر به کودک لجباز چهارسالهی
خود امر کنید که باید رأس ساعت ۹ شب در تختخوابش باشد، تعجبی ندارد که با یک جیغ بلند
به شما «نه» بگوید یا اگر به پسربچهی یکدندهی خود اصرار کنید که فقط و فقط باید همان
اسباببازی انتخاب خودتان را بخرد، شک نکنید که روی اسباببازی انتخاب خودش پافشاری خواهد کرد.
بهجای اینکه به کودک لجباز خود امر کنید، به او حق انتخاب بدهید. مثلا بگویید:
«خُب دیگه وقت خوابه. عزیزم دلت میخواد کدوم قصه رو برات بخونم؟» و سپس اسم
چند قصه را نام ببرید. اگر کودکتان هنوز نافرمانی کرد و گفت: «من نمیخوام برم تو جام!»،
آرامش خود را حفظ کنید و با جدیت بگویید: «اما این جزو انتخابایی که میتونی داشته باشی نیست.»
و این جمله را هر چند بار که لازم شد تکرار کنید. با تکرارِ شما کودکتان ترغیب میشود که کوتاه بیاید.
تعداد انتخابهایی که در هر مورد در نظر میگیرید، نباید خیلی کم یا زیاد باشد. مثلا اگر درِ کمد لباس
را باز کنید و به کودک خود بگویید که یک دست لباس انتخاب کند، احتمالا انتخابِ فقط یک دست لباس
از میان همهی لباسهایی که دارد، برایش سخت و گیجکننده خواهد بود. در عوض میتوانید خودتان
دو یا سه دست لباس مناسب انتخاب کنید و سپس از کودکتان بپرسید که دوست دارد کدامشان را بپوشد.
۴. آرامش خود را حفظ کنید
اگر به لجبازی کودک خود با داد و بیداد پاسخ بدهید، گفتوگوی عادیِ بین شما و کودکتان در نهایت
به جایی کشیده خواهد شد که از هر دو طرفتان فقط صدای جیغ شنیده میشود. داد و بیداد شما
در واقع جرقهای است برای شروع یک درگیری کلامی که فقط اوضاع را بدتر میکند. یادتان باشد که
او کودک و ناپخته است و شما که بالغ و فهمیده هستید وظیفه دارید جریان گفتوگو را به سمتی
هدایت کنید که به یک نتیجهی معقول برسید. به کودک خود کمک کنید تا متوجه شود که باید دست از لجبازی بردارد و آنچه را شایسته است انجام بدهد.
منبع:پایگاه اطلاع رسانی پیشگیری نوین / chetor