زایده گوشتی روی بدن
ممکن است برای هر کسی پیش بیایید که بر روی پوستش دچار
منگوله های پوستی گردد و برایش ناخوشایند باشد ما در این مطلب
از پرشین وی قصد داریم به بررسی دلایل ایجاد زایده گوشتی روی بدن و
همچنین درمان آن بپردازیم
زایده گوشتی روی بدن
زایده گوشتی زایده های گوشتی یا SKIN TAGS تومور های شایع ی هستند که در ۲۵ درصد مردان
و زنان دیده می شود.
شایع ترین نواحی ی که گرفتار می شوند عبارت هستند از: زیر بغل ۴۸ درصد، گردن ۳۵ درصد و
به میزان کمتر در نواحی کشاله ران.
اکثر موارد(۷۰ درصد) در هر منطقه بیش از سه زایده گوشتی دیده نمی شود.
آن ها در دهه دوم زندگی شروع می شوند و به تدریج تا دهه پنجم زندگی افزایش می یابند.
بعد از این سن زایده ها رشد بیشتری پیدا نمی کنند.
این زایده ها کوچک باریک تا پهن، قهوه ای یا به رنگ و بیضوی به چسبیده اند.
در مواردی زایده گوشتی می تواند رشد کرده و به یک سانتی متر برسد.
شکایت بیمار از منظر زیبایی و یا گیر کردن آن ها به لباس یا لوازم زینتی جواهرآلات می باشد.
این ضایعات با الکتروکوتر ظریف و یا قیچی مخصوص درماتولوژی قابل رفع شدن است.
اکثرا نیاز به بی حسی موضعی نیست، مگر در آن ها که قاعده پهن داشته باشند.
در مواردی SKIN TAGS با پولیپ اشتباه می شود.
پولیپ هم نوعی زایده گوشتی است که دراز و باریک بوده و نوک آن پهن است.
علت زایده گوشتی روی بدن
در مواردی هم پولیپ ها پیچ خورده و محروم از جریان گردش خون می شوند.
رنگ پولیپ ها قهوه ای تیره یا سیاه است.
رشد ناگهانی پولیپ ممکن است باعث اشتباه گرفتن آن از زایده گوشتی، خال یا حتی ملانوم بدخیم شود.
پولیپ ها روی مژه ها، کشاله ران، زیر بغل یا هر جای دیگر به غیر از کف دست و
پا دیده می شوند.
بعضی مطالعات علمی نشان داده است بین زایده گوشتی و پولیپ رابطه ای وجود دارد که در مطالعات هستیوپاتولوژی از
همدیگر افتراق داده می شوند.
چنان چه پولیپ ی با پولیپ روده ای همراه باشد چون احتمال سرطانی شدن پولیپ روده ای وجود دارد،
باید از بیمار چکاپ دقیق به عمل آید.
زایده های گوشتی قطعا باید توسط پزشک متخصص تشخیص داده شده و درمان شود.
نخ بستن یا هرگونه درمان های سنتی و سرخود می تواند باعث چرکی شدن و عفونی شدن زایده گوشتی شود
و اگر ضایعه ملانوم بدخیم باشد و به اشتباه دستکاری شود، می تواند باعث خطر جانی برای بیمار باشد.
زائده های گوشتی بعد از برداشته شدن توسط پزشک بدون هیچ گونه اسکاری ترمیم می شود ولی دستکاری و چرکی
شدن می تواند به اسکار ناخوشایند تبدیل شود.
بیشتر بدانید از منگوله های پوستی بیشتر در چه کسانی به وجود می آید
اگر نگوییم که در تمامی جمعیت انسانها، میتوان گفت در بیش از نیمی از همه آنها، منگوله های
پوستی در مقطعی از زندگیشان وجود داشته است. اگرچه منگوله های پوستی عموماً یک
عارضه اکتسابی به شمار میروند (یعنی از زمان تولد وجود ندارند، بلکه بعداً به وجود می آیند)
و در هر کسی ممکن است ظاهر شوند، اما در اغلب افراد این زائده ها در دوران بزرگسالی ایجاد میشوند.
در واقع در سنین میانسالی بیشترین میزان شیوع را دارند و معمولاً تا سن ۶۰ سالگی تعداد آنها
بیشتر میشود. البته منگوله های پوستی ممکن است در کودکان و خردسالان هم به خصوص
در زیر بازوها و اطراف گردن به وجود بیاید. منگوله های پوستی در افرادی که دچار اضافه وزن هستند، شایعتر است.
بالا رفتن مقدار هورمونها، مانند آنچه که در زمان بارداری اتفاق میافتد، ممکن است باعث افزایش تشکیل منگوله های پوستی شود، به طوری که این منگوله ها در زنان باردار با فراوانی بیشتری دیده میشوند. منگوله های پوستی کاملاً بیضرر هستند و هیچ نیازی به درمان ندارند، مگر آنکه برای فرد دردسر و زحمت ایجاد کنند. منگوله های پوستی که برای زنان باردار دردسرساز میشوند را میتوان در همان دوران بارداری و یا بعد از زایمان به سادگی برداشت. این کار معمولاً توسط یک پزشک متخصص پوستانجام میشود.
سلامتیران / دکتر فقیهی