چگونه امید دوباره به دست آوریم
امید داشتن به زندگی و آینده می تواند مسیر زندگی را برای هر فردی روشن تر کند
ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم نکات مهم شخص امیدوار چه خصوصیاتی دارد؟
و امیدوار بودن به زندگی و این که امید از دست رفته را چگونه دوباره به دست آوریم را برایتان
به اشتراک گذاریم.
امیدوار بودن به زندگی
امید داشتن و امیدوار بودن یکی از مهمترین فاکتورهای زندگی می باشد، چرا که بدون امید نمی توانید کاری کنید،
کسل خواهید شد و انگیزه ی خود را از دست می دهید، چه بسیار جوان هایی که به دلیل نداشتن
امید به خود کشی دست زدند.
راههای رسیدن به امید از دیدگاه اسلام را میتوان به ۷ روش تقسیم کرد: توکل به خدا: اولین راهکار رسیدن
به امید را میتوان «توکل به خدا» دانست.
زمانی که فرد توکل به خدا داشته باشد، مشکلات و بن بست زندگی او را از پای در نیاورده و
دچار یاس و ناامیدی نمیشود.
اگر از نظر مالی و یا معنوی خود را پایینتر از دیگران بداند، با توکل بر خدا تلاش و کوشش
خود را ادامه میدهند و میگویند «اگر خداوند به افراد موفق نعمت و برتری داده است، پس همان خداوند به
ما هم برتری خواهد داد.» هدف: فردی که در زندگی خود هدفی ندارد، امید به زندگی هم ندارد.
فردی که هدف و برنامهای برای زندگی نداشته باشد، هیچ تلاشی برای رسیدن به او انجام نداده و هیچ برنامه
ریزی برای آینده خود ندارد و زندگی برای او به اتمام رسیده است و دچار یاس و ناامیدی میشود.
مثلاً زمانی که خداوند به زنی فرزندی اعطا میکند، هدفی برای او مشخص میشود که هدف، بزرگ کردن آن فرزند
است و نسبت به آن کودک وابستگی و تعهد دارد.
امیدوار بودن به زندگی چیست
در قرآن خداوند میفرماید «لقد خلقنا الانسان فی کبد؛ همانا انسان را در رنج وسختی آفریدیم».
افراد معمولا باید طوری زندگی کنند که همانطور که در آیات و احادیث اشاره شده است «به زندگی امیدوار باشید
که گویا ۱۰۰سال دیگر زنده هستید و اعمال خود و حساب آخرتمان را طوری انجام دهید که گویا فردا خواهید
مرد.» قناعت: معمولا افرادی که در زندگی خود قانع هستند، دچار ناامیدی نمیشود.
قناعت به این معنی نیست که فرد به قدری قانع باشد که دست از کار و کوشش برداشته و بگوید
من از زندگی خود راضی هستم.
به این معناست که اگر فردی به حداکثر نرسد ناامید نشود و قدر همانی که هست را بداند.
مثلا اگر فردی تمام سعی و تلاشش را برای موفقیت در کنکور درسی کرده است، اما بهترین رتبه را کسب
نکرده و یا قبول نشده، ناامید نشود و بگوید «برای رسیدن به مراتب بالاتر سعی خود را میکنم».
همیشه شکست پلی است که برای رسیدن به قلههای پیروزی و زمانی انسان به پیروزی میرسد که قناعت کرده باشد.
متاسفانه در جامعه وقتی صحبت از قناعت میشود، فکر همه به سمت قناعت اقتصادی میرود؛ با اینکه قناعت در مسائل
معنوی هم وجود دارد.
روحیه قناعت در این طور مسایل بسیار حائز اهمیت است.
عدم مقایسه خود با دیگران: یکی دیگر از راههای رسیدن به امیدواری عدم مقایسه خود با دیگران از لحاظ مالی
و اقتصادی است: اگر فردی مدام در پی آن باشد که اطرافیان او از لحاظ اقتصادی بالاتر از او هستند
و حسادت کند، دچار یاس و ناامیدی میشود.
در این طور مواقع باید بگوید «همان خدایی که به او نعمت داده به من هم میدهد و نباید دست
از کار و کوشش بردارم»، در نتیجه هیچگاه غبطه افرادی که از نظر مالی از او بالاتر است را نخورد؛
بلکه بایدخوشحال باشد.
نحوه امیدوار بودن به زندگی
فرد باید در مسایل مالی همیشه خود را با افراد پایین تراز خودش مقایسه کند؛ اما در مسایل معنوی و
علم و دانش را باید قابل قیاس با دیگران بداند و خود را به بالاترین برساند و غبطه بخورد نه
حسرت.
شاکر بودن: افراد باید به داشتههای خود مانند سلامتی، علم، فرزند و همسرخوب و یا توانایی و انرژی و جوانی
که دارد اهمیت داده و قدر آنها را بدانند و با خود بگوید «من تمام این صفات را دارم.
ولو اینکه ماشین، خانه و یا امثال اینها را ندارم» و خداوند را شاکر باشد.
در قرآن خداوندمی فرماید: «اگر شکر نعمتهای الهی را به جا بیاورید، من هم نعمتهایم را بیشتر میکنم یا برعکس،
اگر شما کفران نعمت بوده و قدرشناس نباشید، من همه چیزها را از شما میگیرد.» زیرا کسی که قدرشناس نعمتهایی
که خداوند در اختیار او گذاشته، باشد.
باعث میشود یک انرژی مثبت در درونش بوجود آمده وباعث امیدواری میشود.
استفاده از تجربیات و اندوختههای دیگران: امام علی میفرماید: «شما هیچ وقت نمیتوانید همه چیز را تجربه کنید» همه چیز
را همه انسانها تجربه میکنندو هر فرد به نوبه خود در جریان زندگی خود تجربههایی را کسب میکند.
در نتیجه افراد باید از تجربه و اندوخته دیگران استفاده و بداند که دیگران چه کارهایی را انجام داده که
شکست و یا پیروز شدهاند و از راهکارهای دیگران را تجربه خود قرار دهند.
انسانهای موفق را الگوی خود قرار داده و انسانهای ناموفق را به عنوان الگوی ناموفق و تجربه تلخ بداند.
به دست آوردن تجربه از طریق دیگران، راه و روش زندگی را مشخص کرده و امید انسان را زیاد میکند.
بیشتر بدانید از امید چیست
امید و امیدواری یک نگرش ذهنی و عاطفی است که بر کیفیت زندگی تمرکز داشته و شامل
انتظار نتایج مثبت از تمام چالشها و اتفاقات روزانه است. در تعریف دیگر امید به معنای انجام
فعالیت و امور زندگی با چشمانداز مثبت است. این مفهوم لزوماً به معنای اجتناب یا نادیده
گرفتن اتفاقات یا نتایج بد نیست، بلکه تلاش برای داشتن دید مثبت با علم به احتمال وجود
موقعیتهای بد بالقوه است. امید داشتن به زندگی یک احساس، میل و انتظار است
که همهچیز در آینده بهخوبی پیش خواهد رفت. اگر بخواهیم برای این احساس مثالهای
ملموسی بزنیم، لحظاتی را یادآور خواهیم شد که با اطمینان منتظر یک رویداد خوب هستید.
مانند زمانی که یک برندهی رقابت در یک همایش یا جلسه قدردانی، منتظر رفتن روی
سن و دریافت جایزه خود است و یا لحظاتی قبل از اعلام نتایج امتحانی که شخص مطمئن است بهخوبی از عهدهی آن برآمده است.
نکتهای که در مورد امید در زندگی قطعیت دارد، عدم امکان ادامه یک زندگی خوب بدون
داشتن این مفهوم یا احساس است. راههای بهوجودآمدن امیدواری متعدد و متنوع
هستند. معمولاً مذاهب و جهانبینیها همگی به دنبال ایجاد این احساس در پیروان
خود هستند. امید به خدا داشتن بخش اصلی و عمدهای از ایدئولوژی بیانشده
توسط آنهاست. یکی از دلایل مهمی که افراد جذب مذاهب میشوند همین
ایجاد حس اطمینان و وابستگی به منبعی فرا بشری و قدرتمند است که اجازه نمیدهد امید به آینده در وجود آنها از بین برود.
امید به معنای انجام فعالیت و امور زندگی با چشمانداز مثبت است. این مفهوم
بیانگر تلاش برای داشتن دید مثبت با علم بهاحتمال وجود موقعیتهای بد بالقوه
است. امید داشتن به زندگی یک احساس، میل و انتظار است که همهچیز در آینده بهخوبی پیش خواهد رفت.
راهکارهای امید : شخص امیدوار چه خصوصیاتی دارد؟
افراد امیدوار همواره حس لذت درونی دارند. یعنی در طی فعالیتهای روزانه خود
حس خوب شادی و لذت همراه آنها بوده و موجب رضایت درونی آنهاست. معمولاً
از یک زندگی عاشقانه برخوردار هستند و توانایی خندیدن در آنها نهادینه شده است.
دارای مهارت مقابله با استرس و گریز از ناملایمات بوده، برای زندگی خود یک چارچوب
ارزشی و مهمتر از آن یک یا چند هدف تعریف کردهاند. افراد دارای امید در زندگی انسانهای
منعطفی هستند. به این معنا که در مقابله با شرایط جدید بهراحتی قابلیت تغییر و سازگاری
دارند و هیچ حادثهای توازن روحی آنها را بر هم نمیزند. برای مثال افرادی را تصور کنید
که در یک منطقهی جغرافیایی تحت شرایط پیشبینینشدهای درگیر جنگ میشوند.
یک فرد امیدوار به دنبال یافتن راهکارهای جدید برای امید به زندگی با حداقلهای ممکن
است. درحالیکه شخص ناامید شرایط جدید را یک بحران دانسته و زندگی و تعاملاتش
در معرض خطر نابودی قرار خواهد گرفت. افراد امیدوار در زندگی روزانه خود بین استراحت،
کار، سرگرمی و روابط اجتماعیشان تعادل برقرار کردهاند. آنها توانایی ایجاد و حفظ روابط را داشته و معمولاً از عزتنفس بالایی برخوردار هستند.
درصورتیکه ۸۰% موارد ذکرشده در روحیات رفتاری شما موجود باشد، شما یک شخص
با امید به آیندهی مطلوب هستید. این خصیصه اخلاقی موجب سلامت روان و به دنبال
آن داشتن یک زندگی سالم خواهد بود که به شما امکان میدهد بهطور مؤثر از طریق فعالیتهای مولد، معنیدار و روابط قوی، در جامعه زندگی کنید.
گروه سلامت پرداد / متال شریف