وجود علائم باکتریایی در آزمایش ادرار در دوران بارداری

وجود علائم باکتریایی در آزمایش ادرار در دوران بارداری می تواند زنگ خطری باشد برای سلامت مادر باردار. عفونت ادراری در مادران باردار بسیار شایع است. ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی ، علائم باکتری در ادرار و عفونت های دستگاه ادرای بپردازیم. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

علائم باکتری در ادرار

من خانمی ۲۶ ساله هستم و حدود ۵/۲ ماهه باردار هستم (بارداری اول).
جهت مراقبت‌های این دوران به درمانگاه مراجعه نمودم و انجام آزمایش‌های کاملی جهت تشکیل پرونده مراقبت‌های دوران بارداری به من
توصیه شد که شامل آزمایش‌های متعدد خون و ادرار بود.
در آزمایش ادرارم وجود باکتری گزارش شده است اما هیچ‌گونه علائم ادراری (مثل سوزش ادراری – تکرر ادراری یا تغییر
رنگ ادراری) را مشاهده نکردم و در تهیه نمونه ادرار هم نکات لازم بهداشتی را (از جهت اینکه نمونه، از
وسط ادرار تهیه شود) رعایت کردم.

آیا لازم است با توجه به این جواب آزمایش، دارویی مصرف نمایم یا خیر؟ عفونت‌های دستگاه ادراری، شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی
در دوران حاملگی هستند، هر چند باکتریوری بدون علامت (که آزمایش شما هم دلالت بر این حالت دارد) شایع‌ترین حالت
می‌باشد ولی عفونت‌های علامت‌دار ادراری هم ممکن است با درگیر ساختن مجاری تحتانی باعث سیستیت (التهاب مثانه) و یا با
درگیری کلیه سبب پیلونفریت گردد.

علائم باکتری در ادرار

علت بروز علائم باکتری در ادرار

منظور از باکتریوری بدون علامت؛ تکثیر مداوم و فعال باکتری‌ها در داخل مجرای ادراری زنان (بدون علامت) است.
میزان بروز این حالت در حاملگی از ۷-۲ درصد متغیر است و به تعداد زایمان‌ها (پاریتی)، نژاد و وضعیت اجتماعی
اقتصادی بستگی دارد.

باکتریوری بدون علامت را باید حتما درمان کرد؛ چرا که اگر باکتریوری بدون علامت درمان نشود، حدود ۲۸ درصد زنان
آلوده، بعدا در جریان همان حاملگی دچار عفونت علامت‌دار حاد می‌شوند.
در صورت ریشه‌کن ساختن باکتریوری با داروهای ضدمیکروبی، از بیشتر این عفونت‌های علامت‌دار جلوگیری می‌شود و اهمیت غربالگری روتین از
نظر باکتریوری در اولین ویزیت پره‌ناتال به همین دلیل است.
درمان ضد میکروبی مورد استفاده برای درمان زنان حامله مبتلا به باکتریوری بدون علامت شامل: آنتی‌بیوتیک خوراکی (کپسول آموکسی‌سیلین ۵۰۰
میلی‌گرم هر ۸ ساعت و یا آمپی‌سیلین ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت و یا کپسول سفالکسین ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۶
ساعت به مدت سه روز و یا قرص نیترو فورانتوئین ۱۰۰ میلی‌گرم چهار بار در روز تا ۱۰ روز) می‌باشد

علائم باکتری در ادرار

بیشتر بدانید از علل عفونت ادراری در بارداری

عوامل متعددی می‌توانند به عفونت ادراری در دوران بارداری منجر شوند، از جمله:

تغییرات هورمونی، اتساع عضلات به دلیل آزادسازی هورمون‌های بارداری مانند پروژسترون یک فرصت عالی به باکتری‌ها می‌دهد تا به مجاری ادراری وارد شده و سبب عفونت شوند.
بزرگ شدن رحم و جنین و فشار بر روی مثانه (طبیعتاً در بارداری چندقلویی خطر عفونت بیشتر است)
مقاربت در طول بارداری، داشتن رابطه‌ی جنسی در طول بارداری کاملاً بلامانع است (مگر اینکه پزشک توصیه‌هایی در این زمینه کرده باشد) اما نکته‌ای وجود دارد و آن پتانسیل ایجاد عفونت ادراری در حین رابطه‌ی جنسی است، زیرا باکتری‌های اطراف واژن می‌توانند طی رابطه‌ی جنسی وارد پیشاب‌راه شوند.

طول مجرای ادرار کوتاه در زنان

ناهنجاری‌های دستگاه ادراری

باکتری‌های روده، باکتری‌های ایجادکننده‌ی عفونت ادراری می‌توانند از چندین محل آمده باشند. باکتری مهاجم شایع، «اشریشیاکلی» نام دارد و از آن جا که مجرای خروجی مثانه نزدیک به راست‌روده (مقعد) قرار گرفته است، باکتری روده به راحتی وارد مجرای ادرار می‌شود.
استرپتوکوک گروه B، این نوع باکتری که به طور شایع در دستگاه گوارش زندگی می‌کند نیز می‌تواند سبب عفونت ادراری در بارداری شود. در اواخر بارداری پزشک احتمالاً برای تشخیص عفونت استرپتوکوک برای شما آزمایش درخواست خواهد کرد و اگر لازم بود با آنتی‌بیوتیک تجویزی درمان می‌شوید.

ایران ویج/ مام