روش جالب کمیته امداد برای پیدا کردن شوهر مناسب
برای پیدا کردن شوهر مناسب کمیته امداد دست به روش بسیار جالبی زده است در این
روش های بسیار خیر خواهانه دختران بد سرپرست و تخت پوشش با روش هایی کاملا انسانی
می توانند با خانواده هایی که پسرانی دارند که قصد ازدواج دارند آشنا شوند و با آنان ازدواج کنند
در ادامه مطلب از پرشین وی همراه ما باشید
پیدا کردن شوهر مناسب
رابطه با همسریابی برای افراد تحت پوشش کمیته امداد دو روش مستقیم و غیر مستقیم داریم.
عضو شورای مرکزی و معاونت فرهنگی کمیته امداد امام ، نحوه شوهر یابی برای دختران تحت پوشش این نهاد را
تشریح کرد.حمید رضا ترقی، عضو شورای مرکزی و معاونت فرهنگی کمیته امداد در نشست خبری این کمیته که امروز برگزار شد
در پاسخ به این سئوال که شما آیا در زمینه همسریابی افراد تحت پوشش خود اقدامی انجام می دهید
، گفت: در رابطه با همسریابی برای افراد تحت پوشش کمیته امداد دو روش مستقیم و غیر مستقیم داریم.
وی افزود: روش مستقیم را فقط در رابطه با دخترانی که در طرح جداسازی از والدین معتاد نگه داری میکنیم
و در خوابگاهها پذیرای آنها هستیم به کار میبریم.
چون این افراد کسی را ندارند که در امر ازدواج به آنها کمک کند.
ترقی ادامه داد: برای این افراد به وسیله مددکارها و خیران نیکوکار زمینه فراهم کردن شوهر انجام میشود و افراد
مناسبی را برای آنها شناسایی میکنیم.
وی بیان داشت: برای بقیه روشهایی متفاوتی داریم، مثلا دخترها رابه همراه مادرانشان به اردوهای زیارتی میبریم و در آنجا
مادران، دخترها را برای پسرهای خود شناسایی میکنند و خود به خود زمینه ازدواج اینها فراهم شود.
معاون فرهنگی کمیته امداد اضافه کرد: برنامه دیگری که تدارک دیدیم این است که هر ساله در حدود ۳۰ هزار
از خانههای مددجویان مراسم روضه خوانی و سخنرانی برگزار میکنیم، روحانی را خودمان اعزام میکنیم و هزینه برگزاری مجلس را
نیز میپردازیم.
وی ادامه داد: و به این ترتیب این مددجو همسایههای خود را دعوت میکند و خانه این مددجوی محروم پذیرای
افرادی میشود که میتوانند دختران این خانواده را برای ازدواج شناسایی کنند و به این صورت به طور غیر مستقیم
زمینه ازدواج این افراد را فراهم میکنیم.
بیشتر بدانید از آیا سایتهای ازدواج و همسریابی دارای مجوز قانونی هستند
در نظام حقوق موضوعه کشور، نص صریحی بر ممنوعیت ایجاد سایت مشاوره ازدواج و اصطلاحا همسریابی وجود ندارد و چون بنابر قواعد، اصل بر اباحه بوده و ممنوعیت نیازمند تصریح است، به دلیل فقدان منع قانونی، میتوان اصل این اقدام را جایز دانست. با این حال، بعضی مقررات وجود دارد که ضوابطی را برای تشکیل مراکز مشاوره ازدواج تعیین کردهاند. بر این اساس، اگر سایتهای همسریابی تحت مدیریت این مراکز قرار داشته باشند، اطلاق این قوانین شامل آنها نیز خواهد شد، مانند مفاد ماده ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه که اخذ مجوز برای این مراکز را پیشبینی کرده است. مطابق آییننامه ساماندهی و اعتباربخشی مراکز مشاوره، تسهیل همسرگزینی نیز از خدمات این مراکز تعریف شده است که امکان فعالیت مجازی را هم دارند.
چه نهادهایی بر فعالیت سایتهای همسریابی نظارت میکنند؟
بنا بر آییننامه ساماندهی و اعتباربخشی مراکز مشاوره مصوب ۱۳۹۱ اعطای مجوز به مراکز فعال در عرصه همسرگزینی و نظارت بر آنها در صلاحیت وزارت ورزش و جوانان است. بعدا در نامه رئیس مجلس شورای اسلامی، این موضوع مغایر قانون دانسته و صرفا بر شایستگی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره برای دادن پروانه و نظارت بر این کار تاکید شد. البته این اختلاف هنوز رفع نشده است و در این زمینه با خلأ حقوقی مواجه هستیم. لذا متاسفانه تا این لحظه، شاهد فعالیت مراکز متعدد مشاوره ازدواج هستیم که در این خلأ قانونی به فعالیت خود، از جمله در فضای مجازی ادامه میدهند.
برای سایتهای غیرمجاز همسریابی مجازاتی وجود دارد
در ماده ۹ آییننامه ساماندهی و اعتباربخشی مراکز مشاوره، برای رعایت نکردن قوانین در فعالیت همسرگزینی مراکز دارای مجوز، بعضی ضمانتهای اجرا پیشبینی شده که نهایت آن لغو دائم مجوز آنها است، اما درباره نوع برخورد با سایتهایی که اصلا مجوزی نگرفتهاند سکوت شده است. به هر حال، چون مطابق اصل ۳۶ قانون اساسی، تعیین مجازات صرفا به موجب قانون ممکن است، آییننامه در این زمینه راهگشا نیست. در قوانین مصوب نیز حکم صریحی در زمینه اینگونه سایتها دیده نمیشود، مگر آنکه بتوان اقدامات سایتها را در قالب عناوین مجرمانه ناظر بر جرایم رایانهای، مانند انتشار محتویات مبتذل و مستهجن موضوع ماده ۱۴ قانون جرایم رایانهای، یا انتشار فیلم و اسرار دیگران موضوع ماده ۱۷ همین قانون تطبیق داد.
آیا امکان ایجاد سایت همسریابی قانونی و مجاز وجود دارد؟ چگونه میتوان از اصالت و اعتبار این سایتها مطمئن شد؟
همانطور که گفته شد، به دلیل شکل نگرفتن اجماع برای وضع آییننامهای درباره مراکز همسرگزینی، همچنان با خلایی قانونی مواجه هستیم. تا زمانی که این آییننامه نهایی نشود، تمامی سایتهای فعال در این عرصه که هماکنون نیز تعداد آنها کم نیست، غیرقانونی هستند. با وضع آییننامه مربوط، میتوان به قانونمند شدن این سایتها امیدوار شد، البته فعالیت آنها صرفا در چارچوب مراکز مشاوره میتواند توجیه شود. در ضمن، در این آییننامه باید تدابیر لازم برای نظارت بر سایتها نیز اندیشیده شود.
سایتهای همسریابی چه آسیبهایی برای جوانان و جامعه ایجاد میکنند
قطعا فعالیت سایتهای همسریابی در وضعیتی که هماکنون مشاهده میشود، به مرور زمان، منشأ معضلات اجتماعی و فرهنگی فراوانی در جامعه میشود. کمرنگ کردن نقش خانواده و والدین در انتخاب همسر، تقلیل شأن فرآیند گزینش همسر که یکی از مراحل مهم تشکیل یک خانواده پایدار است، وجود هیجانات و تحریک احساسات و عواطف جوانان خصوصا بر اثر شرایط خاص موجود در فضای مجازی، احتمال نادرست بودن اطلاعات ارائهشده در خصوص افراد درگیر در این سایتها و از دست رفتن فرصت جبران، میتوانند مشکلاتی را در این عرصه به وجود آورند، خصوصا اگر مدیریت دقیقی در این زمینه وجود نداشته باشد.
مزایا و آسیبهای ازدواجهای اینترنتی چیست؟
پاسخ دادن به این سؤال در گرو تحقیقات میدانی دقیق در این عرصه است و نمیتوان تجربیات دیگر کشورها را معیاری برای وضعیت بومی خود در نظر بگیریم. با این حال، اندک مطالعاتی که انجام شده است، معایب این شیوه ازدواج را به مراتب بیش از محاسن احتمالی آن نشان میدهد، چه اینکه حسب آمارهای مختلف در کشور، از هر ۱۰ ازدواج اینترنتی، بین ۸ تا ۸/۵ مورد به طلاق انجامیده است. دلایل این اتفاق را میتوان اینگونه برشمرد: غلبه احساس بر عقلانیت در اینگونه همسرگزینیها، تعجیل در تصمیمگیری به ازدواج بدون مشورت و تفکر کافی، تدلیس و فریب از سوی طرف ازدواج، نهادینه نشدن چنین ازدواجهایی در فرهنگ بومی ما و بازخورد منفی جامعه به اینگونه ازدواجها. در نهایت، افزایش طلاق باعث مأیوس شدن زوجین میشود.
ایلنا / yasa