این دعا حتماً مستجاب می شود
اگر شما هم این روزها درگیر موضوعی هستید که نیاز است زودتر حل شود و راه های معنوی برای حل آن نیاز است دست به اسمان بلند کنید و از خداوند اجابت بخواهید. دعایی برای استجابت را در پرشین و یبخوانید.
دعایی برای استجابت
غبطه خوردن کمال، ولى حسد ورزیدن نقص است.زکریّا علیه السلام با دیدن مقام مریم,
علیهاالسلام شیفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت.
هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاء (آل عمران ـ ۳۸)
آنجا [بود که] زکریا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود،
فرزندى پاک و پسندیده به من عطا کن، که تو شنونده دعایى.»
فَنَادَتْهُ الْمَلآئِکَهُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیَـى مُصَدِّقًا بِکَلِمَهٍ
مِّنَ اللّهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ (آل عمران ـ ۳۹)
پس در حالى که وى ایستاده [و] در محراب [خود] دعا مى کرد، فرشتگان، او,
را ندا دردادند که: خداوند تو را به [ولادت] یحیى- که تصدیق کننده [حقانیت] کلمه اللَّه [عیسى]
است، و بزرگوار و خویشتندار [پرهیزنده از زنان] و پیامبرى از شایستگان است- مژده مىدهد.
زندگى پیامبر الهى
این آیات گوشهاى از زندگى پیامبر الهى، زکریا را در ارتباط با داستان مریم بیان مىکند.
سابقاً گفتیم، همسر زکریا و مادر مریم خواهر یکدیگر بودند و اتفاقاً هر دو در آغاز، نازا,
و عقیم بودند، هنگامى که مادر مریم از لطف پروردگار، صاحب چنین فرزند شایستهاى,
شد و زکریا اخلاص و سایر ویژگی هاى شگفت آور او را دید، آرزو کرد که او هم صاحب,
فرزندى پاک و با تقوا همچون مریم شود، فرزندى که چهرهاش آیت و عظمت خداوند گردد.
با اینکه سالیان درازى از عمر او و همسرش گذشته بود، و از نظر معیارهاى طبیعى بسیار بعید به نظر,
مى رسید که صاحب فرزندى شود، ولى ایمان به قدرت پروردگار و مشاهده وجود میوه هاى تازه در غیر فصل،
در کنار محراب عبادت مریم، قلب او را لبریز از امید ساخت که شاید در فصل پیرى، میوه فرزند بر,
شاخسار وجودش آشکار شود.
به همین دلیل هنگامى که مشغول نیایش بود از خداوند تقاضاى فرزند کرد، و آنگونه که قرآن در نخستین آیه,
فوق مى گوید: “در این هنگام زکریا پروردگار خویش را خواند و گفت: پروردگارا! فرزند پاکیزهاى از سوى خودت به,
من (نیز) عطا فرما که تو دعا را مى شنوى” و اجابت مى کنى.”
در این موقع فرشتگان به هنگامى که او در محراب ایستاده و مشغول نیایش بود،
وى را صدا زدند که خداوند تو را به یحیى بشارت مى دهد، در حالى که کلمه خدا
(حضرت مسیح) را تصدیق مىکند و آقا و رهبر خواهد بود، و از هوى و هوس بر کنار,
و پیامبرى از صالحان است.(آل عمران، آیه ۳۹)
قانون ازدواج
قانون ازدواج، یک قانون فطرى است ودر هیچ آیینى ممکن نیست حکمى بر خلاف,
این قانون فطرى، تشریع گردد، بنابراین نه در آیین اسلام و نه در هیچ آیین دیگرى,
ترک ازدواج، کار خوبى نبوده است
نه تنها خداوند اجابت دعاى او را به وسیله فرشتگان خبر داد، بلکه پنج وصف,
از اوصاف این فرزند پاکیزه را بیان داشت:
نخست اینکه او به بِکَلِمَهٍ مِنَ اللَّهِ حضرت مسیح علیه السلام ایمان مى آورد،
و با ایمان و حمایت از او سبب تقویت مسیح مى گردد.
دوم اینکه او مقام سیادت و رهبرى از نظر علم و عمل خواهد داشت.
سوم اینکه او خود را از هوى و هوس هاى سرکش و آلودگى به دنیا پرستى حفظ,
مى کند، این معنى از واژه “حصورا” استفاده مىشود.
واژه “حصور” از “حصر” به معنى حبس گرفته شده است، در اینجا به معنى,
کسى است که خود را از هوى و هوس، منع کرده است.
این واژه گاه به معنى کسى که خوددارى از ازدواج مى کند نیز آمده به همین,
دلیل جمعى از مفسران آن را به همین معنى تفسیر کرده اند، و در پارهاى,
از روایات نیز به آن اشاره شده است.(در ادامه همین نوشتار در این مورد توضیحاتی را خواهیم داد).
چهارم و پنجم اینکه او پیامبر بزرگى خواهد بود (توجه داشته باشید که “نبیاً”
به صورت نکره آمده که در اینجا براى عظمت است) و از صالحان و شایستگان خواهد بود.
لغات مورد بحث در آیات :
۱ـ “ذریه” در اصل به معنى فرزندان کوچک است، گاه به اولاد بزرگ نیز گفته مىشود،
این واژه هر چند در اصل معنى جمعى دارد، ولى بر مفرد هم اطلاق مى گردد
(مفردات راغب) ضمناً “طیبه” به صورت مونث آمده با اینکه حضرت زکریا تقاضاى,
پسر کرده بود، این به خاطر مراعات ظاهر لفظ ذریه است.
۲ـ سیدا: مأخوذ از سواد شخص است، و گفته شده که به معنى مالک سواد اعظم,
یعنى شهر بزرگ است و اطاعت او واجب است، و این در صورت مقید بودن آن است،
و اگر مطلق باشد به معنى خداوند متعال است.
۳ـ حصورا: یعنى کسى که از مجامعت خوددارى مى کند، و کسى که سر خود را
پنهان مىکند نیز حصور خوانده شده است.
یک نکته: آیا ترک ازدواج فضیلت است؟
نخستین سوالى که در اینجا پیش مىآید این است که اگر “حصورا” به معنى “ترک,
کننده ازدواج” باشد آیا این عمل براى انسان امتیازى محسوب مىشود که درباره “یحیى” آمده است؟
در پاسخ باید گفت: اولا هیچ گونه دلیل قاطعى بر اینکه منظور از “حصور” در آیه ترک کننده,
ازدواج است، در دست نیست.و روایتى که در این زمینه نقل شده از نظر سند مسلم نمىباشد.
هیچ بعید نیست که حصور در آیه به معنى ترک کننده شهوات و هوس ها و دنیا پرستى,
و صفتى همانند زهد بوده باشد.
ثانیا ممکن است یحیى نیز همانند عیسى بر اثر شرایط خاص زندگى و اجبار به سفرهاى,
متعدد براى تبلیغ آیین خدا ناچار به مجرد زیستن بوده است.
این یک قانون کلى براى همه نمىتواند باشد و اگر خداوند او را به این صفت مىستاید،
به خاطر این است که او بر اثر شرایط خاصى ازدواج نکرد ولى در عین حال توانست,
خود را از گناه حفظ کند و به هیچ وجه آلوده نشود.
به طور کلى قانون ازدواج، یک قانون فطرى است و در هیچ آیینى ممکن نیست,
حکمى بر خلاف این قانون فطرى، تشریع گردد، بنابراین نه در آیین اسلام و نه,
در هیچ آیین دیگرى ترک ازدواج، کار خوبى نبوده است.
به هرحال با اینکه بعضى «حَصُوراً» را به معناى ترک ازدواج یحیى به خاطر مسافرت,
هاى زیاد دانسته اند، ولى امام باقر علیه السلام مى فرماید: عفّت یحیى باعث شد,
تا ازدواج نکند و از زنان کناره بگیرد.(تفسیر مجمع البیان)
پیامهای آیه ۳۸:
۱ـ حالات انسان و ساعات دعا، در استجابت آن موثّر است.«هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا»
۲ـ غبطه خوردن
کمال، ولى حسد ورزیدن نقص است.زکریّا علیه السلام با دیدن مقام مریم علیها السلام,
شیفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت.«هُنالِکَ دَعا»
۳ـ زن مى تواند پیامبر خدا را تحت تأثیر قرار دهد.«هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا»
۴ـ مشاهده ى کمالات دیگران، زمینه ى درخواست کمالات و توجّه انسان به خداوند است.«هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا»
۵ـ درخواست فرزند و نسل پاک، سنّت و روش انبیاست.«هَبْ لِی»، «ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً»
۶ـ ارزش ذریّه و فرزندان، به پاکى آنهاست.«ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً»
۷ـ در دعا باید از خداوند تجلیل کرد.«إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ»
دعایی برای استجابت و پیامهای آیه ۳۹:
۱ـ دعاى خالصانه از قلب پاک مستجاب مى شود.«دَعا زَکَرِیَّا»، «فَنادَتْهُ الْمَلائِکَهُ»
۲ـ نماز، در ادیان پیشین نیز بوده است.«یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ»
۳ـ مِحراب مسجد، از قداست خاصّى برخوردار است؛ محل نزول مائده
آسمانى «وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً» و استجابت دعا.«فَنادَتْهُ الْمَلائِکَهُ»، «فِی الْمِحْرابِ»
۴ـ نماز، زمینه ى نزول فرشتگان است.«فَنادَتْهُ الْمَلائِکَهُ وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ»
۵ـ اراده ى خداوند بر هر چیزى غلبه دارد.پیرىِ پدر و عقیمىِ مادر، مانع فرزند دار
شدن نیست.«أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیى»
۶ـ گاهى نامگذارى افراد از طرف خداست.«یُبَشِّرُکَ بِیَحْیى»
۷ـ فرزند از نعمتها و بشارتهاى الهى است.«یُبَشِّرُکَ بِیَحْیى»
۸ـ انبیاء یکدیگر را تصدیق مىکنند.«مُصَدِّقاً بِکَلِمَهٍ مِنَ اللَّهِ»
۹ـ حضرت عیسى نشانهاى از قدرت خداست، نه فرزند خدا.«بِکَلِمَهٍ مِنَ اللَّهِ»
۱۰ـ خداوند از آینده هر کس خبر دارد.«سَیِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِیًّا»
۱۱ـ عفّت و کنترل تمایلات جنسى، مورد ستایش خداوند است.«حَصُوراً»
منابع:تفسیر مجمع البیانتفسیر نور، ج ۲تفسیر نمونه، ج ۲تفسیر هدایت، ج
افکار نیوز ـ تبیان