شمشیر امام علی (ع) کجاست؟

امام علی علیه السلام در جنگ ها و نبردهای بسیاری پیروز میدان بود و قدرت فوق العاده ای داشت. ایشان شمشیر خاصی داشتند که به ذو الفقار معروف بود. خاصیت منحصر به فرد این شمشیر به دلیل آن بود که تیغه برنده آن دو شاخه داشت و این شمشیر بارها توانسته بود با رشادت های امیر المومنان گره از جبین او باز گشاید. شمشیر امام علی در حال حاظر در کجاست. با پرشین وی همراه باشید.

شمشیر امام علی (ع) کجاست؟

حضرت علی (ع) امام اول شیعیان است و همینطور اولین فردی بود که به پیامبر اسلام (ص) ایمان آورد و
همواره در جنگ‌ها در کنار ایشان بود.”ذوالفقار” نام شمشیری است که امام علی با آن به جنگ‌ها می‌رفتند و از
اسلام دفاع می‌کردند.شاید برایتان جالب باشد بدانید که سرنوشت ذوالفقار چه شد و در حال حاضر شمشیر امام علی (ع)
کجاست؟!

“ذوالفقار” نام شمشیر رسول‌الله (ص) است.‏ در وجه تسمیه این شمشیر گفته‏‌اند: پشت آن خارهای پست و بلندی مانند
ستون فقرات آدمی داشته است.منابع اسلامی در این باب سخن‌های گوناگون گفته‌اند.به روایت سدی از مفسران بزرگ و معتبر اهل
سنت در تفسیر آیه «و انزلنا الحدید فیه بأس شدید و منافع للناس ، حضرت آدم وقتی از بهشت بیرون
آمد ، ذوالفقار را که از برگ اس بهشتی ساخته شده بود با خود به این دنیا آورد و با
آن با دشمنان (جن و شیاطین) می‌جنگید.پس از او به ترتیب به پیامبران بعد رسید تا سرانجام به پیامبر اسلام
(ص) رسید و آن حضرت آن را به امام علی (ع) داد.

شمشیر امام علی

علامه مجلسی (ره) از مناقب ابن‌شهر آشوب نقل می‌کند که آیه ۲۵ سوره حدید «وَاَنْزَلنا الحَدِید فِیهِ بَأسٌ شَدِید وَمَنافِع
لِلناسِ» اشاره به ذوالفقار دارد که از آسمان برای پیامبر (ص) نازل شد و ایشان آن را به حضرت علی
(ع) بخشیدند.

چرا پیامبر شمشیر خود را به امام علی (ع) بخشید؟

ماجرای ذوالفقار، از یکی از جنگ‌های صدر اسلام نشأت می‌گیرد.جنگ احد یکی از سخت‌ترین جنگ‌های صدر اسلام است.در این جنگ
خطرناک، آن که بیش از همه فداکارى مى‏‌کرد و هر حمله‏‌اى که از جانب دشمن به پیغمبر مى‏‌شد دفع مى‏‌نمود،
على‌ابن ابى طالب (ع) بود.امام على (ع) با کمال رشادت مى‏‌جنگید، تا این که شمشیرش شکست، پیغمبر (ص) شمشیر خود
را که موسوم به “ذو الفقار” بود، به امام على (ع) بخشید و از همان زمان این شمشیر وجهه‌ای مقدس
یافت.

با این تفاسیر می‌توان گفت ذوالفقار جزء وسایل مخصوصی است که از پیامبر به دیگر امامان رسید.این شمشیر سپس به
امام حسن (ع) و بعد از او به امام حسین (ع) رسید.

شمشیر امام علی

در جنگ بدر امام على (ع) با همین شمشیر از پیامبر اکرم (ص) دفاع مى‏‌کرد، تا آن که طبق نقل
بعضى از مورخان بیش از شصت زخم به سر، صورت و بدن او وارد آمد و در همین موقع بود
که پیک وحى به پیامبر عرضه داشت: اى محمد! معناى مواسات همین است، پیغمبر فرمود: “على (ع) از من است
و من از او هستم” و جبرئیل افزود: و من هم از هر دو تاى شما.

چرا این شمشیر را ذوالفقار نامیدند؟

از حضرت صادق (ع) درباره علت نامیده شدن آن به ذوالفقار پرسیدند، حضرت صادق (ع) فرمود: زیرا ضربتی با آن
به هیچ کس نزد، مگر آن‌که در دنیا از حیات و در آخرت از بهشت محرومیت یافت.

هم اکنون شمشیر امام علی (ع) کجاست؟

شاید برایتان سوال باشد که شمشیر امام علی (ع) کجاست؟ معمولا شیعیان امام را به چند نشانه می‌شناختند که از
آن جمله ذوالفقار و زره بود.آن را نزد هر کس می‌یافتند که با نشانه‌های دیگر همراه بود او را به
امامت می‌پذیرفتند.از امام صادق (ع) و امام رضا (ع) روایاتی نقل است و در زمان ایشان نزد آنان بوده است.همچنین
در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده است «و شمشیر آن حضرت هنگام ظهور، همان شمشیر پیامبر «ذوالفقار» است».

بنابراین همان‌گونه که از روایات استفاده می‌شود، ذوالفقار جزء وسایل مخصوصی است که از پیامبر به دیگر امامان (به ترتیب)
به ارث رسیده است و هم اکنون این شمشیر پربرکت، در دست امام عصر (عج) است.

آنچه مهم است شناختن هدفی است که حضرت علی (ع) بخاطر آن شمشیر را با خود حمل می‌کرده است و
عمر شریفش را بخاطر آن اهداف به پایان رسانیده است.این چیزی است که برای ما قابل اهمیت است و سبب
پیروی ما از حضرت علی (ع) می‌شود.

درباره ذوالفقار

ذوالفقار یعنى چیزى که داراى مهره ها و شیارها و حفره ها است. فقار جمع فَقره (مهره هاى کمر) و «فُقره» (شیارها و حفره ها) است. شمشیر «مُفقَّر» یعنى، شمشیرى که شیارهاى باریک و با عمقى اندک یا حفره هایى در وسط تیغه دارد. شیارها از وسط تیغه، به سمت بیرون کشیده شده است.

به شمیر امام على(ع) ذوالفقار مى گفتند؛ چون روى تیغه ى آن حفره هایى (گودى ها) کوچک و زیبایى، جهت تزیین داشت.(لسان العرب، ج ۱۰، ص ۳۰۰؛ تاج العروس، ج ۷، ص ۳۵۶ – ۳۵۷. ماده ى فقر؛ ربیع الأبرار، زمخشرى، ج ۳، ص ۳۱۵)
همچنین گفته اند روى تیغه ى آن از کنار دسته تا نوک شیارى بلند و باریک داشت که شیارهایى باریک از آن شیار بلند، به طرف نوک شمشیر در دو طرف ایجاد شده بود (علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۶۰؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج ۳، ص ۳۴۰)
البته برخى به خطا تصور مى کنند که «ذوالفقار»؛ یعنى، شمشیرى که دو تیغه دارد و بر همین اساس، در نقاشى ها و حتى فیلم ها، آن را دو تیغه نشان مى دهند.

ستاره ـ پرسمان