با اخلاق امام صادق آشنا شوید

بعد از شهادت امام محمد باقر فرزندش امام صادق عهده دار مقام امامت شد و جون امامت آن حضرت با پایان حکومت بنی امیه مقارن شده بود امام صادق علیه السلام فرصت ارتباط بیشتری با مرم داشت. نمونه ای از اخلاق امام صادق علیه السّلام در پرشین وی آشنا شوید.

بررسی اخلاق امام صادق

ششمین امام شیعیان است که به مدت ۳۴ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت

اخلاق والای امام صادق علیه السّلام

امام صادق علیه السّلام به مرتبه بزرگی از اخلاق والای اسلامی و انسانی دست یافته بود.
امام علیه السّلام به واسطه همین اخلاق خوب، که امتداد اخلاق بزرگ منشانه جدّش رسول خدا-
که همین اخلاق موجب برتری او بر سایر پیامبران گردیده بود – توانسته بود دل های مردم را به
دست آورده، و عواطف و محبّت آنان را به خود جلب نماید.

نشانه این مکارم اخلاق و بلندطبعی آن حضرت، این بود که به کسانی که به ایشان بدی روا
می داشتند، خوبی و احسان می نمود. روایت شده است در ایام حج، یکی از حاجیان به
گمان اینکه همیان یا کیسه پول خود را گم کرده است، به جست وجوی آن پرداخت و چون
در مسجد پیامبر جز امام صادق که مشغول نماز بود کسی را ندید و آن حضرت
را نمی شناخت، در آن حضرت درآویخت که تو همیان مرا برداشته ای.

نمونه ای از اخلاق امام صادق

امام با کمال مدارا و نرمی به او گفتند: در همیان تو چه بوده است؟ مرد گفت هزار دینار.
امام هزار دینار به او دادند و مرد به راه خود رفت. وقتی به منزل خود رسید همیان خود را یافت.
به مسجد بازگشت و به جهت معذرت، به نزد امام رفت و هزار دینار را به آن حضرت تقدیم کرد.

امام علیه السّلام از قبول آن پول خودداری کرده و فرمودند: «چیزی که از دست من خارج
شده است، دیگر به دست من بازنمی گردد» مرد مات و مبهوت شد و پرسید:
این شخص کیست؟ به او گفتند: این جعفر صادق است. مرد همین طورکه می رفت
با نهایت تحسین می گفت: بلی، چنین افعالی از چنین کسانی سر می زند[۱].

آشنایی با اخلاق امام صادق

این شرافت و اصالت امام صادق علیه السّلام و اخلاق والای آن حضرت بود
که ایشان را واداشت تا مرد را تصدیق نموده و پول را به او بدهند.

امام صادق علیه السّلام فرموده اند: مروّت ما اهل بیت، بخشش درباره کسانی است که به ما ظلم کرده اند[۲].
امام صادق علیه السّلام همواره باران اخلاق کریمانه اش را بر حاضران مجلس خود می بارید تا جایی
که مردی از اهل سنت در وصف مجلس آن حضرت گفته است: «به خدا مجلسی را چون مجلس همنشینی با او پربار ندیدم»[۳].

درباره نوع معاشرت امام صادق با مردم بیشتر بدانید

« روزی به قصد تسلیت گوئی به یکی از خویشاوندان نزدیکش از خانه بیرون آمد و عده ای
از اصحاب نیز همراه وی بودند. از قضا در وسط راه بند کفش امام پاره شد. آن حضرت کفش
به دست گرفت و پا برهنه به راه خود ادامه داد. ابن یعفور یکی از یاران نزدیک امام تا حضرت
را در این وضع دید فورا کفش از پای خویش در آورد و بند آن را باز کرد و به امام تقدیم داشت،
اما امام نه تنها آن بند را نگرفت بلکه با ناراحتی از او روی برگردانید و فرمود: شایسته ترین
فرد برای تحمل مصیبت و ناراحتی خود صاحب مصیبت است. امام همینطور با پای برهنه
راه رفت تا به منزل مردی که برای تسلیت به او بیرون آمده بود، رسید.»

—————————————–

پی نوشت ها
[۱] الامام جعفر الصادق/ ۴۸٫
[۲] خصال/ ۱۱٫
[۳] اصول کافى ۲/ ۶۵۷٫

پیشوایان هدایت، ج ۸، ص: ۳۵ ـ حوزه ـ تبیان