غزل شماره ۳۴۹ حافظ : دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
غزل شماره ۳۴۹ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۴۹ حافظ شیرازی : حسن روز افزون
دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم
قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست میرنجد نگارم چون کنم
نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوهای فرمای تا من طبع را موزون کنم
زردرویی میکشم زان طبع نازک بیگناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم
ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم
من که ره بردم به گنج حسن بیپایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم
ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۴۹ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، نیت خیری در مورد دیگران داری و به همین دلیل هم همگان شما را دوست می دارند . سعی کنید در رابطه با مشکلات خود بیشتر خودداری نشان داده و نگذارید کسی پی به نقطه ضعفتان ببرد که بعدها از آن به ضرر شما استفاده کند ، به یاری خدا به زودی گره کارتان باز خواهد شد
غزل شماره ۳۴۹ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۴۹ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.