انواع خانواده ها از نظر تربیت کودک

هر خانواده ای روش و شیوه تربیت خاص خود را دارد ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی نکات مهم در اصول تربیت کودکان و تاثیر والدین در تربیت کودکان را و همچنین انواع خانواده ها از نظر تربیت کودک بپردازیم. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

تاثیر والدین در تربیت کودکان

به طور خلاصه از نظر نحوه تربیت کود ک و بطور کلی نحوه اداره سیستم خانواده می توان ۴
نوع خانواده را مشخص کنیم که عبارتند ازالف – خانواده خشک و سخت گیر ( والدین سخت
گیر و مستبد )

ب – خانواده سهل گیر و آسان گیر

ج – خانواده گسسته (‌ خانواده پریشان
)

د – خانواده دمکرات (‌ خانواده سالم )

به علت مهم و مبسوط بودن این مبحث
، هر یک از این ۴ دسته خانواده را در یادداشتی جداگانه شرح خواهیم داد

الف – خانواده
خشک و سخت گیر

۱ – پدر و مادر ها با بچه ها همان طور رفتار می کنند که
والدین خودشان رفتار کرده اند.

۲ – تصمیم گیری با یکی از والدین خصوصا پدر انجام می گیرد.
معمولا پدر خانواده حاکم بر رفتار و اعمال فرزندان است و هیچ یک از اعضای خانواده اجازه اظهار نظر ندارند

تاثیر والدین در تربیت کودکان

تاثیر والدین در تربیت کودکان

۳ – والدین چنان رفتار می کنند که فرزندان می آموزند حق هیچ گونه ابراز عقیده ای را
– حتی در مواردی که می تواند مانع از بروز بعضی مشکلات برای خانواده گردد – ندارند.

۴ – اگر فرزندان از فرمان والدین اطاعت نکنند ‍ ، والدین آنان ناراحت ، خشمگین و آزرده خاطر
می شوند.

۵ – فرزندان جرات سئوال کردن در مورد انجام دادن یا انجام ندادن کارها را ، از والدین خود
ندارند.

۶ – والدین بر رفتا و کارهای فرزندان خود کنترل شدید دارند و همه تصمیمات را شخصا اتخاذ می
کنند.

۷ – والدین دلیلی را – برای دستوراتی که صادر می کنند – برای فرزندان خود ارائه نمی دهند
و از آنان می خواهند بدون چون و چرا از این دستورات اطاعت کنند.

۸ – نسبت به رعایت نظم و انضباط ،‌ ارزشی افراطی قایل هستند و والدین توانایی تحمل هیچ گونه
بی نظمی را از طرف فرزندان خود ندارند.

۹ – به سخنان کودکان خود گوش نمی دهند و اگر هم سخنی را بشنوند برای آن است که
با آن مخالفتی را نشان دهند.

۱۰ – در مواردی که فرزندان خود را نصیحت یا آنان را از انجام دادن کاری منع می کنند
،‌ دلیل خاصی را ارائه نمی دهند.

۱۱ – برای تصمیات فرزندان خود ،‌ حتی اگر این تصمیمات معقول و مستند باشد ،‌ احترام قائل نیستند.

۱۳ – معتقدند که چون سن ‍، تجربه و دانش آنان بیشتر از فرزندانشان است ‍، بنابراین ، حق
دخالت در همه امور و حتی در خصوصی ترین کارهای فرزندان خود را دارند.

۱۴ – برخورد آنان با فرزندان خود احترام آمیز نیست و حتی از تحقیر فرزندان خود در حضور
دیرگان نیز ابایی ندارند.

۱۵ – غالبا نیازهای عاطفی کودکان ارضاء نمی شود.

۱۶ – ممکن است که والد ضعیف در چنین خانواده ای با کودکان ائتلاف کند در چنین حالتی ارزش
هر دو والد نزد کودک شکسته می شود.
اگر بنا باشد یکی از والدین به عنوان منبع قدرت خانواده آسیب ببیند می توان تصور کرد والد دیگر نیز
ارزش پیشین خود را نخواهد داشت.

۱۷- چنین کودکانی احتمالا جذب گروه های بیرون شده و با عزت نفس پائین که دارند دچار بزهکاری می
شوند

تاثیر والدین در تربیت کودکان چیست؟

۱۸ – بسیاری از این والدین ممکن است به خاطر کمال گرایی که دارند ، کودکان را
تحت فشار قرار دهند و از آنها بالاترین انتظارات را داشته و پیوسته به شکل نوین بر آنها سخت گیری
کرده و برنامه های سخت گیرانه برایشان تدارک ببیند.

۱۹ – احتمال دروغ گویی و ریا کاری در کودکان چنین خانواده هایی به علت ترس از تنبیه و
سرزنش افزایش می یابد.

۲۰ – چنین کودکانی به علت اینکه مرتبا علایقشان سرکوب شده و موجب تحقیر قرار گرفته اند و
همچنین دیگران برای اموراتشان تصمیم گرفته اند ،‌ از خلاقیت کمی برخوردارند.
اگر چه ممکن است به علت سخت گیری والدین از نظر آموزش بعضی از مهارتها ، پیشرفتی کرده باشند.

۲۱ – اضطراب ،‌ افسردگی ،‌ همچنین وسواس و کمال گرایی ،‌ نا امیدی و بسیاری از مشکلات روانی
ممکن است دامنگیر کودکان خانواده های سخت گیر گردد.

۲۲ – غالبا والدین سخت گیر ، خود را منطقی نیز تصور می کنند.
و برای هر کارشان دلیل تراشی می کنند.
ولی غیر مستقیم به خاطر سختی گیری آنهاست که کودکان فرمانشان را اجرا می کنند نه منطقشان

بیشتر بدانید از نکات مهم در اصول تربیت کودکان

هرگز کودک را کتک نزنید:
هر قدر هم که رفتار فرزندتان بد باشد، کتک زدن نباید یکی از گزینه‌های شما باشد. کتک زدن کودکان و سیلی خوردن به آنها می‌آموزد که باید از پدر و مادر خود بترسند و مهم‌تر از آن، این پیام را به آنها می‌دهد که اگر قوی‌تر باشی، زدن دیگران ایرادی ندارد. اگرچه شما هرگز قصد آسیب رساندن به فرزندتان را ندارید، ولی وقتی عصبانی هستید به سادگی ممکن است کنترل خود را از دست بدهید.

اگر احساس می‌کنید که می‌خواهید فرزندتان را کتک بزنید، تا وقتی این احساس می‌گذرد به خودتان یک وقفه بدهید. همچنین در مورد عواقب و اثرات بدرفتاری با کودکان آگاه باشید.

با نگرش مثبت پیش بروید:
انضباط دادن همیشه نباید منفی باشد. وقتی فرزندتان را در حال یک رفتار خوب مثل دادن یک اسباب‌بازی با دوستش یا جمع کردن چیزهایی که ریخته است می‌بینید، با شادی و غافلگیری او را تشویق کنید. در نتیجه او یاد می‌گیرد که مجبور نیست بدرفتاری کند تا توجه شما را به خود جلب کند.

در ثبات یک روش جدی باشید:
برای کودکان نوپا ثبات رویه و روش بسیار حیاتی است. اگر دست زدن به لپ‌تاپ شما دیروز ممنوع بود، امروز هم باید ممنوع باشد و نگران تکرار خواسته‌هایتان هم نباشید. برای کودک نوپا ممکن است لازم باشد که چیزی را به معنای واقعی کلمه ۱۰۰ بار بشنود تا منظورتان را درک کند.

تاثیر والدین در تربیت کودکان

تربیت کودک

به جای توضیح طولانی، خیلی ساده بگویید:
وقتی کودک کار خیلی اشتباهی می‌کند، به سخنرانی نیاز ندارد، فقط یک «نه» قاطع به او بگویید و گاهی هم همراه با توضیح مختصری مثل، «ممکن بود صدمه ببینی» یا «این وسیله اسباب‌بازی نیست». سپس او را به فعالیت مناسبی راهنمایی و سرگرم کنید. کودکان نوپا بازهٔ توجه کوتاهی دارند، بنابراین احتمالاً خوشحال خواهد شد که به فعالیت جدیدی مشغول شود.

آگاهانه از وقفه‌های تربیتی استفاده کنید:
وقفه دادن می‌تواند مفید باشد، اما بعضی از کودکان این مفهوم را تا زمانی که حداقل سه سال دارند درک نمی‌کنند. برای یک کودک کوچک‌تر، وقفه‌ها گیج‌کننده و ناامیدکننده هستند. اگر کودکتان به اندازه‌ای بزرگ شده است که معنای وقفه‌ها را درک کند، باز هم از آنها با دقت و کمتر استفاده کنید و مدتشان را به سه دقیقه یا کمتر محدود کنید، فقط به اندازه‌ای که فرزندتان بتواند کنترل خود را به دست بیاورد. به جای اینکه فرزندتان را به اتاقش بفرستید او را در «صندلی شیطنت» بگذارید، زیرا نباید کودک اتاقش را با تنبیه ارتباط دهد. می‌توانید خودتان هم کنارش بنشینید. در این حال، او احتمالاً زودتر آرام خواهد شد.

مادرشو / هنر زندگی