۳ سالگی سن طلایی برای کشف تنبلی چشم است

برخی از معاینات زمان های طلایی خاصی دارند که باید در آن زمان بررسی شوند تنبلی چشم در کودک سه ساله بهترین زمان تشخیص را دارد در این زمان با تشخیص این بیماری می توان به درمان آن پرداخت و با روش های بسیار ساده کاری کرد که کودک در آینده مجبور نباشد چشم های لوچی را تحمل کند که زیبایی او را به خطر بیاندازد و عینک را برای همیشه به همراه خود داشته باشد . آشنایی با این زمان طلایی را در پرشین وی بخوانید.

تشخیص تنبلی چشم در کودک سه ساله

یک فوق تخصص چشم‌پزشکی کودکان گفت: ۳ سالگی سن طلایی کشف تنبلی چشم است زیرا در بیش از ۸۰ درصد
کودکان سه ساله بعد از آشکار شدن تنبلی چشم، احتمال درمان وجود دارد.فرامرز انوری اظهار داشت:
شناسایی کودکانی که به تنبلی چشم مبتلا هستند اهمیت بسیار زیادی دارد چرا که هر چه
زودتر تنبلی چشم آشکار شود درمان آن موفق‌تر خواهد بود.

فوق تخصص چشم‌پزشکی کودکان گفت: هر ساله در چنین روزهایی غربالگری تنبلی چشم برای کودکان سنین ۳ تا ۶ سال
در مهد کودک‌ها و مراکز بهزیستی انجام می‌شود و این کار بسیار پسندیده‌ای است چرا که از هر ۱۰ کودکی
که معاینه می‌شود.، ۳ تا ۵ مورد مشکوک به تنبلی چشم کشف می‌شود که در مراجعات بعدی و معاینات تخصصی‌تر
می‌توان کودکان مبتلا به تنبلی چشم را شناسایی و درمان کرد.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: ۳ سالگی سن طلایی کشف تنبلی چشم است چرا که در بیش از
۸۰ درصد کودکان سه ساله بعد از آشکار شدن تنبلی چشم در این سن، احتمال خوب شدن چشم وجود دارد
و می‌توان با بستن چشم سالم، چشم معیوب را به تدریج درمان کرد.
انوری ادامه داد: هر چه سن کودک بالا رود احتمال درمان قطعی و بهبود تنبلی چشم پایین‌تر می‌رود به طور
مثال کودک ۹ ساله ۱۰ درصد امکان دارد تنبلی چشمش درمان شود.

فوق تخصص چشم‌پزشکی کودکان به اهمیت تشخیص زودرس تنبلی چشم اشاره داشت و گفت: در صورت
تنبلی چشم، فرد با
کاهش دید، انحراف چشم و عدم دید سه‌بُعدی مواجه است و بعدها در فعالیت‌های اجتماعی عملاً یک میدان بینایی را
از دست داده و دچار معلولیت می‌شود.

درمان تنبلی چشم در کودک سه ساله

بد نیست بدانید که : درمان تنبلی چشم در کودک سه ساله

تنبلی چشم در حدود ۳٪ از افراد دیده می‌شود. زمانی رخ می‌دهد که چشم در دوره کودکی دید طبیعی نداشته
باشد. این اختلال که معمولاً در یک چشم دیده می‌شود به دلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف
نظیر عیوب انکساری (دوربینی، نزدیک بینی، یا آستیگماتیسم)، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم)، یا
عدم شفافیت مسیر بینایی (ناشی از عواملی نظیر آب مروارید، کدورت قرنیه، یا افتادگی پلک) رخ می‌دهد.

عدم وضوح تصویر در چشم بیمار و بهتر بودن تصویر ایجاد شده در چشم سالم سبب می‌شود تا مغز بین دو
چشم، چشم سالم را برای دیدن انتخاب کند و در واقع مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز را مسدود
یا اصطلاحاً دید چشم بیمار را «خاموش» کند.

نتیجه تکامل دستگاه بینایی، در این دوران، دید واضح و کامل است. در این مدت، به خصوص در سه سال اول
زندگی هر عاملی که باعث اشکال دید، در یک یا هر دو چشم کودک شود، رشد و تکامل دستگاه بینایی
را متوقف می‌کند و در نتیجه باعث کاهش میزان بینایی کودک می‌شود. به این معنی که امکان دارد
چشمی که از نظر ظاهر کاملاً طبیعی است از بینایی کامل نباشد.

فارس ، نینی بان