سر به هوا بودن کودکان ؛ درمان صرع غایب
درمان صرع غایب را در مقاله زیر بخوانید. این بیماری زمینه ژنتیکی دارد. خیره شدن و مات ماندن در کودکان می تواند علامت ابتلاء به صرع باشد. صرع غایب در کودکان بین ۴ تا ۱۴ سال
میتواند اتفاق بیفتد. سبک زندگی و درمان های خانگی خاصی برای صرع غایب وجود دارد. در ادامه با ما همراه باشید.
درمان صرع غایب
صرع غایب یک اختلال جدی اما شایع مغز است.هوشیاری بیمار در این نوع صرع مختل نمیشود
و تظاهرات صرعی به صورت حرکتی ظاهر میشود.
درمان صرع غایب چیست ؟
صرع «غایب»؛ نوعی صرع است که در دانش آموزان دیده میشود و علت نامگذاری آن، غیبت فرد از محیط پیرامونی
با کاهش آگاهی است.توصیه میشود اولیای مدرسه و والدین به جای گفتن واژههایی مانند «سر به هوا» کودک را نزد پزشک ببرند.
بهرامی درباره علل بیتوجهی و مات ماندن برخی دانشآموزان سر کلاس، اظهار داشت: اولیای مدرسه و والدین باید به این
نکته توجه کنند که گاهی خیره شدن و مات ماندن در کودکان علامت ابتلاء به صرع است.
وی افزود: این نوع صرع به نام «غایب» نامگذاری شده است و علت آن غیبت فرد از محیط پیرامونی با
کاهش آگاهی برای چند لحظه است.
به جای گفتن واژههایی مانند «سر به هوا» کودک را نزد پزشک ببریداین نورولوژیست گفت: صرع غایب که در دانشآموزان
دیده میشود با شرح حال، سابقه فامیلی و بررسی نوار مغز قابل تشخیص است.توصیه میشود اولیای مدرسه و والدین به
جای گفتن واژههایی مانند «سر به هوا» کودک را نزد پزشک ببرند.
سر به هوا بودن و مات ماندن فرزند
در درمان صرع غایب بهرامی افزود: نوع دیگری از صرع که با ماتزدگی و خیره شدن همراه است، علایمی از حرکات چشم، دهان، دست،
پا یا احساس خاصی سر دل دارد.
گاهی خیرهشدن به دلیل مشکلات روانی یا اقتصادی است
وی خاطر نشان کرد: گاهی خیره شدن و مات زدگی نیز به علت مشکلات روانی و مسایل اقتصادی و خانوادگی
است تشخیص افتراقی صرع از مسائل اجتماعی و اقتصادی با شرح حال، معاینه بالینی و نوار مغزی امکانپذیر است.
درمان صرع غایب
پزشک شما احتمالا با کمترین دوز ، داروی ضد تشنج را شروع می کند و دوز را در صورت نیاز برای کنترل تشنج ها افزایش می دهد. اطفال ممکن است پس از دو سال ناپدید شدن تشنج، تحت نظارت پزشک، داروهای ضد تشنج را کاهش دهند.
داروی تجویز شده برای تشخیص و درمان صرع غایب عبارتند از :
اتوسوکسیمید (زارونتین ) و درمان صرع غایب
این دارویی است که اکثر پزشکان از آن برای کنترل تشنج استفاده می کنند. در بیشتر موارد، تشنج به خوبی به این دارو پاسخ می دهد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از تهوع، استفراغ، خواب آلودگی، خواب کم، بیش فعالی.
والپرویک اسید (Depakene)
دخترانی که هنوز در معرض مصرف دارو هستند، باید با پزشکان خود در معرض خطر بالقوه اسید والپرویک صحبت کنند. والپرویک اسید با افزایش خطر ابتلا به نقص مادرزادی در نوزاد همراه است و پزشکان توصیه می کنند که زنان در طول بارداری یا در هنگام بارداری از آن استفاده نکنند.
لاموتریژین (Lamictal)
در درمان صرع غایب برخی مطالعات نشان می دهد که این دارو کمتر موثر است ولی عوارض جانبی کمتری دارد. عوارض جانبی ممکن است شامل بثورات و حالت تهوع باشد.۲
فارس نیوز، ویستا، راسخون