کودک پرخاشگر را با این جملات کلیدی را آرام کنید

اگر شما هم کودکی دارید که سریع عصبانی می شود و با کوچکترین حرکتی خشمگین می شود و نمی تواند خشم خود را کنترل کند بهتر است این مطلب را بخوانید تا نحوه برخورد با کودک پرخاشگر را بیاموزید.اگر والدین بتوانند رفتار خود را خوب مدیریت کنند و خشمگین نشوند ناخودآگاه کودک نیز این کار را می آموزد. در پرشین وی درباره این موضوع بیشتر توضیح می دهیم

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر

فرقی نمی کند کودک شما درمواجهه با چیزی که باب میلش نیست به آرامی واکنش نشان دهد یا در بهترین
حالت، مثل ترقه منفجر شود، مدیریت خشم، مهارتی است که هر نوع بچه ای از آن نفع می برد.

ما به عنوان والدین با کنترل احساسات خودمان در برابر طغیان های خشم مان، می توانیم اساس و شالوده ی
فراگیری این مهارت مهم را برای فرزندان مان بنا کنیم.

چگونگی برخورد با کودک پرخاشگر

این بار که با کج خلقی ها و بهانه گیری های کودک نوپای تان و یا شانه بالا انداختن
فرزند نوجوان تان روبرو شدید با بکار بردن یکی از عبارات زیر، بهترین قدم را به جلو بردارید
و در نحوه برخورد با کودک پرخاشگر خود بازنگیری می کنید:

نگویید : اینقدر همه چیز را پرت نکن!

بگویید: وقتی
اسباب بازی هایت را پرت می کنی من فکر می کنم دوست نداری با آنها بازی کنی.
آیا این طور است؟ این تکنیک گوینده/شنونده، برای کمک به ارتباط دهی احساسات به شیوه ای غیررودررویی است.
این شیوه نه تنها مسیرهای گفتگو را باز نگه می دارد بلکه شما الگویی می شوید برای این که نشان
دهید موقعیت پیش آمده از نگاه شما چگونه است، در نتیجه کودک شما فرصت این را پیدا می کند تا
حادثه پیش آمده را مجددا از نگاه خودش و با زاویه ای دیگر بازبینی کند.

نگویید: بچه های خوب این کار را نمی کنند!

بگویید: لازم است چکار کنی تا برای بیرون رفتن آماده شوی؟ به بچه ها اجازه دهید به پروسه های تغییر
و گزار در زندگی شان فکر کنند.
این کمک می کند تا از جنگ و جدال دور بمانید.

بگویید: بچه های خوب و حتی بزرگ ترها هم گاهی عصبانی می شوند، اشکالی ندارد، این عصبانیت هم خواهد گذشت.

بگذارید روراست باشیم.
بچه های شما هرچقدر بزرگ تر شوند، با مشکلات بزرگ تری هم مواجه خواهند شد، و احساسات شدیدتری هم خواهند
داشت.
این که به آنها بگویید بچه های خوب یا کسی که بزرگ شده عصبانی نمی شود، خسته نمی شود یا
مضطرب نمی شود واقعا دروغ است.

همچنین باعث می شود بچه ها احساسات شان را سرکوب کنند و مانع جریانات احساسات شان به شیوه ای سالم
شوند.

راه حل برخورد با کودک پرخاشگر

نگویید : عصبانی نشو!

بگویید: من هم گاهی عصبانی می شوم.
بیا شعار جنگی مان را فریاد بزنیم تا خشم مان مهار شود.
تحقیقی جدید نشان می دهد وقتی جسم مان آسیبی می بیند ودرد داریم، فریاد زدن واقعا می تواند در رساندن
پیام درد به مغز اختلال ایجاد کند، یعنی دردمان کمتر شود.
شاید فرزندتان هنگام عصبانیت دردی نداشته باشد اما دادوبیداد کردن می تواند انرژی خشم را به شیوه ای بازی گونه
رها نماید.
با فرزندتان یک شعارجنگی انتخاب کنید تا در چنین شرایطی با صدای بلند ازآن استفاده نمایید، مثلا : آزااااااااااااااااادی!

والدین با کنترل احساسات خود در برابر خشم، این مهارت را به فرزندان آموزش می دهند

نگویید: جرأت نداری بزنی!

بگویید: اشکالی
ندارد که عصبانی باشی، اما به تو اجازه نمی دهم به کسی آسیب بزنی.
ما باید امنیت همدیگر را حفظ کنیم.این عبارت، این پیام جدی را می رساند که بروز عصبانیت ایرادی ندارد، اما
واکنش فیزیکی ممنوع است.
جداکردن این دو به کودک تان کمک می کند تا یاد بگیرد به همین شیوه رفتار کند.

نگویید: تو خیلی بدقلق و سرسخت شده ای!

بگویید: ای موضوع خیلی سخت و ناخوشایند است، می دانم؛ با هم
حلش می کنیم.
وقتی بچه ها سرسختی می کنند و کوتاه نمی آیند، خیلی همه است که دلیلش را بفهمیم.
این عبارت، این ایده را تقویت می کند که شما هم درکنار او هستید نه مقابل او، و با هم
طبق یک هدف پیش می روید.

نگویید: فهمیدم، باید در اتاقت تنها باشی!

بگویید: بیا از هم دور باشیم تا هردو آرام شویم.
این عبارت، ” تنها ماندن ” را به ” باهم بودن ” بر می گرداند و اجازه می دهد به
جای تنها ماندن، ارتباط دوباره ای برقرار شود.

نگویید: همین حالا دندان هایت را مسواک بزن!

بگویید: می خواهی اول دندان های عروسکت را مسواک بزنیم یا دندان
های تو را؟ برای بچه های نوپا، کج خلقی و بهانه گیری شیوه ای برای کنترل کردن محیط شان است.
شما با این عبارت به او حق انتخاب می دهید و در نتیجه احساس می کند تا حدودی کنترل دست
اوست.

بد نیست بدانید با کودکان پرخاشگر چگونه رفتار کنیم؟

یک کارشناس ارشد بهداشت روان با اشاره به نمودهای غیرظاهری پرخاشگری کودکان مانند نقاشی‌هایشان و بازی‌هایی که آنها انجام می‌دهند گفت: زمانی که کودک برای به دست آوردن هدفی شروع به پرخاشگری می‌کند والدین باید در مقابل او مقاومت به خرج دهند و با آغاز پرخاشگری بلافاصله درخواست او را نپذیرند.

مدیریدت برخورد با کودک پرخاشگر

امیر محمد صفرانداقی، با بیان اینکه پرخاشگری در کودکان امری رایج است و نباید موجب نگرانی شدید خانواده‌ها شود،افزود: شیوه بروز پرخاشگری در کودکان با پرخاشگری در بزرگسالان به طور کامل متفاوت است چراکه بخش عمده پرخاشگری در کودکان واکنش‌های رفتاری آن ها به محیط است، اما گاهی رفتار هایی مثل عادات غذا خوردن، شب ادراری و بی‌قراری، می توانند نمودهایی از پرخاشگری در کودکان باشند.

صفرانداقی با بیان اینکه نوع پرخاشگری کودکان در دوره های سنی و تکامل آنان متفاوت است اظهار کرد: برخی از رفتار های پرخاشگرانه مانند آسیب رساندن به وسایل و یا فریاد زدن مشابه بزرگسالان است اما برخی دیگر نیز ممکن است در ظاهر به چشم اطرافیان به شکل رفتار پرخاشگرانه نمود نداشته باشد.

رفتار با کودک پرخاشگر

وی با اشاره به علل بروز پرخاشگری در کودکان ادامه داد: برخی مواقع پرخاشگری نشان دهنده افسردگی و اضطراب در کودکان است. همچنین گاهی نیز کودک درخواست کمک خود را در قالب رفتارهای پرخاشگرانه نشان می دهد. خود رفتار پرخاشگری می تواند ابزاری مفید برای رسیدن به اهداف و خواسته های کودکان باشد.

این کارشناس ارشد بهداشت روان با بیان عوامل تقویت کننده پرخاشگری افزود: زمانی که کودک برای رسیدن به خواسته خود از روش پرخاشگری استفاده کند و والدین به این ترتیب به خواسته او پاسخ دهند، این نوع مواجهه والدین موجب تقویت رفتار پرخاشگرانه در کودک می شوند. کودک در این حالت برای رسیدن به اهداف خود از این رفتار استفاده می کند و این الگو می تواند تبدیل به یک الگوی ثابت در طرحواره شخصیتی او شود.

صفراندقی با تاکید بر اهمیت «یادگیری مشاهده‌ای» در کودکان تصریح کرد: کودک با مشاهده رفتار اطرافیان خود، راه و رسم رفتار کردن را می آموزد. برای مثال کودکی که می‌بیند پدرش با پرخاشگری به اهداف خود می رسد و یا هنگام ناراحتی رفتاری پرخاشگرانه نشان می دهد، این الگوی رفتاری را در خود ثبت کرده و در آینده از آن استفاده می‌کند.

سلامت نیوز و ایسنا