اگر کودک می ترسد

ترس کودکان تا حدی کاملا  طبیعی است و ترس در هر سنی از کودک تفسیر خاص خودش را دارد حتی
در دوران نوزادی نیز ترسیدن کاملا طبیعی است اما  در برخی از کودکان شاهد هستیم که کودک ترس بیش از
انتظار را از خود بروز می دهد که باعث نگرانی اطرافیان و والدین خواهد شد ما در ادامه مطلب از پرشین وی
قصد داریم نکاتی پیرامون ترس کودکان و عوامل تاثیر گذار بر ترس کودک را مورد بررسی قرار دهیم

ترس کودکان

اگر کودک می ترسد اعمال زیر را نباید انجام داد: – به خاطر ترسیدن کودک او را در مقابل دیگران
تحقیر و سرزنش نکنید و موجب خجالت او نشوید.
– هرگز به ترس کودک نخندید و اورا مورد تمسخر قرار ندهید.
– کودک را برای مقابله با ترس خود، تحت فشار قرار ندهید، مگر اینکه مطمئن باشید که او ظرفیت آن
را دارد.
– در مقابل ترس کودک از خود شکیبایی و بردباری نشان دهید.
– با کودک به مهربانی رفتار کنید.
– در رابطه با ترس کودک، نه خود را مقصر بدانید، نه کودک را.

– هرگز تصور نکنید که ترس های کودک رفتاری ناپسند و نامعقول است.
همین طور وقتی کودک می ترسد اعمال زیر را انجام دهید: – به کودک این فرصت را بدهید که در
زمان های مختلف با عامل ترس به تدریج آشنا شده و به آن عادت کند.
مثلاً اگر از گربه می ترسد او را با یک بچه گربه آشنا کنید.
– ترس کودک را بپذیرید و مطمئن باشید که به زودی او قادر می شود بر بسیاری از ترسها غالب
شود.

ترس کودکان

– قبل از اینکه کودک را با عوامل ترس هماهنگ کنید، به او فرصت دهید که مدتی از آن فرار
کند.
– کودک را مورد توجه قرار دهید و او را در هر فرصتی تشویق کنید.
– هنکامی که کودک می ترسد او را مورد حمایت قرار دهید.
– در صورتیکه کودک اجباراً به عامل یا وضعیت ترس آور نزدیک شد به او اجازه دهید که آن را
تجربه کند، اما او را در این شرایط زیر نظر داشته باشید.

– ترسهای کودک را با توجه به شخصیت او تجزیه و تحلیل کنید و پس از شناسایی علت و ریشه
ترس او، موقعیت های ترس آور را از بین ببرید تا او کمتر دچار ترس شود.
– سعی کنید که با انواع ترس ها و چگونگی مقابله با آن آشنا شوید.
– بصورتی ساده و قابل فهم، علت ترس را برای کودک روشن کنید و در هر نوبت همان توضیح را
تکرار کنید تا کودک به مرور قدرت و توانایی پیدا کند و پس از مدتی ترس از او بریزد.

– با کودک به گونه ای برخورد کنید که با واقعه های غیرحقیقی مسبب ترس عادت کند.
– به کودک کارهایی که توان انجام آن را دارد محول کنید و به این وسیله اعتماد به نفس را
در او افزایش دهید.
– اگر کودک قبلاً از چیزی می ترسیده و حال مایل است به آن نزدیک شود، به او در این
جهت کمک کنید.
– اگر ترس کودک بیش از حد معمول است و سبب نگرانی شما می باشد، پیشنهاد می شود به متخصص
مربوطه مراجعه کنید.
برگرفته از کتاب روان شناسی کودک (چگونگی رفتار با کودکان)

بیشتر بدانید از ترس در کودکان در سنین مختلف

ترس کودکان در دوره‌های مختلف تغییر می‌کند.

۱. ترس در کودکان نوپا و نوزادان

صداهای بلند و حرکات ناگهانی؛
اشیای بزرگی که به‌سمت‌شان می‌آیند؛
غریبه‌ها؛
جدایی؛
تغییراتی در خانه.
۲. ترس در کودکان پیش‌دبستانی
تاریکی؛
صداهای شبانه؛

ماسک‌ها؛
هیولاها و ارواح؛
حیواناتی مانند سگ‌ها.
۳. ترس در کودکان دبستانی

مارها و عنکبوت‌ها؛
طوفان‌ها و بلایای طبیعی؛
تنها ماندن در خانه؛
ترس از معلم عصبانی؛
اخبار و برنامه‌های ترسناک؛
صدمات، بیماری‌ها، دکتر، آمپول و مرگ؛
ترس از شکست یا طرد شدن.

راهکارهای کاهش ترس کودک نوپا و نوزاد

چانسکی می‌گوید در شرایط ایده‌آل، دنیای نوزاد سرشار از آغوش امن و پُر از آرامش والدین است.
صداهای بلند، غریبه‌ها و هر چیزی که این آغوش را از او بگیرد، باعث ترس او می‌شود.

یک نکته‌ی ساده برای حفظ آرامش کودک این است که برنامه‌ی منظمی برای زندگی او داشته باشید.
همچنین تعداد افرادی را که وارد زندگی نوزادتان می‌شوند، محدود کنید.

رابطه‌ی خود را با فرزندتان بهبود ببخشید. مرتب او را در آغوش بگیرید. با او ارتباط چشمی برقرار کنید.
با او صحبت کنید یا آواز بخوانید. این کارها حس اعتماد را در ذهن نوزاد ایجاد می‌کند. این حس اعتماد باعث می‌شود نوزاد شما در برابر اضطراب مقاوم‌تر باشد.

مهار کردن ترس کودکان

راهکارهای کاهش ترس کودک پیش‌دبستانی

با بزرگ‌تر شدن دنیای کودکان،‌ آنها همچنین از مکان‌ها و افراد جدید ترس دارند. چانسکی می‌گوید:
«مکان‌ها و افراد جدید باعث می‌شوند کودک از چیزهای ناشناخته بترسد. برخی از این ترس‌ها
نتیجه‌ی تجربیات قبلی هستند و برخی ترس‌ها به‌خاطر تخیلات دوران کودکی به‌وجود می‌آیند.»

بزرگسالان می‌توانند تصور نکنند که چیزی در گوشه‌ی تاریک کمد اتاق‌شان در کمین آنها نشسته،
ولی کودکان هنوز این مهارت را پیدا نکرده‌اند که به خودشان آرامش بدهند.

دکتر کریستین لاگاتوتا (Kristin Lagattuta) استادیار رشته روانشناسی دانشگاه کالیفرنیاست.
او تحقیقاتی درمورد کودکان پیش‌دبستانی انجام داده است. موضوع تحقیق او ارتباط بین ذهن و احساسات کودکان است.

لاگاتوتا توضیح می‌دهد که کودکانِ حدودا ۴ یا ۵ ساله مشکلی ندارند. آنها می‌توانند فرق تخیلات
و واقعیت را درک کنند مگر اینکه تخیلات آنها در مورد چیز ترسناکی باشد. او می‌گوید:
«وقتی احساسات واقعی باشند، برای آنها سخت است که درک کنند تجربیاتی که به‌همراه آن احساسات می‌آیند واقعی نیستند.»

تک محفل دات کام / chetor